Je kijkt even niet, en je bent in Nederland. Je kijkt weer even niet, en je bent weer terug in Australië... Zo is het ons vergaan, in ieder geval... We zijn net teruggekeerd (beetje groggy nog, vandaag, als ik dit typ) uit ons moederland, en hebben wederom aan den lijve kunnen ondervinden dat ons winterweer veelal beter is dan Nederlands zomerweer. In Nederland hadden we ongeveer 18-20 graden, met veeeeel wolken en regen -mid zomer-, hier hebben we 18-20 graden met een stralend zonnetje -mid winter! It's good to be back!
Het mooie van wonen in Australië is, dat Nederland een vakantiebestemming is geworden. Afgezien daarvan, is het uiteraard ook enorm leuk om familie vrienden en kennissen te zien. Dat ik eveneens zou werken, DAT had ik niet bedacht toen we onze tickets boekten. Ik schreef er al een beetje over in "Nederland, hou je vast", en hier komt het verslag!
De eerste week van onze trip verliep snel en vol gas. Na eerst door een van de Sunair busjes (zie "Busje komt zo") naar Brisbane Airport gebracht te zijn vlogen we met de stalen vogel naar Singapore. Daar bliezen we welgeteld 1 dag uit, om vervolgens naar Kuala Lumpur te scheuren met de trein. Ook daar hadden we wel 1 volle dag om de hele stad te zien, waarna we terugsjeesden naar Singapore en in het vliegtuig naar Schiphol sprongen (nou ja, figuurlijk dan). In Nederland had ik 1 dag (hijg hijg) om familie te knuffelen, en toen was ik alweer op Schiphol om naar Kopenhagen te vliegen en vandaar naar Kalmar en Öland in Zweden te treinen.
Dat was een gave tour! Ik was nog nooit in Zweden geweest, dus keek mijn jetlag oogjes uit (dat je in Australië moet gaan wonen om Zweden te bekijken....). Mooi land, hoor, maar dat weten de Scandinavië-gangers waarschijnlijk beter dan ik.
Op Öland heb ik een tweedaagse workshop gegeven over de Law of Attraction en over Persoonlijkheidsprofielen. Dat was wederom een "eerste". Ik had wel eendaagse workshops gedaan, maar nooit een tweedaagse, en al helemaal niet voor een groep Zweden. Erg boeiend, vooral om uit te vinden dat mijn groep liever wilde luisteren dan meedoen. En dat kan lastig zijn als je een interactieve workshop hebt belegd. Als op al je pogingen tot "meedoen" een schreeuwend luid stilzwijgen komt, dan sta je even achter de oren te krabben, en moet het roer om. Ook goed hoor, praten kan ik wel! Gewoon lesgeven in plaats van interactie!
In Nederland had ik, tussen alle familie en vrienden door, ook nog twee workshops. Het grappige daarbij was, dat ik bijna zenuwachtig werd van het idee dat ik die in het Nederlands moest geven! Ik ben ondertussen zo gewend om al mijn materiaal in het Engels te verkondigen, dat ik dacht dat mijn brein in de knoop zou komen te zitten... Allemaal onzin, uiteraard. Beide dagen verliepen prima!
Alles bij elkaar heb ik, op een paar honderd Euro na, onze hele vakantie (bijna 4 weken) terugverdiend. Niet slecht, zou ik zeggen!
En voor de rest? Ach, Nederland wordt voller en voller. Degenen die dat ontkennen zijn gek, wat mij betreft. De benzineprijzen vind ik absoluut bizar (hier in Oz betalen we ongeveer 80 Eurocent per liter), de wegen zijn overvol, het aantal verkeerslichten is om te huilen, het weer... tja..., en de bebouwing van al het groen vind ik enge vormen aannemen.
Aan de andere kant: het was geweldig om weer bij mijn "substituut ouders" te verblijven (Marijke en Thijs), om allemaal vrienden en familie te zien, om patat-met, satétjes en pannenkoeken te eten (jummmmmm!), om de overheerlijke Nederlandse zuivel te proeven, om weer eens aan de juiste kant van de weg te rijden, en om het fantastisch mooie groen van onze bossen te mogen zien.
Is het niet geweldig? Wonen in een land dat alles heeft wat ik altijd zocht, en te mogen terugkomen in een land dat alles heeft wat ik altijd heb gehad, en daarom ook waardeer. Best of two worlds, zou ik zeggen!
Volgend jaar maar weer! Zeker als het wederom een betaalde vakantie is!
