Een paar weken geleden rolde er een uitnodiging voor een lezing van de Nederlandse Ambassadeur in mijn e-mail inbox ter gelegenheid van het feit dat het 400 jaar geleden is dat de Duyvken op de Westkust van Australië landde. 'Wat?' Inderdaad, dat dacht ik ook toen ik de uitnodiging las. Maar goed het was in één van de hipste bars in Sydney op dit moment, de Marble Bar in het nieuwe Hilton Hotel, en ik wist dat er een paar vrienden ook naartoe gingen en verder was het natuurlijk ook bijzonder goed voor mijn netwerk, dus ik besloot een kijkje te gaan nemen.
Dit had natuurlijk voor een werkende moeder met twee kids en een hard en laat werkende partner nogal wat voeten in de aarde, want de lezing was van 17.00 tot 17.30 uur in de Sydney CBD en de crèche gaat om 6 uur dicht. Ik had besloten dat met behulp van de betrouwbare Australische taxi's, ik er wel op kon vertrouwen dat ik voor zes uur weer terug was bij de school om mijn twee lieve blonde "slopers" weer in ontvangst te nemen. Daar over later meer.
Nadat ik snel even mijn mooie "receptie" kleren had aangetrokken, sprong ik in een taxi op Five Ways, bij mij om de hoek, op weg naar de CBD. De Marble bar is gebouwd in 1893 en heeft nog steeds de uitstraling van een stijlvol Victoriaans etablissement met marmeren arcades, deuren van glas en lood en aan de muur schilderijen van naakte vrouwen van de bekende schilder: Julian Ashton.
Ik was niet de enige die verbaast was dat zo'n officiële lezing plaats vond in deze mystieke ondergrondse bar. De Nederlandse Ambassadeur Dr. Hans H.M.Sondaal, begon zijn lezing met de opmerking dat hij meer het gevoel had dat hij een muzikaal stuk ging vertolken dan dat hij over de relatie tussen Australië en Nederland ging vertellen. Maar goed, als dit evenement plaatst had gevonden in de kantine van Neerlandia, de Nederlandse club van 1e generatie Nederlanders, dan waren er vast niet zoveel mensen komen opdagen. Aan de andere kant, hadden we dan wel volop kunnen genieten van broodjes kroket en friet met mayonaise, ook niet slecht.
Terug naar de lezing. Het kwam eigenlijk hier op neer: Nederlanders zijn veel te bescheiden in Australië. We hebben veel meer overeenkomsten dan de Australiërs denken en daarom staat 2006 in het teken van profileren. De relatie verdiepen is mooi, maar als je constateert dat de zichtbaarheid niet groot is dan moet je daar wat aan doen, aldus Hans Sondaal. In 2006 is het dus 400 jaar geleden dat het schip de Duyvken op de Australische westkust landde en het begin aankondigde van de Europese exploratie van Australië. Dit zou als een prachtige kapstok kunnen gelden voor de geplande activiteiten in 2006.
Deze activiteiten zijn onderverdeeld in een viertal thema's:
1. Zeevaarders. In samenwerking met het bedrijf Australië on the map is het de bedoeling dat wij de Australiërs eens een goede les in de zeevaarders geschiedenis gaan geven met tentoonstellingen, symposia en meer.
2. Hulpverlening in de tweede wereldoorlog.
3. Emigratie in de 50-60 jaren. Niet veel Australiërs zullen weten dat 1.3% van de bevolking Nederlands is. Het wordt tijd dat dit naar voren gebracht wordt, aldus de Nederlandse Ambassadeur.
4. Nederland laten zien zoals het nu is.
En nu maar hopen dat aan het eind van 2006 de Australiërs in staat zullen zijn om de bovenstaande thema's in verband te kunnen brengen met het immens populaire Holland Heineken Huis tijdens de Olympische spelen, want toen wisten ze ons wel te vinden!
En was ik nu op tijd bij de crèche? Na mij letterlijk voor een aantal taxi's te hebben gegooid in de hoop dat ze me mee wilden nemen in het spitsuur van de Sydney CBD, kwam ik badend in het zweet (ja er is ook een nadeel aan de strakblauwe luchten iedere dag!) bij de crèche aan, alleen maar om te horen dat mijn hardwerkende partner de kinderen al had opgehaald. Misschien moet ik me ook wat beter profileren in onze relatie!
