Plastic. Het woord wekt inmiddels rillingen bij ons op. Steeds vaker zien we op de redactie filmpjes voorbij komen van de plasticsoep, van kolossale vuilnisbelten en van zeeschildpadden die zich aan rietjes bezeren.
Ook wij zijn zulke taferelen tegengekomen tijdens onze reizen. Als redacteuren van Getaway Travel, de organisatie achter Oceanie.nl, zijn we regelmatig op de meest unieke plekken in onder meer Australië en Nieuw-Zeeland te vinden. Onder begeleiding van de locals of geheel op eigen houtje duiken we diep het continent in en zien we alle facetten van de landen. Van zeldzame diersoorten en wonderbaarlijke natuurverschijnselen tot bergen van plastic afval en verminkte schildpadden.
Onlangs ontstond er een storm van dergelijke verhalen op de redactie. De één was nog niet klaar met zijn verhaal over de plasticsoep of de ander begon al over het gebruik van waterflessen op reis. We besloten onze verhalen op te schrijven en onze tips voor plasticvrij reizen te delen. Zo hopen we met zijn allen iets terug te doen voor de aarde.
Paulien: 'Helaas blijkt het grootste deel van het koraal dood te zijn.'
In 2016 ging Pauliens droom eindelijk in vervulling en trok zij een jaar lang met haar backpack op haar rug door Australië. Ze werd verliefd op de relaxte sfeer, de ongerepte natuur en de mooiste stranden. Een van de dingen die ze absoluut van haar bucketlist wilde strepen was: duiken in het Great Barrier Reef. Maar dat viel een beetje tegen…
Al bijna tien maanden reis ik door Australië als ik eindelijk in Cairns aankom en een duik in het Great Barrier Reef mag gaan maken. Lichtelijk zenuwachtig stap ik om acht uur 's ochtends op de boot. Terwijl de duikinstructeur een briefing geeft, deinst de boot hevig op en neer. De meeste mensen zien een beetje witjes. En ook ik moet af en toe even naar zuurstof happen.
Gelukkig komen we na een uurtje varen aan bij onze eerste duikspot. Ik trek een wetsuit aan, stop de regulator in m'n mond, linkerhand op m'n masker en jump! Gelijk wordt het stil om mij heen en hoor ik alleen nog mezelf ademen. We dalen zeker zo’n vijftien meter af en zwemmen dan rustig rond in het rif.
Wuivend koraal, felle kleuren, vissen in alle soorten en maten en af en toe een rog of zelfs een rifhaai die even komt kijken. Tenminste dat is wat ik verwachtte. Helaas blijkt het grootste deel van het koraal dood te zijn en spot ik weinig vissen of haaien. Het enige wat lijkt te leven zijn de gigantische mosselen die dichtklappen als we langszwemmen en tot mijn grote vreugde spot ik een eenzame schildpad.
Ik vind het zeer teleurstellend dat het grootste rif ter wereld niet meer de kleurrijke onderwaterwereld is die ik verwachtte te zien. Het dode koraal wordt voornamelijk veroorzaakt door de opwarming van de aarde, door de commerciële duikscholen (en ja daar heb ik mij ook schuldig aangemaakt) die hun ankers laten vallen op het fragiele koraal en toeristen die stukken afbreken en meenemen als souvenir. Maar dat is niet het enige probleem. De plasticsoep die langzaam de zeeën overneemt draagt hier ook aan bij.
Onderzoekers hebben ontdekt dat de koralen van het Great Barrier Reef microplastic eten. En dit lijkt misschien positief, want als ze het plastic opeten is het weg toch? Niets is minder waar. Ze kunnen het plastic namelijk niet verteren. Ditzelfde geldt voor schildpadden die plastic zakken aanzien voor kwallen en honderden vogels die hun jongen voeren met kleine stukjes plastic.
Al deze stukjes plastic zie je dus niet, maar ze zijn er wel. Er wordt jaarlijks ongeveer 1,5 miljoen ton plastic gebruikt door de Australiërs, dit is ongeveer 65 kilo per persoon. Daarvan wordt twintig procent gerecycled en tachtig procent dus niet! Plastic zakken, rietjes en waterflesjes zijn de grootste killers van de oceaan.
Gelukkig heeft de Australische overheid stappen genomen om het plastic verbruik terug te dringen en zijn sinds juli 2018 plastic tasjes verboden in de supermarkten. De Australiërs moeten hier nog even aan wennen, maar als reiziger kun jij alvast het goede voorbeeld geven.
Mijn tip: Breng je eigen boodschappentas mee naar Australië en laat die Ozzies eens zien hoe het moet! Gebruik ook geen rietjes en neem een hervulbare waterfles mee. Creëer bewustzijn onder de Australiërs en andere reizigers en denk ook goed na met welke duikschool je de onderwaterwereld verkent. Have a good one!
Marleen: ‘Nieuw-Zeeland is zó puur natuur dat het bijna raar is als je een waterfles koopt.’
Ze is op veel surrealistische natuurplekken geweest, die hoofdredacteur van ons. De Victoria Falls, Het Great Barrier Reef, de Grand Canyon. Om maar een paar wereldwonderen te noemen. Maar niets gaat voor Marleen de Keyzer boven de diversiteit van Nieuw-Zeeland. Alles aan de natuur daar is puur: de kleuren, de rust, de zuurstof. Zélfs de rotte-eierenlucht in Rotorua.
‘Dit water komt rechtstreeks uit de bergen, zuiverder vind je het niet.’ Ik weet nog goed dat gids Greg wenkt naar een beekje, terwijl ik weifelend een schijnbeweging maak met mijn blauwe Dopper in mijn hand. ‘Het is lekkerder dan in het hostel.’ Vreemd welke uitspraken je overhalen.
Met een groepje backpackers ben ik onderweg naar Milford Sound op het Nieuw-Zeelandse Zuidereiland. Als we een spiegelmeer passeren, stopt Greg de bus en neemt ons er mee naartoe. De begroeide bergpieken, omringd door sierlijke wolken in een helderblauwe lucht, worden perfect afgebeeld in het water. Zelfs de sprieten van het geelgroene gras zijn zichtbaar. Ik doe te lang over mijn foto en kom halverwege zijn verhaal over het drinkbare bergwater aanlopen.
Het is de eerste keer dat mijn Dopper kan vullen in natuurwater. Gletsjerwater is niet altijd drinkbaar. Het water langs de kust ook niet. En zelfs in sommige helderblauwe rivieren zitten te veel bacteriën. Maar Milford Sound laat je niet verdorsten. Met een vol flesje ‘vers’ natuurwater zit ik weer in de bus. En ook als we later met de boot langs de enorme fjorden zelf varen, is er precies op tijd een ‘drinkbare’ waterval.
Maar dan de terugweg. Ondanks dat het een extreem indrukwekkende tocht was, is iedereen moe en hongerig. Dit resulteert in een zeer korte plaspauze, zodat Greg ons zo snel mogelijk bij het hostel kan droppen. Terwijl ik naar het toilet loop om mijn inmiddels weer lege dopper bij te vullen, gaat de helft van de groep doodleuk in de rij staan om een, jawel, flesje water te kopen. Geen cola, geen koffie, maar water. Wáárom dan? HIER IS EEN WC MET GRATIS WATER!
Het is januari 2012 als ik deze reis maak en veel reisgenootjes hebben niet eens een Dopper. Ráár, denk ik nu. Toen stond ik nog niet zo stil bij het milieu, elke keer een flesje water kopen vond ik gewoon zonde van mijn geld. Nu denk ik: jeetje, wat top dat de (grotendeels onbewuste) duurzame Marleen in mij toen al lekker die Dopper vulde.
Maar goed, één gedachte is sindsdien onveranderd gebleven: waarom zou je plastic waterflesjes kopen als je óveral het water kan drinken? Ik bedoel, thuis doe je dat toch ook niet?
Mijn tip: Neem lekker een Dopper of andere herbruikbare waterfles mee als je naar Nieuw-Zeeland gaat. En vullen maar!
Meer tips? Ga plasticvrij op reis met Better Places!
Toeristen denken er lang niet altijd aan om een hebruikbare waterfles mee te nemen op reis. Gemiddeld drinkt een toerist daarom twee plastic waterflessen per dag leeg. Dat komt neer op zo’n veertig flessen tijdens een rondreis van drie weken. En een groot deel van die flessen komt terecht in de natuur of de oceaan.
Om deze enorme vervuiling tegen te gaan, is Better Places een campagne tegen het gebruik van plastic gestart. De reisorganisatie streeft ernaar dat al hun reizigers vanaf 2020 geen plastic flessen meer gebruiken op hun bestemmingen. Daar hebben ze ook jouw hulp bij nodig. Ga jij de uitdaging aan? Bekijk het filmpje hieronder en lees alle tips van Better Places voor een plasticvrije rondreis door Oceanië!
Hebben we je klaargestoomd voor een rondreis door Oceanië? Bekijk de leukste reisaanbiedingen voor Australië of Nieuw-Zeeland!
