Aboriginals waren jagers en verzamelaars; de mannen gingen op jacht en de vrouwen en kinderen verzamelden vruchten, wortels, bessen en granen. Ze leefden van wat ze op hun weg tegenkwamen. Die seizoenen waren heel belangrijk: daar hing bijvoorbeeld van af welk dier of welke plant gegeten kon worden.
In de vele verhalen die van generatie op generatie worden overgeleverd, wordt precies verteld in welke tijd je krabben kan vangen, hoe je bepaalde giftige planten moet bereiden om ze toch te kunnen eten, waar je in de woestijn water kan vinden enzovoorts.
Een stam bestond uit meerdere clans en een clan bestond weer uit meerdere families. Elke stam had een raad van ouderen die toezicht hielden op het naleven van de religieuze en maatschappelijke gedragsregels en rechtspraken bij meningsverschillen. In veel stammen is er een duidelijke scheiding tussen de taken van de mannen en de vrouwen.
Voor het verkrijgen van voedsel betekent dit dat mannen jagen op grote dieren en vrouwen vooral knollen en vruchten zoeken en eventueel kleine dieren vangen. Bij veel stammen hangt het ook van allerlei factoren als leeftijd, geslacht en totem af wat wel en wat niet wordt gegeten.
Een met de natuur
De Aboriginal cultuur is vaak moeilijk te begrijpen voor westerse mensen omdat deze ver van de hun wereld afstaat. Basis voor de cultuur is de eenheid die Aboriginals voelen met de natuur. Waar de westerse wereld materialistisch en wetenschappelijk gezien meer geavanceerd is, is de Aboriginal cultuur rijk op spiritueel vlak. Aboriginals zien de mens als onderdeel van de natuur terwijl in westerse culturen de natuur vaak dienstbaar aan de mens wordt gemaakt.
Volgens Aboriginals hangt juist alles met elkaar samen: het landschap, de dieren die er leven, het weer, hoe mensen zich gedragen, het eten dat je vindt. Aboriginals zien zich de taak om te zorgen voor de natuur; die zorgt immers ook voor hen. Levende en dode natuur maakt voor hen geen verschil. Het geheel is geschapen in een scheppingstijd die nu nog voortduurt.
Droomtijd
Deze scheppingstijd wordt de 'Dreaming' of 'Droomtijd' genoemd. Deze naam voor dit Aboriginalstelsel van wetten en geloof, is door niet-Aboriginals bedacht om deze leer enigszins begrijpelijk te maken. Aboriginals gebruiken hiervoor liever hun eigen namen, bijvoorbeeld in Central Australia is dit "tjukurpa". Dit is de periode voor het bestaan op aarde, maar tegelijkertijd ook het hiernamaals, waar de ongeborenen leven en waar de doden weer naar terugkeren. Hieraan ligt een rijke scheppingsmythologie ten grondslag.
Aboriginals geloven dat hun voorouders als een reuzenslang uit het hart van de aarde tevoorschijn kwamen. Ze zwierven over de wereld en schiepen rivieren en bergen. Andere voorouders creëerden de regen en de zon, de mensen en de dieren. De plaatsen waar zij uit de aarde kropen zijn heilig en worden nog steeds gebruikt voor eeuwenoude Aboriginal tradities.
Walkabout
Een van de belangrijkste tradities in de Aboriginal cultuur is de 'walkabout': op willekeurige momenten verlaten Aboriginals hun land om weken, maanden, of zelfs jaren een weg te gaan die hun voorouders eerder gingen. Duizenden jaren was de walkabout dé manier waarop de diverse stammen elkaar hun verschillende gezangen over de schepping leerden en goederen ruilden. De walkabout illustreert dan ook het beste de nomadische instelling en manier van leven van de oorspronkelijke Australische bevolking.
Het geloof in de Droomtijd is de religieuze ideologie van alle Aboriginals, ongeacht hun stam, en vormt de basis van het Aboriginalleven. Ze geloven dat iedere Aboriginal twee zielen heeft: een sterfelijke en een onsterfelijke die in verbinding staat met de vooroudergeest of totem.
Elke stam heeft zijn eigen totem en daarmee zijn eigen scheppingsvoorouders die hen bescherming biedt. Dit heeft een belangrijke invloed op de manier waarop de stam leeft. Men heeft de plicht te zorgen voor het land van de voorouders, om te zorgen dat die deel van dat land blijven uitmaken. Dit betekent dat bepaalde heilige plekken opgezocht moeten worden en dat vele dingen net zo gedaan worden, zoals de voorouders het deden. Wie zijn plicht verzaakt, wordt zwaar gestraft.
De kennis over Droomtijd en het land wordt overgeleverd door middel van verhalen, dansen, liederen, rituelen en heilige voorwerpen. De verhalen worden in de loop van iemands leven verteld; sommige verhalen mag iedereen horen, andere zijn geheim en alleen bestemd voor mensen met een bepaalde functie binnen de clan of van een bepaalde leeftijd of geslacht. Naast deze scheppingsverhalen - met vaak vele levenswijsheden - zijn er ook gewone verhalen met praktische kennis. Op deze manier vergaart een stamlid door zijn of haar leven heen steeds meer kennis. Hoe meer kennis hoe belangrijker de rol van een persoon binnen de stam.
Alhoewel veel Aboriginals tegenwoordig ook gebruik maken van Westerse middelen zoals supermarkten, mobiele telefoons, 4-wheel-drives zijn er vooral de laatste decennia steeds meer stammen die dit combineren met een traditionele levensstijl.
Aboriginals in de stad
Niet alleen ver weg in de outback tref je Aboriginal cultuur, maar ook in de Australische steden maak je kennis met hun oeroude tradities. Elke stad heeft wel een Aboriginal cultureel centrum, een galerie of museum met Aboriginal kunst. Het mooiste museum is het Tandanya in Adelaide. Hier vind je galeries met wisselende kunstexposities van hoge kwaliteit, je kunt er workshops volgen en er worden dans- en theatervoorstellingen gegeven.
In Melbourne kun je naar Bunjilaka, het Aboriginal Centre in het Melbourne Museum. Hier heb je een goed overzicht van verschillende Aboriginal culturen. De collectie kent enkele van de belangrijkste items van het Aboriginal erfgoed.
Sydney biedt je een tocht door de haven op de Tribal Warrior, de oudste boot van Australië en beschilderd met Aboriginal schilderingen. Meer Aboriginal kunst kun je onder andere zien in de Art Gallery of NSW en dansvoorstellingen in de Bangarra Dance Theatre. Middenin Brisbane aan de Southbank maak je kennis met de lokale Aboriginalstam via Riverlife Mirrabooka. Leden van de Yuggera stam houden hun eer en tradities levend via zang- en dansvoorstellingen en ze vertellen hun Dreamtime verhalen. Ook kun je speciale kajaktochten maken. Bovendien kun je er testen of ook jij geluid uit een didgeridoo krijgt!
