Okee Nederland, hou je vast: de familie Flodder komt eraan!
Jawel, in juni komen we voor de derde keer terug naar de Home Land. We zijn al zoooo lang niet geweest, dat het er weer eens van moest komen; 2005 voor het laatst. Da's 2 jaar geleden!
Okee, toegegeven, 3 keer in 4 jaar is een behoorlijk gemiddelde; en als het aan mij lag werd het eens per jaar. Dat moeten de financien echter ook toelaten, want drie mensen in een vliegtuig is niet echt goedkoop, en zo langzamerhand hebben we de winst van ons huis wel opgegeten.....
We arriveerden in 2003 in Australië, en toen wisten we al zeker dat we in 2005 terug zouden komen. Dat was het jaar waarin Simones moeder 65 werd, en daar moesten we bij zijn! Wat we toen nog niet wisten, maar later wel, was dat Marcel Birkhoff, een van mijn beste vrienden (ken die gast al sinds de kleuterschool) in 2004 zou gaan trouwen. Daar wilden we OOK bijzijn, maar dat gingen we hem uiteraard niet laten weten.
Zo kwam het, dat we al na 1 jaar Australie weer in het vliegtuig naar Schiphol zaten om hem en zijn partner Evelyne te verrassen. En verrast waren ze! Evelyne sloeg bijna letterlijk steil achterover toen ze ons een paar dagen voor het huwelijk zag, maar dat is een ander verhaal.
Het grappige was dat, toen we over de Haarlemmermeerpolder vlogen, ik niet eens een echt "thuisgevoel" had. Al na 1 jaar weg te zijn was Australie meer "thuis" voor mij dan Nederland ooit geweest is. Toen we op Schiphol rondliepen voor de terugvlucht was ik -en dat voelde als een soort "verraad" aan Nederland- blij dat we naar huis gingen. Heel vreemde ervaring, dat kan ik je wel zeggen.
In 2005 kwamen we "dus" ook naar Nederland om Simones moeder te zien pensioneren. Dat was eveneens het jaar waarin Beatrix 25 jaar Koningin was, hetgeen we vrolijk meevierden. Wederom voelden we ons enorm vertrouwd in het landje (je weet hoe alles werkt, je kent de gewoontes), maar hadden we geen van beide moeite om naar huis te gaan, want "home" was in Australie.
In 2006 sloegen we onze tournee over. Ik ben dat jaar wel naar Zuid-Afrika gevlogen om een Body Stress Release Conferentie bij te wonen; hee, er moet toch minstens 1 keer per jaar flink ver gevlogen worden. Anders krijg ik afkick verschijnselen!
Ergens in de laatste helft van 2006 begonnen we er toch weer over: zullen we in 2007 een rondje Nederland doen? Ik protesteerde een beetje: financieel zou het verstandiger zijn om nog een jaar over te slaan. Een retourtje Schiphol voor ons drieen kost vanuit hier op zijn minst EUR 3.600,-, en da's geen kattenpis! Daar kunnen we bijna drie maanden van eten.
Mijn protesten stuitten op het niet-te-weerleggen emotie-argument van Simone: ze wilde haar familie weer zien. Zo'n gevoelsreden verslaat elke logica. Ach, en super veel overredingskracht heb ik niet nodig, hoor. Als er een reisje inzit, kun je mij meestal wel opporren.
Ik denk dat mijn ideale beroep reisverslaggever is, net zoiets als Floortje Dessing. Gaaf, man! De wereld over crossen en er nog voor betaald krijgen ook! Er lopen hier in Oz ook een paar van die gasten rond, en ik ben daar stevig jaloers op.....lucky devils.
Afijn, we komen er dus aan. Uiteraard verblijven we zoals gebruikelijk in 5 sterren hotel Fonville te Odijk. Voor de vaste lezers: dat zijn Marijke en Thijs, mijn -zeg maar- substituut ouders, want zo ben ik ze in de loop der jaren wel gaan zien.
Het mooie voor mij is, dat het een volledig aftrekbaar werkbezoek gaat worden. Ik ga een tweedaagse "success and empowerment" workshop geven in Zweden (jawel, Zweden), en twee eendaagse workshops in Nederland. Al met al zit de kans er ruim in dat ik de tickets terugverdien. Bueno!
We hebben er enorm veel zin in, al was het maar omdat we ook per trein van Singapore naar Kuala Lumpur gaan reizen -we maken altijd een tussenstop met wat leuke uitjes. Kost geen deuk, en is erg exotisch om te doen!
Kyara kan niet wachten: "hoeveel nachtjes nog????" En ik moet zeggen: ik zie er enorm naar uit om onze familie en vrienden weer te ontmoeten. Alhoewel ik voor geen goud terug zou willen naar Noord-Europa, blijft het gebied wel iets ongelooflijk vertrouwds houden. Nederland uiteraard in het bijzonder.
Ach ja, ik zeg maar zo: je kunt de Nederlander uit Nederland halen, maar je haalt Nederland nooit uit de Nederlander. En zo is het!
