Schreef ik pas geleden hoe delen van Australië nogal droog staan, maar dat wij eigenlijk nergens last van hebben, onlangs werd dat maar weer eens bevestigd!
Een week of wat terug kwam er een waarschuwing door voor een soort mini-cycloon, die langzaam onze richting op aan het trekken was. We hoorden allerlei berichten over zeer zware wind en heftige regenval aan de Gold Coast (da's hier zo'n 200km zuidelijk vandaan), en keken op de weer-radar; inderdaad, het zag er ernstig uit! En het lage druk gebied trok noordwaarts!
Op dat moment was het bij ons een heerlijke 25 graden, met zonnetje. Gekke gewaarwording is dat; net alsof je in het "oog" van een orkaan zit, de stilte voor de storm. Niks aan de hand, maar je weet dat er wat komen gaat!
Inderdaad, in de loop van de avond begon de wind behooooorlijk aan te trekken, en kregen we een heuse storm over ons heen. Ons huis wordt omringd door eucalyptusbomen (gum trees), maar die kun je rustig eucalyptus bommen noemen: ze flikkeren van alles naar beneden: takken (groot en klein), bladeren, noten, hele klonten met aarde (waar die vandaan komen....?), en nog veel meer. Vanaf een uur of 8 's avonds was het dus: wooooooeeeeeesjjjjj van de wind, en dan BAAAAM!! Kleng!!! Bonk!!! TOK! Klots!! BENG! Rommeldebommeldebommel op ons gegalvaniseerde dak. Achter elkaar door. Dat slaapt niet echt rustig.......en de wind maar huilen met windstoten van 130-140 km/u.
En toen kwam het water. Een regen! Een REGEN! Niet normaal. Van die tropische buien, alsof er gewoon een hemelse stortbak wordt opengetrokken. En dat horen we OOK nogal duidelijk op ons golfplatendak......
De regen hield niet op. Drie dagen lang niet. De wind ook niet echt, trouwens. Na een dag hoorden wij ineens "plok" in de keuken. En toen nog een "plok". En er lag een plasje op het aanrecht, en om de koffiemachine. Langzaamaan werd de "plok" een "plokkerdeplokdeplok", en binnen een uur ofzo keken we naar een straal water (ja, een straal) die vanuit het dak onze keuken in kwam zetten. Een doorweekt plafond -gelukkig van houten latten, en niet van gipsplaat-, en overal straaltjes. Met emmers probeerden we wat op te vangen, maar binnen een half uur zat en die half vol. Dat zou dus nooit goed gaan voor een hele nacht.
Simone en ik zetten onze MacGyver (kennen jullie die nog?) hoeden op. Een plastic tasje tegen de muur geplakt ving het meeste water op. Vervolgens met nog een plastic tasje, schuin vastgeplakt een de bodem van de eerste, en gaatjes geknipt in de bodem van beide, al het water naar de gootsteen geleid. Dat werkte best goed als noodoplossing, maar uiteindelijk zou er toch iets structurelers moeten gebeuren. Het plafond werd maar natter en natter, en meer en meer druppels begonnen zich als stalagtieten naar beneden te laten hangen.......
De volgende ochtend ben ik, in de stromende regen, het dak opgeklommen -best link.....- om te kijken wat er aan de hand was. Heel simpel: waar twee dakpanelen elkaar ontmoetten, en een klein afwateringsgootje alle regen zou moeten afvoeren, had zich een enorme berg met smurrie verzameld: bladeren, aarde, takjes, etc. De regen kon niet meer door het gootje heen, en spoelde eroverheen, zomaar naar binnen. Nat van mijn hoofdhuid via mijn onderbroek tot mijn kleine teen heb ik alle smurrie zo goed mogelijk verwijderd, en de normale afvoer weer hersteld. En toen was het probleem binnen een uur verholpen!
Onze schuur werd daarentegen een klein binnenmeer. Kyara heeft daar haar "palace", en het hele gebouwtje had een centimeter of 2 water verzameld. Niks aan te doen; gewoon wachten tot het ging verdampen... Wel een vloerkleed zeiknat, en Kyara's "Dress-up" kleren allemaal verzopen. Het huis heeft het verder prima doorstaan. Beetje vochtig, overal, maar dat is geen probleem. Zijn we wel gewend, hier.
Nou waren wij nog gelukkig, met maar een beetje water. Drie dagen tropische buien veroorzaakten overal elders enorme problemen: huizen ondergelopen, wegen weggespoeld of zo diep onder water dat je er niet meer overheen mocht, dorpen afgesloten voor de buitenwereld, auto's weggedreven en rivieren buiten hun oevers. Het hield ons allen in de greep.
Toen het weer droog was hebben wij met onze 4WD wat ramptoerisme bedreven, en zijn door ondergelopen wegen heengescheurd (mooi man, dat opspattende water!), hebben de Maroochy River bekeken, die 3x zo groot als normaal was, en hebben we vele omgevallen bomen gezien. Behoorlijk spectaculair allemaal.
Om maar weer eens aan te tonen dat er diverse water problemen kunnen zijn in Australië. De ene dag heb je te weinig, de andere teveel.
De Jan Pelleboer van Australië heeft voorspeld dat er in februari 2008 wel eens een "echte" cycloon onze kust zou kunnen aandoen.
Ben benieuwd... en blij dat ik voorlopig nog in een huurhuis woon!
