Toen ik nog in Nederland woonde, nu inmiddels alweer meer dan zes jaar geleden, herinner ik me het naar de bioscoop gaan als een dure en hoogdrempelige activiteit. Parkeren was vaak moeilijk, een kaartje was duur en de telefonische bereikbaarheid van de bioscoop liet vaak ook heel wat te wensen over. Dan was het ook nog zo dat je halverwege de film gedwongen werd om een half uur te besteden in de zoete dampen van popcorn en snoepgoed, zodat je vaak je dieet én je budget maar weer liet voor wat het was en een exuberant hooggeprijsde vette hap bestelde. Je moet toch wat in dat half uur.
Ik weet niet of er inmiddels wat veranderd is in 'bioscopenland' in Nederland, maar in Australië is even een filmpie pakken een totaal andere ervaring. Droomde ik vroeger van een openlucht cinema, zoals in de film, waar je met je auto naar toe kon rijden en romantisch met je partner een klassieker kon bekijken, in Sydney bestaan deze open air cinema's echt.
En er is ook nog volop keuze. Je kunt hier de nieuwste "flick" van Johnny Depp gaan zien en daarbij tegelijkertijd genieten van het prachtige uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera House wat op de achtergrond van een reusachtig scherm schittert in de nacht. Deze openlucht cinema bevindt zich in de uitgestrekte Botanische tuinen van Sydney. Vanaf januari tot maart spelen er de nieuwste internationale films, maar ook ieder jaar weer klassiekers zoals Breakfast at Tiffany's met Audrey Hepburn.
Mijn persoonlijke favoriet is de Moonlight Cinema in het uitgestrekte Centennial Park, een broertje van het New Yorkse Central Park.
Als je dan naar de film gaat, neem je altijd een goedgevulde esky (koelbox) van thuis mee gevuld met champers en cheese and crackers, een picknick kleed (zonder picknick kleed geen Sydney) en een muggespray en "off you go". Na een korte wandeling door het park zie je stelletjes romantisch tegen elkaar aanliggen en groepjes toosten met hun wegwerpglaasjes, maar ook jonge ouders met hun baby slapend in de kinderwagen. Iedereen zit op hun picknick kleedjes of lage strandstoeltjes in de warme avondlucht.
En dan... een sterrenhemel gecombineerd met Brad Pitt... this must be heaven! Er zijn geen officiële begintijden, de film begint gewoon wanneer het donker wordt. Je kunt roken (god forbid), drinken en lekker tegen je partner aanliggen. Als je niet genoeg hebt aan de ingrediënten van je eigen meegebrachte esky, dan kun je altijd genieten van de lokale standjes met indiaas of thais afhaal eten.
Dan zijn er natuurlijk ook nog de traditionele bioscopen, die zich vaak in shopping malls bevinden. Handig met parkeren, vaak gratis met een stempel van de desbetreffende bioscoop en natuurlijk heel makkelijk via het internet te boeken. Niemand heeft een vaste plaats, maar overal waar je zit kun je comfortabel de film kijken. Mocht je zin hebben in een meer extravagante ervaring, dan kun je kaartjes voor La Première boeken. Hier ben je alleen en mag je op een soort first class recliner stoel neerstrijken en word je bediend met wijn en kaas. Kom je als een stelletje, dan staat er een heuse "loveseat" op je te wachten.
Ook aan ouders met jonge kinderen is gedacht. In een aantal selecte bioscopen bestaan de zogenaamde 'parents sessions". Tijdens deze voorstellingen kun je je baby gewoon mee naar binnen nemen, met of zonder kinderwagen. Je zult dan ook alleen andere moeders of vaders aantreffen. Een andere optie is de "crying room"; een geluidsdichte ruimte in de zaal van de bioscoop waarvan je ook heel goed de film kunt zien en horen. Hier kun je met je baby naar de film kijken, zonder dat de mede bioscoopgangers er last van hebben, wanneer de je zoon of dochter de film toch niet zo leuk blijkt te vinden.
Kortom, in Sydney is er een bioscoop voor iedereen en heb je hier werkelijk geen excuus meer over om niet naar de film te gaan!
Simone Hoffman
