De auto zat tot de nok toe vol, toen we een paar weken geleden vanuit Melbourne richting de oostkust vertrokken. Onze eerste stop was Wilsons Promontory National Park, waar we een 3-daagse hike voor de boeg hadden.
Met rugzak en tentje liepen we in totaal zo'n 60 km, berg op, berg af, door de bush en over het strand. Onze tent was met nog geen 2 kilo ideaal voor deze hike, maar kreeg al snel de bijnaam "the coffin": qua vorm lijkt deze namelijk verdacht veel op een doodskist en als je er eenmaal met z'n tweeën in ligt en je geen kant meer op kunt, voelt het ook zo! Maar inmiddels zijn we eraan gewend en gehecht geraakt en kunnen we niet meer zonder.
De eerste avond in de Prom kwamen we erachter dat het eten van die dag ervoor eigenlijk voor de hike bedoeld was en omdat we wilden voorkomen dat we na 1 dag al zonder voedsel zouden zitten, was het enige alternatief voor die avond: bonen uit blik, lekker is anders.
Toen we de volgende ochtend onze tent uit kwamen rollen en naar het strand liepen voor een duik in zee, nodigde een wallibi zichzelf uit aan onze ontbijttafel en begon ook nog eens ons brood op te eten! Zo bleef er helemaal niks meer over en met een lege maag begonnen we als echte "Survivors" aan onze tweede dag. Wat waren we blij, toen na een kleine 7 uur het eindpunt van die dag in zicht was: de vuurtoren. De klim omhoog was nog wel even doorbijten, maar het was meer dan de moeite waard. Niet alleen voor het uitzicht, maar vooral ook voor de warme douche!
Overnachten in een vuurtoren is zo romantisch en neem maar van mij aan, dat als je 's avonds met je slaapzak om je heen geslagen buiten staat om de sterren te bewonderen, dat je snel je vermoeidheid bent vergeten. Speciaal voor de gelegenheid was er die avond ook nog een komeet, die zich even liet zien.
Na de Prom Walk zijn we met een paar tussenstops naar Sydney gereden. We kwamen de stad binnen via de Harbour Bridge en het voelde echt alsof ik me in de setting van een postcard bevond, zo mooi. In m'n enthousiasme hing ik half uit het raam foto's te maken van The Opera House. Sydney is een waanzinnige stad, maar ook een enorme aanslag op je portemonnee, vandaar dat we na een paar dagen besloten weer verder te gaan.
Inmiddels liggen we weer in onze vertrouwde "coffin". Het kamperen bevalt ons goed: je zet je tentje ergens op in een National Park, maakt kennis met wallibi's, kangaroes, koala's en goanna's (super grote lizards, freaky!!!!) en je betaalt vaak maar 5 dollar per nacht. We zijn ook ware experts geworden op het gebied van "koken op 1 pitje": we begonnen zoals ik al zei met bonen in blik, inmiddels zijn dat overheerlijke pasta's en Thaise curries geworden.
De komende week gaan we rustig aan richting Byron Bay, waar we gaan paraglyden voor mijn verjaardag...
