Omdat de Oz Experience niet meteen doorrijdt naar Noosa, zijn we verplicht om een nacht in Rainbow Beach te blijven. Het hostel ligt redelijk afgelegen en naast de lokale live band is er niet veel te beleven.
Onze kamer delen we met Aziaten die ons vol bewondering aanstaren, wanneer Ingrid zegt dat we uit Nederland komen. "You're the first Dutch girls I have seen!," roept er een. Voordat de Aziaten ook maar de kans krijgen om ons lastig te vallen met allerlei vragen, maken Ingrid en ik aanstalten om naar bed te gaan. 's Morgens ben ik blij dat we van onze Aziatische buren verlost zijn.
Mijn onderbuurman heeft mij namelijk de halve nacht wakker gehouden, omdat ie scheten liet in zijn slaap! Gelukkig ben ik ietwat verkouden. Van de ene vieze bezigheid rollen Ingrid en ik in de andere. Als we de volgende dag in ons hostel, Koala's in Noosa, aankomen, we hadden een tip gehad dat het een zeer mooi hostel zou zijn, blijkt onze tip verre van waar te zijn.
Voor de tweede keer belanden we in een smerig Koala's hostel, waar vreemde witte vlekken op de matrassen zitten, de badkamer vochtige plekken heeft en rare schilfers in de wasbak zitten. Het is jammer dat we al betaald hebben…
Het eerste wat we zaterdag dan ook doen is uitchecken bij Koala's en inchecken bij het YHA hostel. Dat tien keer beter is! Vandaag gaan we iets actief doen. Het Noosa National Park bestaat uit vijf verschillende looproutes. Wij nemen de blauwe en de rode tracks, die ons langs het strand en door het park leiden.
Tijdens een vier uur durende tocht, nemen we de Australische flora en fauna en de mooie stranden in ons op. 's Avonds is het met een boekje en een drankje goed vertoeven in ons hostel. Wederom heb ik het niet getroffen met mijn onderbuurvrouw. Deze keer is het een vrouw van middelbare leeftijd, die de hele nacht scheiße roept en heel hard zucht als ik me omdraai. Veel slaap krijg ik helaas niet.
Zondag is het dan zover! Vandaag gaan we naar de bekende Australia Zoo van Steve 'Crickey' Irwine. Bij de bushalte worden we opgepikt door een grote coach die ons gratis naar de zoo in Beerwah brengt, dat op ongeveer een uurtje van Noosa ligt. Tijdens onze rit krijgen we een filmpje te zien over Steve's leven.
Zijn ouders, loodgieters uit Melbourne, waren net als hun zoon enorm fan van het Australische wildlife. Samen met zijn vader ving Steve zijn eerste krokodil op negen jarige leeftijd. In de jaren die volgden, ontpopte Steve zich als een ware Crocodile Dundee. Zijn ouders kwamen op het idee een kleine zoo te beginnen, genaamd The Beerwah Reptile Park. Sinds begin jaren '90 is het park uitgebreid. Het draagt inmiddels de naam Australia Zoo.
Alle krokodillen die in het park verblijven zijn door Steve en zijn vader gevangen. Hun intentie was wilde krokodillen vangen, wanneer zij een gevaar kunnen zijn voor mensen of wanneer de mensen een gevaar zijn voor de beesten.
Naast de bekende crocs zijn er in de dierentuin andere beesten te zien zoals koala's, olifanten, tijgers, schildpadden, slangen, wombats en dingo's. In het Crocoseum (stadion) vinden shows plaats met de crocs, die Steve vroeger zelf gaf. Het is een gave show om te zien, maar je mist het enthousiasme van Mr. Crocodile Dundee himself.
De zoo is een echte aanrader. Het onderscheidt zich van alle dierentuinen die ik tot nu toe heb gezien. Je kan 'upclose and personal' zijn met de dieren. En tijdens etenstijd kan iedereen meegenieten. We krijgen meer informatie over het desbetreffende beest.
Na een dag in het park te hebben rondgeslenterd, hebben Ingrid en ik een nieuwe liefde gevonden. Tucker, de koala! Zoooo lief!
Maandag is onze laatste dag in Noosa. Morgen vertrekken we alweer richting Brisbane. Eigenlijk wilden we er een stranddagje van maken, maar het ziet er erg bewolkt uit. We besluiten om lekker te gaan shoppen.
Tijdens de lunch komen we een paar bekenden tegen. Graham, Daran en Ed lopen gezellig met zijn drieën door Noosa te slenteren. Grace is in Hervey Bay aan het werk, maar het ziet ernaar uit dat ze de jongens snel achterna zal reizen. Na even met de guys te hebben gekletst, gaan ze weer verder. Ik heb zo'n gevoel dat ik de jongens vast wel weer een keer zal tegenkomen!
