Er is een voelbare spanning in de lucht. Nog één nachtje slapen, en dan is het zover. De eer en trots van de Oostkust van Australië staat op het spel. Letterlijk.
Een groep van 26 mannen zal elkaar te lijf gaan. Het gaat hard tegen hard. Niets wordt gespaard. Er zullen slachtoffers vallen. Er MOET gewonnen worden. Verliezen is geen optie. Het volk zal toekijken; ongeveer 80.000 maken het 'live' mee, miljoenen zullen aan de buis gekluisterd zitten. Het is burgeroorlog. Zonder dodelijke slachtoffers.
Maroons (Bordeaux rood)! Blues! Maroons! Blues! Queensland!! New South Wales!!
Je snapt het misschien wel. Het is een sportavondje.
Aussies zijn gek op Rugby. Football, noemen ze dat hier, of eigenlijk vaker: footy. Belachelijk, als je bedenkt dat voeten nauwelijks gebruikt worden in Rugby. Voetbal is tenminste volledig gespeeld met voeten, Rugby alleen maar hier en daar. Never mind.
Er zijn drie soorten footy in Australie: NRL (National Rugby League), Rugby Union (meestal Union genoemd) en AFL (Australian Football League; Aussie Rules geheten). League en Union lijken erg op elkaar en hebben gemeenschappelijke geschiedenis. AFL is oorspronkelijk een zuidelijke vorm van Rugby, voornamelijk gespeeld in Victoria, South Australia en Western Australia.
In de NRL (League, voor de meesten) wordt -in mijn opinie- het 'hardste' rugby gespeeld. De bedoeling is om de opponent te stoppen in zijn vooruitgang door hem te 'tackelen'. Dat gaat er behoorlijk grof aan toe, en er vallen geregeld -menselijke- spaanders. Mooi om te zien! Er worden punten gescoord door de bal aan de andere kant op de grond te drukken (een try). De tegenstander probeert dat uiteraard zo moeilijk mogelijk te maken. Spelers van een team hebben vijf kansen om vooruit te komen en een try te scoren (elke keer eindigend in een tackle), waarna de bal naar de andere kant gaat, en die vijf pogingen onderneemt om de bal aan de overzijde op de grond te krijgen. Simpel. Er zijn NRL clubs door heel Australië, maar die hebben niets van doen met het Spel der Spellen: The State of Origin!
Sinds begin 1980 spelen de Staten New South Wales (Sydney) en Queensland (Brisbane) jaarlijks een beste-uit-drie NRL rugby match tegen elkaar. Niets bijzonders, zou je zo zeggen, maar dan heb je het mis. Daarover zo meer. Ze speelden wel vaker tegen elkaar, maar begin jaren '80 kreeg deze 3-match een speciaal tintje. Er werd een label aangehangen: The State of Origin.
Deze wedstrijd drieluik heet 'The State of Origin', omdat de spelers gekozen worden uit de Staat waarin ze voor het eerst professioneel Rugby speelden. De New South Wales lieden worden 'The Blues' genoemd, omdat ze, surprise surprise, een blauw shirt dragen. De Queenslanders heten: The Maroons spreek de oo uit als een Nederlandse dubbel o, als in "zoon"!, omdat ze een Bordeaux rood shirt aanhebben -wat een toeval!
In het begin was er maar lauw enthousiasme voor dit NSW-QLD duel, maar na een paar jaar experimenteren en toenemende toeschouwer aantallen viel het besluit: The Game was ON! Aussies zijn altijd wel in voor een spelletje, en als er eenmaal gewonnen en verloren wordt, komt de Statelijke trots op het spel te staan. En dan is er geen stoppen meer!
Door de jaren heen is deze 3-match series uitgegroeid tot een ongekend fenomeen dat de Oostelijke staten in een immense viruskoorts doet uitbarsten. Het maakt niet uit welke club je normaal gesproken volgt; tijdens The Origin pik je je Staat, en ben je ofwel een Blues, ofwel een Maroons aanhanger. Dit geheel neemt bijna Nederland-Duitsland achtige voetbal proporties aan en wekt in menig Australiër een -bijna- vijandigheid tegen de "andere kant" op. In aanloop naar ieder van de drie wedstrijden per jaar zie je al weken van tevoren mensen met blauwe of bordeauxrode shirts aan lopen, met sjaals om, vlaggetjes op auto's, posters aan de ramen, en reclame materiaal in winkel centra. In het nieuws wordt 'de andere kant' uitgekakt en belachelijk gemaakt; vriendschappen komen onder tijdelijke spanning te staan, en de media creëren zo veel mogelijk hype rond het hele gebeuren -er gaat nogal wat geld in om! En tijdens het spel wordt er ENORM fel (en soms vuil) gespeeld, voor des Staats' eer! Beetje raar, want twee opponenten in de Origin matches kunnen zomaar clubgenoten zijn voor de rest van het jaar! Maar nu effe niet!
Er wordt vaak gezegd dat in deze wedstrijden het beste NRL rugby ter wereld wordt gespeeld. Ik kan me daar iets bij voorstellen. Er staat veel op het spel!
Het is bijna niet mogelijk om de Origin koorts goed onder woorden te brengen; je moet er eigenlijk bij zijn! De dag na een game -veel mensen zitten in de pub of gaan bij vrienden met een groot TV scherm op bezoek met giga hoeveelheden drank!- zijn veel Aussies ziek (ofwel: hun kater aan het uitslapen), en niemand vindt dat echt vreemd. Het hoort er gewoon bij. Ik had een coaching client geboekt voor woensdag middag; zij stuurde me vanmorgen een SMS dat ze dat toch echt niet ging halen. Haar huis zit morgen vol met mensen die TV komen kijken!
Queensland heeft al 7 jaar achter elkaar de Origin Series gewonnen. Er heerst dus grote spanning in het NSW team om de eer van de Staat terug te winnen. Wij -Queenslanders- worden of we het nou willen of niet een beetje meegetrokken in het spanningsveld. Ik merk dat ik, hoewel rugby me niet ZO veel doet, toch wel een oogje op de wedstrijd van morgen zal werpen. Al is het maar om te zien dat QLD de achtste overwinning op rij gaat halen. Hoop ik.
Zo zie je maar weer wat volksoproer teweeg kan brengen. Je wordt er in meegezogen, met zin of tegenzin. Ik moet zeggen, ik vind Sydney een geweldige stad. Het heeft één groot nadeel. Het ligt in New South Wales.
Go Maroons!!!!!
