Ho ho ho!
Ik schrijf dit op 24 december 2006, en dus is het morgen kerstmis!
Kerstfeest in Australië. Dit wordt de 4e keer dat we ons kerstdagen op het zuidelijk halfrond doorbrengen, en dus ook de 4e keer dat het voor ons mid-zomer is op 25 december.
Na vier jaar is het nog steeds een raar gevoel... Kerst bij een graad of 30.
Ons eerste kerstfeest in Australie vierden we in de omgeving van Perth. We waren in maart 2003 aangekomen en sinds augustus aan het rondtrekken in onze caravan. We hadden al stinkhitte gehad in Darwin (52 graden en 95% luchtvochtigheid) en de Kimberleys (elke dag meer dan 40 graden en een zon met de kracht van een laserstraal), en trokken vanaf eind november weer "naar beneden". We brachten kerst en Oud en Nieuw door bij Nederlandse kennissen van ons. Zij runnen een B&B in Yanchep, iets ten noorden van Perth.
Een erg maf soort omgekeerde wereld-gevoel, kerst in je t-shirt en korte broek, en een oudjaarsfeest zonder vuurwerk. Vanwege het bosbrandgevaar mocht er geen rotje of vuurpijl afgestoken worden. Dus we gingen het nieuwe jaar in met enkel wat sterretjes en een glaasje champie.
Vorig jaar vierden we kerstmis bij vrienden van ons, die een huis met heerlijk zwembad hebben. Het was tropisch warm, en dat betekende dat je het ene been niet voor het andere kon zetten zonder in zweet uit te breken. De hele groep, ongeveer 20 man/vrouw sterk lag bijna continu in het zwembad, of zat onder een van de plafond ventilatoren om zich koel te houden.
En dan weer dat vreemde binnenste-buiten gevoel als je ergens in de middag aan warme gevulde kalkoen en brandy-pudding zit te knagen, terwijl de zweetdruppeltjes van je voorhoofd parelen. Er klopt gewoon iets niet.
Nou begrijp ik wel dat het allemaal opvoeding en verwachting is. Ik bedoel, onze dochter Kyara, die hier al woont sinds ze ruim 2 is, weet niet echt beter dan dat kerstmis in de hitte wordt gevierd. En dat niet zozeer Sinterklaas, maar Santa Claus hier degene is die kadootjes rondstrooit. Het zit dus allemaal tussen onze oren dat we dit gek vinden. Maar wees nou eerlijk: welke idioot komt er nou helemaal vanuit de Noordpool, gekleed op de kou, nota bene met een slee, naar een land waar in het grootste deel ervan de temperatuur ruim boven de 20, zoniet boven de 30 of 40 graden is?? Om vervolgens iedereen aan de winterkost te zetten, waar je het normaal gesproken lekker warm van krijgt. Dan moeten er toch alarmbelletjes afgaan in je hoofd?
Santa Claus krijgt trouwens Sinterklaastrekjes: vanmiddag komt hij in Mooloolaba (hier 10 minuten vandaan) met de speedboat aan, om vervolgens allerlei snoepgoed rond te strooien en kadootjes uit te delen. Zouden die twee gasten overleg met elkaar hebben over wat de laatste trend is? Voor je het weet ruilt Sinterklaas zijn paard in voor rendieren...
Het maakt voor Kyara allemaal niets uit. Dit vindt het kerstfeest allemaal prachtig, en is al dagen zenuwachtig vanwege het feit dat "Santa" vanavond kadootjes onder de kerstboom komt leggen. Voordat ze naar bed gaat worden melk en koekjes (voor de rendieren en Santa) neergezet bij de voordeur. We hopen maar dat ze een beetje uitslaapt. Dat ze niet om 4:15u wakker wordt (het is dan al redelijk licht) en ons uit bed schreeuwt vanwege alle "goodies" onder de boom...
En wij? Tsja, wij blijven het rare gevoel houden dat we iets doen wat "out of sync" is. Het klopt niet. Kerstfeest is idealiter iets met sneeuw en sleetje rijden. In ieder geval iets met warme chocolade melk, glühwein, warm eten, banketstaven en andere vullende zaken. Kerstfeest met airconditioning, ijskoude dranken, zwembaden, 30+ graden, maar ook met kalkoen, wijn, en Christmas pudding met brandy is vreemd, zelfs na vier jaar. Datgene wat je zintuigen je vertellen strookt niet met wat je traditionele ideeen je doen verwachten.
Niet dat we er minder van genieten, hoor. Christmas Day (de 25e) en Boxing Day (de 26e) zijn enorme familiedagen in Australie. Wij hebben in onze tijd hier al zo'n band met een groot aantal mensen opgebouwd dat we door velen als "extended family" worden gezien, en dus worden uitgenodigd om kerst mee te vieren. Bereleuk! En voor Kyara al helemaal, want de 2 families die we gaan bezoeken hebben beiden een zwembad. Je kunt wel raden wat zij de hele dag gaat doen...
Nog maar 6 dagen, en dan is het jaar alweer over en we gaan ons 5e jaar in Oz in. Vreemd gevoel. Nederland is ver weg, maar toch nog zo dichtbij!
