In de 3,5 jaar dat we hier wonen hebben we de meeste highlights van Australië gezien. In ons eerste jaar legden we 50.000 km af, van beneden naar boven en van links naar rechts, bij wijze van spreken.
Er was echter nog één gebied onbetreden: het tropische noorden van Queensland. Zeg maar rechtsbovenin Australie. Daar is nu verandering gebracht! Ik schrijf deze column de dag na aankomst uit Townsville, ons eindpunt van een weekje tropen. Samen met Marijke en Thijs (zie de Bezoek-column) hebben we Cairns, de Atherton Tablelands, het Great Barrier Reef en Townsville onveilig gemaakt, en ik moet zeggen: het was megageweldig!
Cairns is een heerlijk tropisch uitvalsoord voor allerlei activiteiten, en zomer en winter is het lekker weer. Althans: ik vind het lekker, maar er zijn mensen die niet van de tropische hitte houden. De Atherton tablelands liggen op ongeveer een km hoogte vanaf Cairns, en zijn een heel ander landschap; watervallen, prachtige regenwouden, iets koeler en minder vochtig weer en enorme vergezichten. Townsville, tot slot, is een relaxte stad rondom Castle Hill, een prominente heuvel van een kleine 300 meter hoog. Nadeel van de tropische wateren is wel dat je niet echt in het prachtig blauwe zeewater kunt zwemmen: dodelijke kwalletjes van ongeveer 1cm groot...
Het hoogtepunt voor ons was de cruise van drie nachten op het Great Barrier Reef. We zijn in 4 dagen van Cairns naar Townsville afgezakt op een klein cruise schip (35 meter; maximaal 34 passagiers), en hebben een "whale of a time" gehad. Ik had al eerder gehoord dat het rif prachtig was, maar als je het met eigen ogen ziet maakt het toch meer indruk.
Uiteraard waren er de gebruikelijke cruise gewoontes, zoals te veel eten en drinken. Op een of andere manier komt de oermens in mij naar boven als het om onbeperkt schransen gaat! Het staat ervoor, dus ga ik ervoor.
Ik weet niet of je wel eens gedoken hebt, maar als je je onderdompelt in het megagrote tropisch aquarium dat Great Barrier Reef heet voel je je in een compleet andere wereld. Fantastische koralen, de meest wonderbaarlijke vissen en visjes, roggen, schildpadden, krabbetjes zwemmen aan je voorbij. Ik heb drie duiken gemaakt en alledrie waren alsof je Finding Nemo aan het kijken was, maar dan in het echt.
De laatste duik was redelijk heftig. Er stond een gigantische stroming, en daardoor was ik meer bezig met zwemmen, onderblijven en koralen ontwijken dan met rondkijken. Bovendien hadden we maar een meter of vier zicht, dus moesten we elkaar goed in de gaten houden. De duikinstructeur haalde ons na 23 minuten al naar boven, en toen waren we meer dan 600 meter van het cruise schip verwijderd. Terugzwemmen was onmogelijk vanwege de stroming. Gelukkig werden we redelijk snel met een rubberbootje opgehaald, en konden terug aan boord onder het genot van een biertje de stoere verhalen rondverteld worden.
Op een van de vele tropische eilandjes die we tegenkwamen was een heerlijke bbq georganiseerd én kon er naar hartelust gesnorkeld worden. Dat was een groot feest. Kyara, onze 6 jaar oude dochter, moest even wennen aan het diepe water en aan de vissen die erin rondzwemmen, maar toen ze de smaak te pakken had wilde ze niks liever dan snorkelen, snorkelen en snorkelen.
En nu zitten we dan weer thuis in Kuluin. Volgevreten, en nog steeds nadeinend. Mijn evenwichtsorgaan is van slag geraakt tijdens het varen. We vertrokken met 32 graden en zon uit Townsville, denderden met het vliegtuig door allerlei heftige hagelstormen boven de Sunshine Coast en Brisbane, en reden door de regen en bliksem terug naar huis. Het was 'slechts' 22 graden in Kuluin. Afzien, hoor.
Deze trip wordt hoog in de top 10 van mooie plekjes bijgetekend. Een van de andere hoogtepunten in ons reizende leventje waren de Kimberleys in het noordwesten, maar wat mij betreft haalt niets het bij de schoonheid van het rif. Hier gaan we zeker nog een keer naar toe, al was het maar om nog verder naar het noorden te trekken, richting Cape York.
Hmmmmmm... Volgende week, ofzo?
