Backpackend op rondreis

Sydney, Australia, week 1, 23 May - 30 May 2003

Onze eerste week in Australië zit erop. Zaterdagavond zijn we geland op het vliegveld van Sydney, rond 20:30 uur. We zijn met een groep van 15 personen vrijdagochtend vertrokken vanaf Schiphol, met tussenstop in Frankfurt en Bangkok. Onze groep bestaat ui 3A Arend, Dennis, Erik-Jan, Jarno, Jim, Letty, Marielle, Matthijs, Mirjam, Paul, Pieter, Riesje, Robbert, Ron en Suzanne. In Bangkok zat de plaatselijke bevolking al om 7 uur 's ochtends te golfen, die gekken. Dezelfde avond nog met de groep naar 't café geweest voor onze eerste Australische biertjes.

Zondag hebben we een beetje de stad verkend en maandag hebben we een halve marathon gelopen om allerlei dingen te regelen, zoals het visa, bankrekening, etc. Maandag hebben we ook onze intrek genomen in een hostel, nadat we eerst 2 nachten in een hotel hebben geslapen. Ons hostel het the Wood Duck Inn, en heeft een dakterras. Wij hebben een kamer met balkon, met een mooi uitzicht over Sydney.

Dinsdag zijn we naar de Blue Mountains geweest, een enorm groot natuurpark ten westen van Sydney. Daar een paar foto's genomen, en ook de eerste kangaroes gezien. Die hebben we natuurlijk ook vastgelegd. Donderdag hadden we een vrije dag, en zijn we naar Bondi beach geweest. Dit is het strand van Sydney. Het water was er echter niet erg warm. Donderdag zijn we wezen surfen, iets ten noorden van Sydney. Surfen is erg gaaf, maar ook erg moeilijk. Maar het gevoel dat je hebt, als je op je plank staat, is onbeschrijfelijk. Vrijdag hebben we een boottocht gehad door de haven van Sydney. Saai!, maar het weer was grandioos, dus we klagen niet. Vrijdag ook het eerste fotorolletje laten ontwikkelen, erg mooie foto's zitten daar tussen.

Sydney, Australia, week 2, 31 May - 6 June 2003

Zaterdag is Jarno weer wezen surfen. Dit keer op Bondi beach. Daarna op de foto geweest met 6 dames uit de VS, die eens met een "echte" surfer op de foto wouden. Arend is die dag de stad in geweest voor een spiegel voor zijn lenzen en heeft tegelijk een zonnebril gekocht. Daarna heeft hij de hele Harbour Bridge overgelopen en weer terug. Wat een eind! Zondag zijn we op bezoek geweest bij Anneke Biemold. Zij zit in een appartement in een buitenwijk van Sydney en we kunnen haar auto (Ford Falcon) overnemen. We hebben in haar auto een proefritje gemaakt.

Maandag zijn we naar Travellers Auto Barn geweest en gekeken naar een Ford Falcon uit 1985. Ook hebben we een auto aangeboden gekregen van 2 Nederlanders, een Falcon uit 1990. Dinsdag hebben we besloten om te kiezen voor de Falcon van de Auto Barn, want zij regelen alles voor ons. Ook hebben we allerlei garanties. 's Middags zijn we in the Skytower geweest. Wat een uitzicht! 's Avonds zijn we samen met Roel Harink (ook uit Staphorst) en Marielle naar het hardrockcafé geweest. Daar maar 1 flesje gehad, want het was veel te duur, en je mocht er niet roken.

Woensdag zijn we wezen shoppen. We hebben bijna de halve stad doorgelopen, op zoek naar een 3/4 broek. Maar we hebben er allebei 1 gevonden. Donderdag zijn we ff de stad in geweest voor de laatste inkopen, zodat we vrijdag direct weg kunnen. 's Avonds nog een paar longnecks gehad, en op tijd naar bed. Vrijdag zouden we vertrekken uit Sydney. Maar als we de auto ophalen, wil de kofferbak niet open, en de registratie is nog niet in orde. Het probleem met de kofferbak is direct opgelost, maar de registratie is pas klaar aan het eind van de middag. Daarom besluiten we om maar weer in te checken, en morgen gaan vertrekken. We hebben wel gratis een koelbox en 2 stoeltjes gekregen, dus dat was weer leuk. In ons hostel kwamen we Jim ook weer tegen. Hij was een kleine week naar zijn familie geweest. Het was leuk om hem weer te zien, en we hebben daar een paar biertjes opgedronken.

Sydney, Forsters, Coffs Harbour, Byron Bay, Uki, Australia, week 3, 7 June - 13 June 2003

Zaterdag zijn we dan eindelijk vertrokken uit Sydney. We zijn de stad al lang zat en we zijn blij dat we weg kunnen. Met onze Ford Falcon uit '85 komen we rond 3 uur aan in Forster. Daar in de Kmart een tent en 2 luchtbedden gekocht en geslapen in onze tent op Fosters Waters Tourist Park. Als we zondag willen vertrekken voor onze tocht verder naar het noorden, wil de auto niet starten. Daar sta je dan. Nadat we de NRMA hebben opgebeld, komt hij binnen 5 minuten. Hij gaat 1x op en neer met de versnelling, en de auto doet het weer. Van de eigenaar van het park hebben we koffie, thee en ontbijt gekregen. Daarvoor hartelijk dank, het was erg lekker.

We komen aan het eind van de middag aan in Coffs Harbour, en staan op de camping met Erik en Ron, die 3 dagen eerder dan ons waren vertrokken. Samen er een gezellige avond van gemaakt. Als we maandag Coffs Harbour verlaten, moeten we natuurlijk eerst nog op de foto met de Big Banana. Hij valt erg klein uit, maar ja, toch maar op de foto. 's Middags komen we aan in Byron Bay, een mooie surfplek, en het meest oostelijke punt van Australië. Onze tent staat op zand, steen en wortels, maar ja, niet zeuren maar slapen. 's Avonds hebben we de BBQ aangezet (staat op elke camping) en lekker, in de stromende regen (onder afdakje) gegeten.

Dinsdag hebben we de meest oostelijke punt van het Australische vasteland bezocht. Dolfijnen gezien en ons 's avond helemaal vol gegeten (Mexicaans) voor maar 9 dollar. Woensdag zijn we weer gaan surfen. De golven zijn hier anders dan in Avoca, en stukken moeilijker. Als we gestopt zijn, gaat het keihard regenen. De planken snel achter in de auto gegooid (hele auto nat) en naar de camping gescheurd. Snel een warme douche genomen van een half uur. Donderdag zijn Jarno, Erik en Ron weer gaan surfen, Arend voelt zich wat ziekjes, en 's middags rijden we landinwaarts. We willen wild kamperen in een National Park, maar komen uit op een camping in Uki. Vrijdag hebben we de Mount Warning, vlak bij Uki, beklommen. Wat een klim!, maar ook een uitzicht! Boven moesten we natuurlijk ff onze namen ingraveren in het hout, net als Staphorst. Jullie kunnen het zelf gaan bekijken als jullie willen.

Uki, Lismore, Astonville, Main Beach, Australia, week 4, 14 June - 20 June 2003

Zaterdag hebben we the Natural Bridge bekeken, een dam, twee lookouts (erg mooi) en we zijn onder een waterval doorgelopen. Erg leuk en erg nat. In het donker terug gereden (het wordt hier nml al rond 5 uur donker) naar de camping over wegen met heel veel bochten en veel omhoog en omlaag rijden. En veel automobilisten laten gewoon hun groot licht aanstaan, heel irritant. Vandaag hebben we ook over de olympische trainingsroute voor wielrenners gereden. Zondag hebben we Uki verlaten en maken een stop in Nimbin. De hippiestad van Australië en de enige plek waar drugs "gedoogd" wordt. We zijn wel 20 keer aangesproken of we iets wouden kopen. Erg leuk om zoiets te zien. 's Avonds hebben we bij 5 graden de nacht doorgebracht in Lismore.

Maandag zijn we stad in geweest voor inkopen en andere nuttige dingen, zoals onze autosleutel kopiëren, want het is erg lastig als je er maar 1 hebt. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Trevor en Helen Way, een echtpaar die Ron en Erik in Coffs Harbour hebben leren kennen, en we mochten van hun ook meekomen, ondanks dat ze ons niet kenden. Erg leuke mensen. Ook hebben we daar heerlijk geslapen, maar dinsdag moesten we wel vroeg het bed uit, want Helen moest om 7 uur al weg. We trekken nu weer verder naar het noorden, nadat we ff een rondje hebben gemaakt landinwaarts, en stoppen bij het Captain Cook memorial in Tweeds Heads.

Daar hebben we twee walvissen gezien. Hierna vertrekken we verder in de richting van Surfers Paradise. Na ongeveer 1 km zijn we Ron en Erik kwijt en besluiten een extra rondje te maken op een rotonde. Na het tweede rondje besluiten we een woonwijk binnen te gaan en daar te gaan wachten. Als we de rotonde verlaten let Jarno niet op de weg, maar of Ron en Erik er misschien ook aankomen. Een grote klap is het gevolg. Jarno heeft een paaltje geramd. Resultaat: paaltje dubbel gevouwen, bumper ontzet, koplamp gebroken en de hele weg onder het glas. Nadat we van de schrik bekomen zijn en Jarno van het lachen, hebben we het glas opgeruimd, het paaltje rechtgebogen en er een nieuwe koplamp er ingezet. Daarna doorgereden en een camping gevonden net boven Surfers Paradise, nml in Main Beach. We zitten hier 50 meter van het strand.

Woensdag is Arend sportief geweest. Hij heeft nml een stukje hardgelopen, want we zijn allemaal wat aangekomen. Voor de rest weinig gedaan vandaag behalve de auto opruimen, want dat was een grote bende geworden. 's Avond wezen stappen in Shooters, erg gezellig en erg veel bier. Donderdag hebben we surfboards gehuurd, en zijn we wezen surfen. 's Avonds was iedereen erg moe, dus maar vroeg naar bed. Donderdag hebben we lekker liggen te zonnen bij het zwembadje van de camping en 's middags hebben we onze nieuwe hobby weer uitgeoefend: surfen! Vrijdag hebben we eerst de kleren weer uitgewassen, en daarna weer wezen surfen. Het is erg verslavend, maar ook erg gaaf en vermoeiend.

Main Beach, Brisbane Australia, week 5, 21 June - 27 June 2003

Zaterdag zijn we, ja je raad het al, weer wezen surfen. Perfecte golven. Volgens de verhuurder van de boards was het de beste dag in 4 maanden. Zondag hebben we het strand verlaten en naar Brisbane getrokken en een camping gevonden in Aschgrove, een buitenwijk van Brisbane. 's Middags weer met de auto de stad in voor boodschappen en in het donker weer terug moeten rijden. Wat een ramp! Maandag zijn we slimmer geweest en zijn we met de bus naar de stad gegaan. We hebben the City Hall bezocht, in het Anzac park geweest (ter nagedachtenis aan diegene die in de 1e en 2e wereldoorlog hebben meegevochten) en we zijn in het gerechtsgebouw geweest en een zitting bijgewoond. Ook hebben we het casino van binnen bekeken.

Dinsdag hebben we een rondleiding gehad in de brouwerij van XXXX. Stinkt daar erg, maar het bier is lekker :-) 's Avonds wezen eten en daar Robbert weer ontmoet. Was wel leuk om hem weer eens even te zien. Woensdag wouden we een rondleiding doen in het nieuwe stadion van the Brisbane Bronco's, maar dat mocht niet. We mochten alleen foto's nemen van de buitenkant. Daarna ff langs het museum gelopen en the State Libery bekeken en toen weer in het casino beland. $40 winst, dus maar getrakteerd op een toetje bij het avondeten. Donderdag wouden we naar de dierentuin van Steve Irwin, the crocodile hunter, maar we waren te laat op het station. Blijkt dat je al om 7.30 uur op het station moet zijn, wil je op tijd in de dierentuin zijn. Daarna een beetje door de stad zitten te dolen en uitgekomen bij een pancakecafé.

Daar 4 pancakes bestelt, maar niet opgekregen. Jee, wat vullen die dingen zeg. Vrijdag flink liggen zonnen en een handwasje gedaan. 's Avonds veel te laat met het koken begonnen, zodat we het begin van de rugbywedstrijd missen. Op het programma stond Brisbane Bronco's vs. Sydney Roosters. De nummers 1 tegen 3. De Broncos hebben gewonnen en het hele stadion uit zijn dak. Nu ook maar binnen foto's genomen en het gras aangeraakt. 's Avonds wezen stappen in O'Malleys.

Brisbane, Caloundra, Coolum, Hervey Bay, Fraser Island, Australia, week 6, 28 June - 4 July 2003

Zaterdag zijn we uit Brisbane vertrokken en zijn gestopt in Caloundra. De volgende dag hebben we Australia Zoo bezocht. Dit is de dierentuin van Steve Irwin, the crocodile hunter. En je raad het al, heel veel krokodillen in deze dierentuin, maar geen Steve. Naast veel krokodillen heeft deze dierentuin veel dieren uit Australië. We hebben koala's gezien, slangen, tasmanian devils, kangaroes, dingo's en nog veel andere dieren. We mochten kangaroes voeren en aaien, erg leuk.

Maandag weer doorgereden en weer gaan surfen, maar nu in Coolum. Dit is een van de laatste plaatsen waar je kunt surfen, dus dit word (voorlopig) de laatste x. Dinsdag weer wezen surfen, maar het was erg koud. Ron had zelfs blauwe handen. Een warme douche is dan echt heerlijk. Na een slechte nacht regen doorgereden naar Hervey Bay. Het had bijna de hele nacht geregend, en dat is nooit grappig! Donderdag hebben we flink zitten te wassen, zodat we vrijdag met schone kleren naar Fraser Island kunnen. We hebben een oude legerjeep gehuurd uit 1980. Lekker afraggen op fraser en weer terugbrengen. De avond voor ons vertrek nog wezen chinezen. All you can eat voor 11 dollar. Ons geld hebben we er natuurlijk flink uitgehaald. Vrijdag moesten we al om 6 uur bij de verhuurder zijn, dus erg vroeg naar bed.

Vrijdag zijn we mooi op tijd bij de verhuurder. Eerst de jeep vol stouwen met al onze inkopen. Je kunt op fraser ook wel dingen kopen, maar het is daar allemaal veel duurder. Daarna snel naar de ferry gereden en dankzij Ron nog net gehaald. Aangekomen op Fraser, het grootste zandeiland ter wereld, zet je de auto in de 4x4 en rij je direct stijl omhoog. Daarna wordt de weg redelijk vlak, maar er zitten wel veel kuilen en boomwortels in. Als je daar harder overheen gaat dan 25 km/h word je alle kanten op geslingerd. En dat is nooit grappig.

Vandaag hebben we lake Wabby bezocht. Dit is het diepste meer van het eiland en erg mooi. Hier ook een arend gezien. (De vogel) Bij dit meer ook ff laten weten waar we vandaan komen. We hebben nml met grote letters HOLLAND in het zand geschreven. Verder vandaag nog Elli Creek en het "Maheno" wreck bezocht. Deze Japanse boot licht op het strand weg te rotten/roesten.

Fraser Island, Hervey Bay, Childers, Australia, week 7, 5 July - 11 July 2003

Zaterdag zijn we over het strand verder naar het noorden getrokken. Het strand is net een snelweg; je kunt er met 80 km/h overheen scheuren. Bij Indian Heads hebben we het hoogtij bezocht. Je mag nml 2 uur voor en 2 uur na het hoogtij niet op het strand rijden, ivm het zoute water. Hier heb je een mooi uitzicht en als je geluk hebt kun je hier haaien, dolfijnen en walvissen zien, maar wij hebben geen geluk. Daarna zijn we doorgereden naar de champagne pools en hebben we the Ocean Lake bezocht.

Zondag zijn we weer naar het zuiden gereden en the Pinnacles bezocht. Dit is een klifformatie van gekleurd zand. Daarna zijn we landinwaarts getrokken en hebben voor Tarzan gespeeld bij Lake Alom. Helaas was Jane niet in de buurt. Daarna hebben we nog een wandeling gemaakt van 2.2 km heen en ook weer terug naar the Coomboo Lakes. Stelt niks voor dit meer en hebben we dus voor niks die kilometers gelopen. 's Avonds gekampeerd op het strand tussen de dingo's Er liep er eentje zo'n 10 meter bij ons vandaan. Wij de zaklamp erbij, maar hij liep zonder te kijken gewoon door. Gelukkig maar. Maandag wil onze auto niet starten. Gelukkig hebben onze buren startkabels dus we zijn gered.

Daarna weer landinwaarts getrokken en verschillende meren bezocht, waaronder Lake Boomanjin en Lake Birrabeen. Het laatste meer was erg mooi, met strak blauw water en een wit strand. 's Avonds onze tent opgezet bij Lake McKenzie en een groot kampvuur gemaakt. Deze ging pas goed branden na een kwart deopot, maar was wel lekker warm. Dinsdag hebben we de halve dag bij Lake McKenzie rondgehangen. Een beetje zwemmen, duiken :-) en zonnen. Lake McKenzie is duidelijk het mooiste, maar ook het druk bezochte meer van het eiland. Als we naar de boot willen, hebben we weer een lege accu, maar weer worden we gered door iemand met startkabels. Aan het eind van de dag de afgeragde landrover teruggebracht naar de verhuurder en daarna weer wezen chinezen. Erg lekker.

Daarna wezen stappen in Beaches Backpackers. Erg lache, met erg veel bier. And the winner of the beercompetition: Arend. We deden nml mee aan triviant en de groep die de minste punten had moest een opdracht doen. En Arend was de pineut. Met 3 anderen (1 persoon per groepje) moest Arend zo snel mogelijk een glas bier achterover slaan, zonder zijn handen te gebruiken. En gewonnen en zo een extra punt verdient.

Woensdag hebben we onze kleren uitgewassen en voor de rest bijna niks. Donderdag hebben we Hervey Bay verlaten en zijn we doorgereden naar Childers. Hier hebben we het memorial bezocht van de grote hostelbrand van 2000. Hier kwamen 15 backpackers om, waaronder 2 Nederlanders. Erg indrukwekkend. Hierna hebben we afscheid genomen van Ron en Erik, want we hebben besloten om hier te gaan werken. Vrijdag is onze eerste dag van snowpeas plukken. We worden al om 6.20 uur weggebracht en moeten dus erg vroeg op.

Childers, Australia, week 8, 12 July - 18 July 2003

Ook op zaterdag moeten we plukken, ook een hele dag. Dit is van 's ochtends 7 uur tot kwart over drie 's middags. 's Ochtends vroeg is het steenkoud en rond een uur of 10 begint het erg warm, zeg maar heet, te worden. We werken met zo'n 20 backpackers bij Lynn en Rick, onze supervisors. We wonen nu in een bunkhouse, een blok van 8 "huisjes" waarin 3 mensen kunnen "wonen" en een keuken.

Op dit caravanpark zitten ongeveer 80 backpackers, waarvan 75% Duitsers en Koreanen. Onze huisjes bevatten een koelkast en een tv. Dit is erg leuk, want er valt (bijna) niks te doen in Childers en "The Simpsons" is het hoogtepunt van de dag. Ook stelde de tv Arend in staat om elke dag de Tour de France te volgen. We plukken dus snowpeas en per kilo krijgen we 1.40 na belasting. Met elke dag 40 kilo zijn we tevreden, maar dat lukt lang niet elke dag :-) Woensdag zijn we naar de pub geweest voor een gratis biertje bij de rugbywedstrijd van het jaar. Er werd gratis bier geschonken, tot het eerste punt. Dit punt viel al snel, dus er waren maar een paar gelukkigen met een gratis biertje. (o.a. Arend)

Childers, Australia, week 9, 19 July - 25 July 2003

De tweede week van snowpeas plukken. De zin in plukken wordt steeds minder en de kilo's ook. Om de avonden door te komen drinken we goedkope, maar lekkere wijn. Wel witte, aan rode wagen we ons (nog) niet. ($9.90 voor 4 liter) Voor volgers van Big Brother kunnen we vermelden dat Regina de Australische versie heeft gewonnen. Voor fans van Heart Break High kunnen we vermelden dat Charlie en Katerina nog steeds voor tv werken en er precies hetzelfde uitzien. Deze week ook verandering in werk gekregen. Onkruid wieden op een nieuw veld. Wat een rotwerk, maar je krijgt dan wel per uur betaald.

Childers, Australia, week 10, 26 July - 1 August 2003

Vandaag zijn we onze laatste week van snowpeas plukken ingegaan. Wat kijken we daar naar uit. Zondag is er een groot internationaal food en wine festival in Childers. Het hoogtepunt van het jaar van dit gat met de komst van 30.000 mensen. Op dit festival hebben we "real dutch mini pancakes" gehad. En hoe heten ze? POFFERTJES! Op deze dag werd op tv de wedstrijd tussen Brazilië en Nederland van WK 94 uitgezonden. "A game between two of the best teams in the world" volgens de commentator. Donderdag was onze laatste dag van plukken en vrijdag hebben we lekker kunnen uitslapen en niksen. 's Avonds zijn we nog naar de pub geweest voor een klein afscheidsfeestje.

Childers, Hervey Bay, town of 1770, Rockhampton, Australia, week 11, 2 August - 8 August 2003

Zaterdag hebben we Childers achter ons gelaten en weer terug gegaan naar Hervey Bay. Na eerst ff door een "drive-inn" bottleshop te hebben gereden een whalewatchingtrip geboekt. Zondag werden we om 10 uur opgepikt en naar de boot gebracht. Eerste 2 uur varen niks te zien, behalve de westkust van fraser island. Daarna zien we in de verte 2 boten liggen. Zij hebben een walvis in het zicht, en wij er ook op of. Vanaf een afstandje zien we een moeder boven het water uitspringen gevolgd door de baby. Erg gaaf om te zien. Als we dichterbij komen, zien we stuk of 10 dolfijnen. Heel erg leuke beesten en hoe ze met de boot mee zwemmen.

Helaas zijn we de walvissen alweer kwijt geraakt en wordt er besloten weer terug te gaan. Maar dan zien we ze weer en gaan er weer op af. Van onze gids moeten we met z'n allen gaan zwaaien. Walvissen zijn nml erg nieuwsgierige dieren. En het zwaaien helpt. De walvissen komen erg dichtbij en dan kun je goed zien hoe groot zo'n beest is. De dag daarna zijn we doorgereden naar town of 1770. Dinsdag hebben we gesurft in Agnes water. Het ging erg lekker, totdat het begon te regenen. Woensdag zijn we doorgereden naar Rockhampton en daar op de foto gegaan met het punt waar de kreeftskeerkring langs loopt. De dag daarna een rondleiding gehad bij Mt. Morgan en omgeving. Dit is een oud mijnwerkersstadje vlakbij Rockhampton.

Helaas waren de mijnen zelf gesloten en mochten we daar dus niet naar binnen. 's Middags nog ff naar de botanic gardens geweest en naar een gratis zoo. Vrijdags hebben we een racefiets gehuurd en de Mt. Archer beklommen. Een klim van zo'n 5.5 kilometer naar een hoogte van 600 meter. Erg zwaar, maar we hebben het gehaald.

Rockhampton, Mackay, Airlie Beach, Whitsundays, Australia, week 12, 9 August - 15 August 2003

Zaterdag hebben we Rockhampton verlaten, nadat Arvid onze deurklink heeft gemaakt. Bedankt daarvoor. We zijn terechtgekomen in Mackay. Hier had onze camping een fitnishok, dus hebben we ons hier ff uitgeleefd. Zondag ff de stad in geweest en geinternet en daarna lekker bij het zwembad gezeten. Maandag zijn we doorgereden naar Airlie Beach. De startplaats voor zeiltrips rond de Whitsundays. Dus hebben wij ook maar een toertje geboekt, voor vrijdag.

Dinsdag hebben we een beetje geluierd bij het zwembad en woensdag een beetje geluierd bij de lagoon. Dit is een groot "zwembad" ivm het gebrek van een normaal strand in Airlie. Donderdag weer wezen luieren bij het zwembad op de camping. Je ziet het, we hebben het erg druk.

Vrijdag werden we door een Zwollenaar van onze camping naar OZ-SAIL gebracht. Een echte Zwollenaar dus, bedankt. Hiervandaan werden we naar de haven gebracht. Eerst nog wat bier inslaan, en dan kan de trip beginnen. We zitten met, behalve de 3 crewleden, met 9 man aan boord. Hiervan zijn 5 ....Duitsers. Alweer! Ook zijn er 2 Italianen en wij. Na onze lunch mogen we duiken/snorkelen in de Maureens Cove. De groep werd in tweeën gedeeld. De ene groep duikt, de andere snorkelt. Erg gaaf om al die vel gekleurde vissen en het koraal te zien. Ook het duiken op zich is een heel aparte en gave ervaring. 10 Meter onderwater en "gewoon" ademen en alles van dichtbij te bekijken.

Whitsundays, Airlie Beach, Townsville, Mungalli Falls, Australia, week 13, 16 August - 22 August 2003

Vandaag gaan we 's ochtends al om 7 uur duiken. Moeten we nog vroeg opstaan ook nog. Is geen probleem hoor, want op zo'n boot kun je toch niet goed slapen. Vandaag de onderwatercamera meegenomen voor een paar mooie foto's. Ook een hele grote vis gezien, de Napoleon Maori Wrasse. De rest van de namen van de vissen zullen we jullie besparen, anders komt er een hele lijst. Na het duiken gaan we zeilen en zien we 3 walvissen. 's Middags gaan we zwemmen bij 1 van de beste stranden ter wereld, whiteheaven beach. Echt het bounty gevoel, alleen de palmbomen ontbreken.

Zondag na een korte zeiltocht gaan we weer snorkelen en zien we weer andere vissen. Hierna hebben we ons certificaat van onze proefduik gekregen en word de terugreis ingezet. 's Avonds een afscheidsetentje met de groep. Alleen komen er maar 6 man opdagen.

Maandag een beetje zitten te niksen en gewassen en vroeg naar bed om wat slaap in te halen. 19 augustus zijn verder getrokken en een tussenstop gemaakt in Bowen. Hier een foto gemaakt van the Big Mango, een schitterende boom en een erg gave tuin. Een echt kunstwerk. Later de dag een camping opgezocht in Townsville. De volgende dag Townsville verkent en naar het Reefaqaruim geweest. Ook nog Castle Hill opgereden voor een uitzicht om Townsville en omgeving. Donderdag zijn we naar Magnetic Island geweest. Hier hebben we heel veel gewandeld.

Aan het eind van de dag hadden we geen benen meer over. Ook zijn we via de rotsen van de ene baai naar de andere gegaan. Erg moeilijk en soms ook nog glad. En dan komt het water ook nog op. Dan pompt de adrenaline wel door je lichaam hoor. Hier ook onze eerste wilde koala's gezien. De volgende dag Townsville verlaten en in het Jourama NP onze namen achter gelaten, op weg naar de waterval. Alleen de waterval was er niet. Voor niks gewandeld. Daarna doorgereden naar de Mungalli Falls en hier de nacht doorgebracht. Hier hebben we een carpet python gezien (niet gevaarlijk zegt men)en de platypus. (vogelbekdier)

Mungalli Falls, Cairns, Cape Tribulation, Cairns, Australia, week 14, 23 August - 29 August 2003

's Ochtends hebben we eerst een bushwalk gedaan en daarna naar Cairns getrokken. 's Avonds tegelijk maar ff het nachtleven verkent. Het is tenslotte wel zaterdag. Zondag zijn we lopend (4 km) naar de stad gelopen en vervolgens de stad een beetje verkent. Maandag voor het eerst de slaapzak uitgewassen. Mocht ook wel eens :-) Voor de rest een beetje zitten te niksen.

Dinsdag wouden we naar Cape Tribulation, maar de auto wil niet starten. Met behulp van een andere accu, doet ie het toch, en gaan we op weg. Na een stop onderweg start hier weer niet. Ga je toch twijfelen aan je accu. Nu met behulp van een andere auto gestart en doorgereden naar Cape Tribulation. Na te hebben ingecheckt de auto de camping opgeduwd, want we hadden de auto weer uitgezet. Later in de middag een wandeling door het regenwoud gemaakt.

27 Augustus worden we wakker meet regen, heel veel regen. De tent, stoeltjes, en kleren die buiten lagen, nat in de auto gegooid en weggereden, terug naar Cairns. Daar de camping weer opgezocht en vervolgens de accu laten maken. Bij de vierde garage die we langsgingen. Kosten: $10. Bleek dat de accu geen contact meer maakte met de kabels. 's Avonds konden we Mars als een heel heldere ster zien, jullie ook? Donderdag hebben we de auto bij de garage gedropt om hem na te laten kijken voordat we de outback ingaan. Als we later terugkomen blijkt hij alleen naar de remmen te hebben gekeken. Maar de auto doet het nog goed, dus we gaan gewoon. Vrijdag de nodige inkopen voor de komende reis gedaan, zodat we zaterdag kunnen vertrekken.

Cairns, Georgetown, Cloncurry, Mt. Isa, Tree Ways, Katherine, Darwin, Australia, week 15, 30 August - 5 September 2003

Zaterdag tussen de regenbuien door de tent ingepakt en uit Cairns vertrokken. Op naar de outback! Nog een stop gemaakt bij de Johnstone River en bij de Millaa Millaa Falls en voor de rest heel veel gereden. We hebben gekozen voor de Gulf Development Road, de alternatieve route naar Mt. Isa. Een tweebaansweg afgewisseld met een éénbaansweg met aan beide kant grind voor tegenliggers. Pas op voor opstattend grind! Onderweg veel dode kangaroes en koeien! langs de weg. Voor de rest kom je weinig tegen, ook weinig auto's. Bij Mt. Surprise nog 2 leuke roadsigns op de foto gezet, en daarna een camping opgezocht in Georgetown. Hier midden in de Etheridge River gestaan. Gelukkig lag hij droog :-) Hier ook onze eerste roadtrains gezien. Vrachtwagens van zo'n 50 meter.

Zondag hebben we zo'n 675 km gereden naar Cloncurry. Onderweg weer hetzelfde beeld, nu aangevuld met autowrakken aan de kant van de weg. Ook nog ff gevoetbald op de snelweg. Komt toch geen auto aan. Kan niet in Nederland, of wel? 1 September doorgereden naar Mt. Isa, na eerst het John Flynn Place bezocht te hebben. John Flynn is de oprichter van de Flying doctors. Mt. Isa is de grootste stad ter wereld, een oppervlakte van meer dan 40.000 km2. 's Middags hebben we deze (mijn)stad verkend en een fossielencentrum bezocht. Erg interessant.

De volgende dag weer veel km gemaakt, naar Three Ways, of all places. Een roadhouse met pomp en pub en een camping. Hier 's avonds ff naar de pub geweest. En gedart. Dat kennen ze bijna niet in Oz. Vandaag heeft Jarno zijn laatste pakje sigaretten gekocht. Hij gaat stoppen met roken. Woensdag al om 7 uur wakker, KOUD! Kun je toch wel merken dat je geen lekkere warme zeewind meer hebt. Die dag doorgereden naar Katherine. Weer een tocht van zo'n 650 km. Onderweg weer de hele cd-collectie gedraaid, bij gebrek aan ontvangst van de radio.

Later de middag nog de Hot springs bezocht in Katherine. Hier komt gewoon warm water uit de grond zetten! Later ook nog onze eerste wilde krokodil gezien in de Katherine River. De volgende dag eerst nog een (vlieg)tochtje gemaakt naar het Nitmiluk National Park. Een park met 13 gorges, uitgesleten door de Katherine River. We zijn naar de eerste gorge gelopen en daarna doorgereden naar Darwin. Ons vliegtuigje had het wel moeilijk, maar we hebben het gehaald. (oh ja, foto's volgen zsm.) Vrijdag hebben we Darwin verkend.

Darwin, Kakadu National Park, Darwin, Australia, week 16, 6 September - 12 September 2003

Zaterdag hebben we het nachtleven van Darwin verkend en zondag de hele dag zitten te luieren. De dag daarna naar Kakadu National Park gegaan voor een paar dagen. Met eigen vervoer gegaan, want een tripje was erg duur. Eerst gestopt bij hele grote termietheuvels, de Cathedrals Termite Mounds, en daarna doorgereden naar de Ubirr-artsite. Hier hebben de aboriginals hele gave rotstekeningen gemaakt. Erg mooi om te zien. 's Avonds op de camping tot 3x toe een dingo gezien. De volgende dag naar het Mamukala Wetlands gegaan. Hier waren heel veel watervogels. Daarna naar het Bowali Infocenter gegaan. Hier was het lekker koel en kon je informatie krijgen over Kakadu NP en over de abbo's.

Vervolgens nog naar de Jim-Jim Billabong en Yellow Waters gegaan. 's Avonds weer dingo's gezien. Zie je er hier nog meer dan op Fraser Island. Woensdag zijn we naar de Nourlangie artsite gegaan. Hier weer rotstekeningen bekeken. Later in de middag een crocodile cruise gedaan over de Adelaide River. Voor vertrek nog een grote Carpet Python om de nek gehad. Daarna gaan varen en een stuk of 12 zoutwaterkrokodillen gezien. Deze worden gevoerd, en wel zo dat ze uit het water springen. Gaaf! Ook wij hebben de krokodillen gevoerd. Ook werden er nog grote zeearenden gevoerd. Nu hopen dat de foto's goed gelukt zijn. Met onze trip $250 p.p. uitbespaard op een tochtje. Dat is mooi meegenomen.

Donderdag was het wasdag. Vrijdag zijn we uit Darwin vertrokken, op naar Ayers Rock. Na vele km's ons tentje opgezet in Mataranka. Hier eerst nog een duik genomen in de Bitter Springs, een warm waterbron. Hier 's avonds nog naar de lokale pub gegaan. In de pub te horen gekregen dat je in NT zo hard mag als je zelf wilt.

Mataranka, Tennant Creek, Ti Tree, Alice Springs, Watarrka NP, Jabiru, Erldunda, Australia, week 17, 13 September - 19 September 2003

Zaterdag weer verder gereden en een stop gemaakt in Daly Waters. Hier staat de Outback Pub van Australië. Hier laten vele reizigers verschillende dingen achter, variërend van businesskaartjes tot vlaggen en van slipjes tot een rijbewijs! Er hingen veel Nederlandse vlaggen, o.a. een Heineken, Willem Alexander en Maxima, een friese vlag en zelfs een Feyenoordvlag, dus Arend weer blij. Vandaag onze auto uitgeprobeerd. Hij wil bijna 170 km/h! Je auto uittesten wil hier wel, lange rechte wegen en bijna geen tegenliggers. Aan het eind van de dag ons tentje opgezet in Tennant Creek.

De volgende dag ons gelukt beproeft. Niet in het casino, maar aan de rand van het water. We hebben goud gezocht met een pannetje. Nog wel goud gevonden, maar dan nepgoud, zonder enige waarde. Vervolgens weer verder gereden en een stop gemaakt bij de Devils Marbles. Dit zijn ronde rotsblokken, ontstaan in de loop der jaren door de regen en de wind. Daarna doorgereden naar Ti Tree. De volgende dag doorgereden naar Alice Springs. Arend voelt zich niet al te goed, waarschijnlijk met het goudzoeken een zonnesteekje opgelopen.

's Middags ff de stad in geweest. De volgende dag heeft Arend de hele dag in de tent gelegen, uitzieken. Hier op de camping nog 2 Nederlanders ontmoet die Australië per fiets doen. Diep ontzag voor hun. 's Nacht nog iets unieks in Alice meegemaakt. Onweer! Dit komt hier bijna niet voor. Woensdag naar Kings Canyon gegaan. De grootse Canyon ter wereld, want de Grand Canyon in Amerika is eigenlijk een Gorge. Verschil tussen een Canyon en een Gorge: Een gorge is uitgesleten door een rivier. Hier een wandeling gemaakt en op het randje van de kloof gezeten. Lefgozers! De zonsondergang mislukte, want er waren te veel wolken, helaas.

's Avonds op de duurste camping tot nu toe gestaan; $28.00! De volgende dag naar Ayers Rock gegaan. Voor dat je er bent zie je Mt. Conner. Lijkt van een afstand op Ayers Rock, en vele vergissen zich hier. Daarna bij het tankstation goedkope kaartje voor het park gekocht, geldig voor de komende 2 dagen. Bij Ayers Rock aangekomen hebben ze net de klim opengesteld. Dus wij direct naar boven en als 3e en 4e op de top aangekomen. Boven op de rock lijkt het net alsof je op de maan loopt. Geen begroeiing en allemaal kraters en een rood/oranje ondergrond. Na de afdeling nog een wandeling van zo'n 9.5 km gedaan om de rots heen. Ze krijg je pas echt door hoe groot en stijl Ayers Rock is.

Later naast 2 Nederlanders uit Tilburg de zonsondergang en dus de verkleuring van de rock bekeken. Erg gaaf om te zien hoe Ayers Rock van kleur verandert. Daarna bij de Nederlands op hun campingplaats gestaan. Scheelt ons weer zo'n $26.00. Altijd leuk meegenomen. De volgende dag erg vroeg opgestaan en naar de Olga's gegaan. Dit zijn allemaal ronde heuvels zo'n 50 km van Uluru (de andere naam voor Ayers Rock) vandaan. Hier ook weer een wandeling gemaakt. Zo hebben we binnen 3 dagen meer dan 20 km gelopen. Daarna alweer terug gereden naar de Stuart Highway en bij Erldunda de 2 Nederlandse fietsers weer ontmoet.

Erldunda, Cooper Pedy, Pt Augusta, Adelaide, Berri, Australia, week 18, 20 September - 26 September 2003

Zaterdag weer verder naar het zuiden gereden en uitgekomen in Cooper Pedy, opaalhoofdstad van de wereld. Hier wonen veel mensen in grotten en hebben wij ook maar een gekampeerd onder de grond. Een heel aparte maar gave ervaring. Hier in de grotten blijft het lekker koel, terwijl het buiten wel 40 graden kan worden. Zondag het stadje verkent. Hier hebben ze zelfs de kerk ondergronds. In het stadje licht ook nog een ruimteschip uit 1 van de films die hier in de omgeving zijn opgenomen. Hier worden verschillende films opgenomen, omdat hier bijna niets meer groeit. Ook nog zelf ff naar opaal gezocht, maar niets gevonden, helaas.

De volgende dag naar verder naar het zuiden gereden. Kom je opeens tussen het droge landschap een meer tegen. Echt raar. Ook nog een stop gemaakt in Woomera. Hier werden tot zo'n tiental jaar geleden raketten de lucht ingeschoten. Hier nog een paar raketten op de foto gezet. 's Avonds ons tentje opgezet in Pt. Augusta. Hier blijkt dat een beest ons tentje te grazen heeft genomen. Ongeveer 20 kleine gaatjes zitten er nu in de buiten tent. Das nooit grappig. Dinsdag doorgereden naar Adelaide. Onderweg nog een paars meer op de foto gezet.

De volgende hebben we een museum bezocht. Hier hadden ze een grote expositie over de aboriginals. Erg interessant. Ook hadden ze nog exposities over Egypte en Australische dieren. En dat allemaal gratis te bezichtigen. De volgende dag op zoek geweest naar werk, maar niets in Adelaide voor een korte periode. De volgende dag zijn we samen gaan hardlopen. Je krijgt hier toch wel een beetje als je niet meer werkt en sport. We proberen dit nu 2x per week te doen.

Berri, Mount Gambier, Lorne, Melbourne, Sale, Australia, week 19, 27 September - 3 October 2003

Zaterdag doorgereden naar Berri, na eerst in Hahndorf (Duitse nederzetting) boerenkool, hagelslag en drop te hebben gehaald. Dat kennen ze hier nml niet. Hier moeten we eerst wachten op maandag, totdat het uitzendbureau open is. 's Avonds is het tegenwoordig erg koud, dus we gaan met kruiken naar bed toe. Maandag blijkt dat hier ook nog geen werk is, dus we besluiten snel naar Sydney te rijden en dan later terug te keren naar Melbourne, waar we nu maar ff gaan verblijven. 30 September zijn we naar Mount Gambier gereden, hier ff the Blue Lake bezocht. Dit is een meer in en krater van een vulkaan. Zomers wordt dit meer erg mooi blauw, maar we waren te vroeg, dus niet erg blauw, maar wel mooi.

's Avonds nog ff possums gevoerd bij de Umpherstone Sinkhole. Dit gat is ontstaan door de regen die door de grond zakt en is nu mooi aangekleed met planten. De volgende dag is ons hoogtepunt van de reis tot nu toe. Of moet ik dieptepunt zeggen. Onderweg naar the Great Ocean Road houd nml onze radio ermee op. En hij begint weer als de lampen uit worden gezet. Na onze eerste stop wil de auto zelfs niet meer starten. De accu is leeg. Met behulp van een andere auto, onze gestart en weer verder gereden. Door de regen, want het regent al de hele dag. Bij onze stops bij the London Bridge en bij de 12 apostelen hebben we de sleutel in het contact gelaten en de motor laten draaien.

Even snel deze kunstwerken bezocht en met onze reservesleutels de deuren geopend en weer verder gereden. Van onze deuren wil er nog maar 1 van de buitenkant open, dus er hoeft er maar 1 op slot. Aan het eind van de dag in Lorne getankt. Daarna de auto, nog steeds in de regen, naar de parkeerplaats geduwd. In Lorne is geen garage, dus we besluiten om in de auto te slapen en hopen dat morgen een betere dag is. De volgende dag onze auto weer gestart met behulp van een andere auto en doorgereden naar Melbourne.

In Melbourne bij de eerste de beste garage ons probleem laten verhelpen voor $5. Maar om de accu op te laden, moeten we eerst een uur door de stad rijden. Lekkere Nederlandse taferelen, zoals drukte, toeters en file. Na een uur de auto op de camping gedumpt en de stad verkent. Dit gaan we snel doen want we komen hier terug. Dus ff naar het tennispark geweest en in een vipbox het hoofdstadion van binnen bekeken. Daarna nog ff in het grootste casino van het zuidelijke halfrond? geweest. Een zaal van 500 meter. Echt groot.

Vervolgens Erik weer ontmoet. Met hem hebben we de oostkust gedaan en hier in Adelaide zijn verjaardag nog ff gevierd met een paar jugs. (kannetjes bier) 's Nachts achter in de auto geslapen. Wat een verhuizing, maar nu kunnen we bij ons verkooppraatje tenminste zeggen dat je ook goed achterin de bak kunt slapen. Vrijdag dwars door Melbourne naar het F1-circuit gereden. In Melbourne moet je, ivm de trams, links voorsorteren als je rechtsaf wilt. Weten wij veel; gewoon rechts voorsorteren, midden op de tramrails wachten en dan door dat kleine gaatje schieten. En geen schrammetje op onze auto.

Aangekomen op Albert Park eerst een rondje op het circuit gereden en daarna de pitstraat bezocht. Straks als Schumacher in Maart weer op "pole" staat kunnen wij zeggen: "Daar heeft onze auto ook gestaan." Helaas mag je op het circuit niet racen, max. 40km/h, maar wel erg gaaf om erover te rijden. We zijn ook nog binnen in de pits geweest. Ze waren leeg. Boven de pits hebben ze allemaal gymzalen. Dat wisten jullie niet, of wel? Daarna doorgereden naar Sale en hier ons tentje opgezet.

Sale, Bega, Canberra, Sydney Australia, week 20, 4 October - 11 October 2003

In Sale hebben we eerst de olie ververst. Word aangeraden om dat elke 5000 km te doen, wij zitten over de 12000 km. Hierna zijn we doorgereden naar Bega. De volgende dag zijn de hoogte in gereden, eerst de Brown Mountains en daarna de Snowy Mountains. En ze deden hun naam eer aan, want er lag nog sneeuw. (eigenlijk ijs) Dus wij hebben nog ff sneeuwballen gegooid en sleetje gereden.

Erg lachen, maar ook koud. Daarna doorgereden naar Canberra, na eerst nog in Tumut een dam uit 1850 bezocht te hebben. Maandag Canberra ingetrokken. Eerst ff het floriade festival bezocht met veel tulpen en daarna geinternet (gratis) in the National Libery of Australia. Groots!

Vervolgens nog ff het parliament house bekeken, maar hij was al gesloten, dus we moeten de volgende dag terugkomen. Dat hebben we dus ook gedaan, na eerst het nationaal museum te hebben bezocht. Hier hadden ze een expositie over de geschiedenis van Australië. In het Parliament House had net de nieuwe regering zijn eerste vergadering. Premier Howard werd uitgelachen en uitgemaakt voor leugenaar en voor veel meer. Order! Order! En de helft let niet op, zit een beetje te kletsen onderling en te snoepen. Was erg lachen om te zien.

Daarna zijn we nog naar the Australian Mint geweest. Hier ff snel de geschiedenis van de Australische munt bekeken en voor $2 onze eigen $1 munt geslagen. Volgens mij zijn we hier afgezet, maar ja nu heb je wel een munt die nog door niemand anders is aangeraakt. De volgende dag willen we vertrekken voor onze reis naar Sydney. Bij het uitchecken blijkt dat we een lekke band hebben. En dat op Jarno's verjaardag. Gefeliciteerd met je 21e verjaardag, ook op deze manier. Dus de krik en de reserveband uit de kofferbak getrokken en aan het werk. Hierna alsnog vertrokken naar Sydney. Hier ff gekeken of er werk is voor ons. Donderdag en vrijdag nog naar meer werk gezocht, maar nog niet gevonden. Wel zijn we Jim weer tegengekomen. Daar moeten we maar weer eens een biertje mee drinken.

Sydney, Australia, week 21, 11 October - 17 October 2003

Van zaterdag tot aan woensdag werk zitten te zoeken. Maandag op gesprek geweest om pennen te gaan verkopen voor het goede doel, en dan daarvan ongeveer 1/3 in je portemonnee te mogen steken. Raar maar waar. Maar met dit werk weet je niet echt wat je verdient, dus we besluiten om eerst verder te zoeken. Dinsdag ons ingeschreven bij Jobwire, een uitzendbureau en de volgende dag telefoon. Jullie kunnen morgen werken als je werkschoenen hebben. Maar die hebben we niet.

Donderdag staan we in de winkel voor de werkschoenen; telefoon. Jullie kunnen over 2 en een half uur werken en geen werkschoenen nodig. OK dan en wij er direct naar toe. Wij aan de slag bij AUSDOC, een bedrijf dat documenten bewaard voor bedrijven. En dit bedrijf gaat verhuizen. Nu mogen wij bij dit bedrijf allemaal dozen op pallets zetten. Vervolgens worden de pallets voorzien van een barcode en moeten we de dozen scannen. De dozen die vernietigd mogen worden, moeten op een andere pallet gestapeld worden en daarna moet de te bewaren pallet opgevuld worden en in folie gewrapt worden. En dat mag je dan doen van half 3 's middags tot half 11. Het verdient goed en we kunnen het geld 's avonds zo ook niet uitgeven. Ook vrijdag weer een dag van werken.

Sydney, Australia, week 22, 18 October - 24 October 2003

Zaterdag was het wasdag en net als zondag niet veel gedaan. Maandag weer aan het werk geweest bij AUSDOC. Waarschijnlijk voor het laatst, want ze hebben ons niet meer nodig. Maar dinsdag kunnen we bij het volgende bedrijf beginnen, als we werkschoenen hebben tenminste. Dus wij de volgende ochtend eerst werkschoenen gehaald en daarna naar Tech Pacific gegaan. Hier mogen we de hele tijd, van 2 uur tot 8 uur, dozen in elkaar vouwen. Deze dozen waren voor Time Crisis 3, een spel voor de Playstation.

De volgende dag, nadat we wakker gebeld werden om 6 uur!, mochten we de dozen vullen. Een pistool, CD, en een papiertje met kans op leuke prijzen en zo nu en dan een papiertje met een prijs, allemaal in de doos en vervolgens dichtvouwen. Donderdag werkten we in de vroege dienst vanaf zes uur. Nu mogen we starterpakketjes maken voor Virgin mobile, het bedrijf met de meest irritante reclame in OZ. Een simcard en een instructieboekje in een kartonnen hoesje stoppen is alles, maar je moet er wel 2000 van maken op 1 dag. Dus direct al overuren gemaakt. Is niet erg, verdient alleen maar meer. Vrijdag hetzelfde ritueel, alleen nu waren we op tijd klaar.

Sydney, Australia, week 23, 25 October - 31 October 2003

We hebben zaterdag uitgeroepen tot wasdag en voor de rest niet veel gedaan, net als zondag. Maandag was Jarno weer bezig met Virgin, en Arend met Kodak. Dinsdag hebben we rode regen gehad, regen vermengt met het zand uit de outback. Die dag mochten we lekker stickers plakken op Telstra dect telefoons. Zo heb je tenminste wel wat afwisseling. Als we dinsdag naar "huis" rijden, begint opeens het acculampje te branden. Een paar minuten later begint de auto een heel naar geluid te maken. Dat is nooit goed.

Bij de camping aangekomen zien we de koelvloeistof onder de motorkap vandaan komen. De V-snaar tussen de dynamo en de waterpomp was geknapt, versleten, waardoor er geen circulatie meer was. Hierdoor werd de motor zo heet dat de koelvloeistof uit het reservoir spoot. De volgende morgen de NRMA maar eens opgebeld. Vijftien minuten later zit er een nieuwe V-snaar a $14,00 op en de oude is weer de oude. Vandaag mochten we telefoonpakketjes maken. De eerder gemaakte starterpakketjes samen met een nokia in een tas stoppen. Is wel een heel proces hoor, we doen dat met 8 man/vrouw, dus onderschat dat niet. Vrijdag werd de tas vervangen door een esky. Die dag ook kaarten gehaald voor Live, die treden hier 6 December op.

Sydney, Australia, week 24, 1 November - 7 November 2003

Zaterdag, je raad het al, wasdag. Die dag ook op zoek gegaan naar een nieuw slot voor ons dashboardkastje want die was kapot gegaan, maar nog niet gevonden. Zondag is Jarno de stad ingegaan en Arend's dag stond in het teken van voetbal. Maandag weer een beetje virgin, telefoonpakketjes voor Jarno en Arend mocht dummy's maken. Ook dinsdag was een dag van telefoonpakketjes. Woensdag hebben we vrij van werk, want de verwachte boot, nee niet van Sinterklaas, was er nog niet. Donderdag en Vrijdag weer 2 volle werkdagen met telefoonpakketjes. Vrijdagavond afgesproken met Riesje bij O'Malleys, stamkroeg van de eerste 2 weken in Sydney. Was erg leuk en gezellig om haar weer eens te zien en te spreken.

Sydney, Australia, week 25, 8 November - 14 November 2003

Zaterdag blijft nog steeds onze wasdag. Ook op zondag niet zo veel gedaan. Maandag wederom op de Virginlijn. Dit keer starterpakketjes en wel 3000. We mochten de volgende dag hetzelfde doen, net als woensdag. Donderdag was weer een dag van telefoonpakketjes en vrijdag was een dag van starterpakketjes, aangevuld met stickers plakken op dozen van antivirus software.

Sydney, Australia, week 26, 15 November - 21 November 2003

Zaterdag hebben we eerst de was gedaan en vervolgens er een stranddag van gemaakt. 34 graden! Erg lekker. Zondag zijn we naar the backpackers expo geweest en vervolgens nog geinternet. Deze week was een heel slechte werkweek voor ons. Alleen op woensdag en donderdag was er werk voor ons. De rest van de week hebben we ons een beetje zitten te vervelen op de camping. Op dinsdag trouwens nog meegedaan aan de nationale IQ test. Resultaat wordt niet aan jullie medegedeeld.

Sydney, Australia, week 27, 22 November - 28 November 2003

Zaterdag 22 November, de dag waar heel Australië naar uitkijkt. Waarom? Want dan is de grote rugbyfinale tussen Australia en Engeland. Deze wedstrijd hebben we gekeken in de rugbyclub. Wat een sfeer. We waren de enigste die geen kleren aan hadden van of Australië of Engeland, maar dat mocht de pret niet drukken. Na afloop van de wedstrijd een gekkenhuis op straat. Alle Engelsen gingen volledig uit hun dak want Engeland had gewonnen.

Vervolgens nog een groots vuurwerk bij de Harbour Bridge en daarna zijn we naar Lord Nelson gegaan. Zag er heel anders uit dan die in Meppel:-) Zondag en maandag maar weer eens zitten te niksen in de regen. Dinsdag eindelijk weer eens werk voor ons. We zijn van de virgin-lijn gehaald en op de MGB geplaatst.

Waar dat voor staat weten we niet, maar dat maakt niet uit want het werk is stukken beter. Eerst mogen we de binnengekomen producten sorteren en daarna mogen we orders klaarmaken voor verzending. CD-Branders, computersoftware, optische muizen, inktcartridges, allemaal het nieuwste van het nieuwste hebben we in onze handen. Ook woensdag en donderdag hebben we op de MGB gewerkt. Helaas is er geen werk op vrijdag, maar het is tenminste de eerste droge dag sinds vorige week donderdag! En in die regen is er niets lekkerder dan in een tent te slapen.

Sydney, Australia, week 28, 29 November - 5 December 2003

Zaterdag hebben we 1 luchtbed gewisseld bij de winkel, want Arend vond slapen op de vloer toch niet zo lekker. Die dag ook nog ff bij de Aldi geweest. Jaja, die kennen ze hier ook, alleen qua prijzen is er geen verschil met de andere supermarkten. Zondag niet zoveel gedaan. Arend is nog ff de stad ingegaan om ajax - feyenoord te gaan kijken, maar ipv de wedstrijd zonden ze kunstschaatsen uit. Daar wordt je vrolijk van.

Maandag was het begin van een drukke week voor ons. Van maandag tot en met vrijdag de gehele week gewerkt met daarnaast ook nog veel overuren. $$$! Donderdagavond was onze Nederlandse avond. Er was door een Nederlandse vereniging een borrel georganiseerd voor Nederlandse Australiërs. Maar ook wij waren welkom die avond. Dus een leuke avond met Nederlandse muziek, Grolsch bier, bitterballen, pepernoten en andere hapjes. Maar het hoogtepunt was wel een broodje frikadel. Dat is pas lekker na zo'n lange tijd. En via deze manier willen we ook nog sinterklaas bedankt zeggen,omdat hij ook wat in onze schoenen wou leggen. De goedheiligman uit Spanje was ons niet vergeten, en stuurde ons al dat lekkere eten.

Sydney, Australia, week 29, 6 December - 12 December 2003

Zelfs op zaterdag hebben we nog 10 uur gewerkt. Dit was dus een hele goede week qua geld, maar niet qua slaap. 's Avonds zijn we nog naar het concert van Live geweest. Erg gaaf! Veel bekende nummers werden gespeeld en er werd een goede show weggegeven.

De volgende dag heeft Arend de Nederlandse hockeydames aangemoedigd naar de derde plaats bij de champions-trophey. Natuurlijk feliciteren we ook nog Willem-Alexander en Maxima, met de geboorte van Hare Koninklijke Hoogheid Catharina Amalia Beatrix Carmen Victoria, Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau. Onze toekomstige koningin! Maandag begon onze werkweek op de MGB weer. Van maandag tot vrijdag gewerkt, dus een goede week, zelfs met overuren. Nu moeten we alleen nog een bank vinden om ons geld over te boeken naar onze Nederlandse rekeningen.

Sydney, Australia, week 30, 13 December - 19 December 2003

Zaterdag wasdag, en daarna de stad ingegaan. Eerst ff naar de "Art Gallerie of NSW" geweest. Gratis, dat dan weer wel. Allemaal schilderijen, waarvan zelfs nog een paar van Nederlandse schilders. Vervolgens nog ff door de Botanic Gardens en langs de haven gelopen, op deze mooie zonnige warme dag, haha. Lekker die winter in Nederland, of niet? Zondag hebben we de halve dag kerstkaarten geschreven en daarna zijn we naar ons toekomstige nieuwe woonplaats gegaan. We kunnen nml vanaf volgende week zaterdag bij onze collega intrekken, en hij vroeg of we vandaag ff langs konden gaan om alles te bekijken. En het ziet er erg leuk uit! Maandag hebben we naast gewerkt te hebben, ook alle kaartjes op de post gedaan. Tegen de tijd dat jullie dit lezen, moeten ze al bij jullie in de brievenbus liggen. Ook dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag hebben we gewerkt. Dus weer een volle werkweek, wat weer heel veel $$ oplevert. Deze week hebben we ook een aantal keren hardgelopen. Én om het buikje te laten verdwijnen en voor de conditie. Ja, we zijn goed bezig hier!

Sydney, Australia, week 31, 20 December - 26 December 2003

Zaterdag hebben we onze tent opgepakt en de camping verlaten. We hebben er toch 12,5 week gezeten, dus je laat wel veel achter hier. Onze namen, NL, heel veel amstel flesjes en papiertjes, de vele dagen met regen, maar ook die met zon, de avonden dat Jarno op de bank in slaap viel, de keuken vol kakkerlakken en natuurlijk de beheerder met heel veel tatoeages. Maar aan alles komt een eind. Vanaf vandaag zitten we in ons nieuwe appartementje in Hillsdale. Een andere buitenwijk van Sydney. Direct maar de auto leeg gepakt in het appartement en ff de was gedaan. De volgende dag hebben we het appartement een beetje schoongemaakt. Vanaf maandag waren we weer druk aan het werk bij Tech Pacific. Op dinsdag nog drukker, want toen hebben we van 7 tot 7 gewerkt. Woensdag was onze laatste werkdag. Op het werk nog een kerst BBQ gehad en een gratis loterij. Hier heeft Jarno nog "Corell Draw 8" gewonnen.

Op kerstavond hebben we nog kruimeltje gekeken. Wel leuk om hier in Australië een film in het Nederlands te kijken. Met kerst zijn we eerst met Mark, onze collega waarmee we het appartement delen, naar de (baptisten)kerk geweest. Een hele leuke dienst. Eerst moesten alle mensen die voor het eerst kerst vierden in Australië gaan staan. Daar sta je dan met z'n tweeën. En iedereen klappen voor ons. Vervolgens moesten alle mensen gaan staan die voor het eerst kerst vierden in deze kerk gaan staan.

Daar gingen we weer, alleen waren we nu niet de enigste. Ook voor iedereen die de eerste kerst hadden als: vader en moeder, man en vrouw, opa en oma moesten gaan staan. Ook mochten alle kinderen hun gekregen cadeautjes laten zien voor in de kerk. Na afloop heel veel handen geschud, vele kwamen ons een Merry Christmas toewensen en maakten ff een praatje. Heel erg leuk en aardig. Na de kerkdienst hadden we afgesproken om met Erik, met hem hebben we de oostkust verkend, en zijn met hem naar Bondi geweest. Kerstmutsen op, de Staphorst vlag in het zand geplant en genieten maar; van het amstel bier, het mooie weer en de dames.

's Avonds nog naar een feestje geweest van een collega van Erik, en daar kerst afgesloten. Alleen toen we weer naar huis wouden gaan, reed de bus (nog) niet. Daarom een heel eind gelopen, lang gewacht en uiteindelijk maar een taxi gepakt. De dag was alweer begonnen toen we aankwamen. Boxingday hebben we daarom voor een groot gedeelte slapend doorgebracht.

Sydney, Australia, week 32, 27 December - 2 January 2004

Zaterdag hebben we onze tent gewisseld; voor onze oude tent hebben we geld teruggekregen omdat de rits kapot was. Voor dat geld hebben we een nieuwe tent teruggekocht. Dus zo wordt onze auto weer iets meer waard. Vervolgens hebben we bij de "carmarket" gevraagd wat we allemaal moeten regelen, voordat we onze auto kunnen verkopen. Dus dat gaan we morgen doen. En wie komen we daar nog tegen? Klaas Compagner, de barman van Kisteman en ook nog neef van Arends neef, samen met zijn vriendin. Hij probeert hier zijn busje te verkopen. Dus over enkele dagen kunnen we hem gezelschap houden. Zondag ff de was gedaan en maandag weer druk bezig geweest. Eerst nog wat papieren opgehaald voor de auto, vervolgens er drie 2e-hands banden erop laten zetten en de auto uitgezogen.

Daarna een "Vehicle Safety Check" laten doen. Deze heb je nodig op de auto te verkopen. 3 Kleine probleempjes kent onze auto, maar dat moet geen probleem zijn om de auto te verkopen. Dus rond 3 uur de "carmarket" binnen gereden en het wachten is begonnen. Dinsdag wederom een dag in de "gevangenis". Bijna hadden we die dag de auto verkocht, maar Jarno had een lege batterij. Tegen de tijd dat Jarno weer terug was uit de stad, hadden ze een andere goedkopere auto gekocht. Woensdag hebben we 's ochtends vroeg Willem Harke en Peter Dunnink van het vliegveld afgehaald. Ze gaan een maand met ons meereizen, en ze zullen vast een gave tijd hebben hier downunder. Ze hadden allebei een fles berenburg mee, speciaal voor oud en nieuw. Na flink bijgepraat en gedoucht te hebben, zijn we, samen met de gemixte cola-beerenburg, naar de stad gegaan.

We wilden vanaf Mrs. Maquire Point het vuurwerk gaan kijken, en waren er al rond 4 uur. Je moest er rond die tijd ook al wel wezen, anders waren alle mooie plekkies weg. Je mocht geen byo-alcohol(bring your own) meenemen, maar als je je drank in een colafles hebt, kun je zo 4 liter naar binnen smokkelen. Rond een uur of zes kwam Erik ook nog. En hij had nog 2.5 liter cola-whiskey naar binnen gesmokkeld. Dus het was erg gezellig die avond. Om 9 uur hadden ze het eerste vuurwerk. Een kleine maar wel een mooie show. Ze hadden hier in Sydney op 5 plaatsen in de Harbour vuurwerkshows, eigen gebruik is verboden. Vervolgens kwam om 12 uur het grote vuurwerk, waarbij ook de Harbour Bridge werd gebruikt. Echt grandioos. HAPPY NEW YEAR! Het vuurwerk werd afgesloten met een kleine lasershow.

Daarna probeerden alle backpackers, en dat waren er veel!, naar huis te bellen. Dus voordat jezelf een x verbinding had, was je wel een tijdje verder. Aangezien Peter en Willem een lange vliegreis achter de rug hadden, zijn we maar direct naar het appartementje gegaan. Althans dat was de bedoeling. Alle bussen waren namelijk helemaal vol, en taxi's ook. En stopte er eindelijk een lege taxi, dan wou hij je niet naar de 1 van de buitenwijken brengen, waarschijnlijk kon hij meer verdienen in de city. Maar een flinke tijd later konden we in het appartementje toch nog een biertje pakken en zijn we daarna maar gaan slapen. Erik was ook meegegaan, dus wel lagen met z'n 5-en in 1 kleine slaapkamer.

De volgende dag zijn we lekker naar Bondi-Beach gegaan en daar een lekkere nieuwjaarsduik genomen. Alleen deze x zonder snert, maar wel met zo'n 30 graden. En toen kwam 2 Januari. Voor ons weer een saaie lange dag in de carmarket. Vandaag waren er zo'n 30 auto's en busjes, en per dag worden er zo'n 5 van verkocht. Dat is wel een hoogtepunt voor iedereen, want de traditie is dat je dan moet trakteren op bier. Dus op een hele goede dag kun je hier nog dronken wegkomen ook. Maar wij willen gewoon nuchter, maar zonder auto en een zak vol geld weggaan, maar dat is vandaag weer niet gelukt. Willem en Peter hebben vandaag een beetje de stad verkend, want in de carmarket zitten is geen pretje.

Sydney, Blackheath, Bathurst, Wellington, Australia, week 33, 3 December - 9 January 2004

Ook op zaterdag de hele dag in de carmarket gezeten. Vele hadden er een lage prijs opgezet, om maar die gevangenis uit te kunnen komen, dus naar de duurdere auto's werd en stuk minder gekeken. En aangezien we er wel een goede prijs voor willen hebben, zit onze auto een beetje in de middenmoot, met weinig interesse. Willem en Peter zijn vandaag naar het Aquarium geweest, en vervolgens kletsnat geworden in de Sydney Harbour Jet. Zondag hebben we onze auto in de market geparkeerd en zelf de stad ingegaan om te internetten.

De volgende dag hebben we eerst wat post verstuurd, bankzaken geregeld en daarna nog voor Willem en Peter nog een tent en luchtbeden gekocht. Daarna eindelijk uit Sydney weggereden en onze tenten in Blackheath opgezet. Hiervandaan hebben we de dag erna de Bleu Mountains verkent. We (Jarno en Arend) waren hier al eerder geweest, maar dit is een must see voor iedereen in Australië, en blijft mooi om hier rond te lopen.

's Avonds werd bekend dat Arend oom is geworden. Alfred en Herma zijn papa en mama geworden van Kyran. Van harte gefeliciteerd, ook vanaf deze kant van de aardbol. Woensdag zijn we naar Newnes gegaan via een dirtroad, (en de enigste weg) waar de maximum snelheid 30 km/h was. Was wel leuk om te rijden daar, maar nadat we de ruines en de pub van dit verlaten oliestadje hadden bezocht was het al zo laat dat we ons hoofddoel, gloeiwormen en aboriginal art, moesten laten schieten.

De volgende dag hebben we in Bathurst (waar we de nacht al hadden doorgebracht) eerst het circuit gereden. Hier hebben Willem en Peter ook ff achter het stuur gezeten. Gelukkig zonder brokken! Daarna hebben we in Sofala goud zitten te zoeken. Loopt Arend daar met zijn pannetje, stapt ie opeens bijna boven op een slang. Gelukkig ging hij (de slang) er hard vandoor, recht op Peter af. Dus nu ging Peter er hard vandoor. Daarom zijn we maar een eindje verderop goud gaan zoeken. Zonder resultaat helaas. De volgende dag Bathurst weer verlaten en doorgereden naar Wellington. Hier hebben we "the Cathedral Cave" bezocht. Erg leuk en koel vanbinnen. Na de rondleiding zijn we het zwembad ingedoken en ondertussen de was gedaan.

Wellington, Narromine, Broken Hill, Burra, Adelaide, Australia, week 34, 10 January - 16 January 2004

Zaterdag hebben we gegolfd bij de "Wellington Golf Club" Dat is pas lachen. Voordat we allemaal hadden afgeslagen bij hole 1 waren we 10 minuten verder. Gelukkig ging het vanaf hole 3 al stukken beter. 9 Holes en 3.5 uur later bleek dat Willem een natuurtalent is. Hij ging rond in 77 slagen, 41 boven par. Jarno werd 2e met 52 boven par gevolgd door Arend met 54 erboven. Peter had 57 boven par. Daarna zijn we weer verder gereden naar Narromine. De dag erna hebben van 10 tot 5 in de auto gezeten en 700 km afgelegd naar Broken Hill. Weer rijden door de outback, dus weer dode kangaroes en (kleine) roadtrains gezien.

Op de camping hier bleef na het koken gas lekken. Hier kwam Willem achter toen hij ff een sigaretje ging opsteken. Hij hoeft de komende weken zijn benen niet meer te scheren :-). De dag erna hebben we de "Day Dream Mine" bezocht. Deze mijn was al in gebruikt in 1882 en er werkten zelfs kinderen van 8 jaar! En dat deden ze dan bij kaarslicht en meestal zonder helm. Het was erg leuk om een mijn van binnen te bekijken. Daarna hebben we een rondleiding gehad bij de "Royal Flying Doctor Service". Ze hebben de 2e grootste hoeveelheid vliegtuigen van Australië en behandelen mensen in de outback die niet ff bij de dokter langs kunnen gaan. 's Avonds hebben we een flinke wandeling gemaakt richting de golfbaan. Want hier zouden kangaroes zijn. Nadat we zo'n drie kwartier gelopen hadden, was het te donker geworden en aangezien we er toen nog niet waren zijn we weer teruggegaan en in een pub beland.

Aan het eind van de avond heeft de barman, nadat hij ons verhaal gehoord had, ons alsnog naar de golfbaan gebracht en ons de kangaroes laten zien. Bleek dat we tot zo'n 400 meter van de golfbaan gelopen hadden.
Dinsdag hebben we "the Hill" weer verlaten en doorgereden naar Burra. Voor de rest niet veel beleefd vandaag, of het moet zijn de oude man die we tot 3 x toe tegen het lijf liepen. De volgende ochtend maakte hij zelfs Jarno en Peter wakker, die nog lagen te slapen. Die dag Burra weer verlaten en de "Burra Gorge" bezocht. Niet wat we ervan voor hadden gesteld, maar wel leuk. Daarna zijn we doorgereden naar Adelaide en de rest van de middag "lekker" op het strand doorgebracht. Donderdag zijn we Adelaide in geweest.

Eerst zijn we naar het Australian Museum geweest en daarna hebben we nog geinternet. De dag erna hebben we Adelaide al weer verlaten en onze eerste stop gemaakt in Hahndorf. In deze Duitse nederzetting hebben we ontbeten met een FRIKADEL. Heerlijk en ze hadden er zelfs echte Nederlandse mayo bij. Vervolgens nog door een Schotse nederzetting gereden en daarna doorgereden naar Meningie. Vlak hiervoor nog ff een zout meer bezocht. (weinig meer, veel zout) Daarna hier de tenten opgezet.

Meningie, Mt. Gambier, Halls Gap, Warrnambool, Geelong, Melbourne, Australia, week 34, 17 January - 23 January 2004

Zaterdag een rustdag ingelast. Maar wel tot ontdekking gekomen dat we een lekke band hadden. Dus die ff verwisselt met de reserveband. De volgende dag ontbeten in Coorong NP en in hetzelfde park ook nog een kleine wandeling gemaakt. Daarna nog verder gereden en onderweg nog "the big lobster" tegengekomen. Deze vastgelegd en daarna de weg vervolgt naar Mt. Gambier. Hier "the Bleu Lake" (weer) bezocht. 's Avonds ook nog weer naar de umpherstone sinkhole geweest en daar possums gevoerd. Maandag eerst de lekke band vervangen en de reserveband weer achterin gegooid. Vervolgens zijn we doorgereden naar The Grampians. Een mooi nationaal park met hoge bergen. Hier eerst een kleine waterval bezocht waarvan het water direct in de grond verdwijnt.

Daarna in Halls Gap (in het midden van de Grampians) een camping opgezocht. Hier rosella's en kakatoes gevoerd en 's avonds nog kangaroes bekeken en een kampvuur gemaakt. De dag erna hebben we de noordkant van de Grampians bezocht. Eerst een wandeling naar "the balconies" gedaan en daarna 1 naar de bodem van de McKenzie Falls. Vervolgens nog the Ngamadjidj-shelter bezocht voor abbo-art. Alleen dat viel vies tegen; slechts 2 kleine tekeningetjes. Vervolgens weer naar het zuiden gereden in Warrnambool als slaapplaats uitgekozen.

Hier 's avonds nog ff naar de kermis geweest. Woensdag waren we nog geen 300 meter vanaf de camping of we stonden alweer stil. Lekke band. Dezelfde band als die we er 2 dagen geleden op hebben laten zetten voor $20. Zo zie je maar weer: goedkoop = duurkoop. Dus alles uit de kofferbak gehaald en naast de weg gezet, samen met Jarno en Peter. Reserveband erop en Willem en Arend zijn direct ff naar de dealer gegaan voor een nieuwe(tweedehands) band.

Daarna alles weer inladen en toen konden we alsnog beginnen met de great ocean road. Onderweg heel veel stops gemaakt, o.a. bij "the bay of Islands", "London Bridge" en "the 12 apostles" Deze keer hadden we goed weer, dus voor Jarno en Arend was dit x the great ocean road wel Great. :-) Vervolgens wouden we in Torquay een camping opzoeken, maar de ene met plaats vroeg veel te veel geld, dus zijn we maar doorgereden naar Geelong. We blijven natuurlijk wel backpackers. De dag daarna zijn we naar Melbourne gegaan.

Eerst ff bij het F1-circuit gekeken. Ze waren alles al aan het opbouwen voor de wedstrijd over meer dan een maand! Vervolgens wouden we een camping opzoeken. Nr 1: vol, Nr 2: niet kunnen vinden, Nr 3: elletje: geen plek, Nr 4: "We kunnen 2 personen kwijt, geen 4!" Nr 5:Vol. Nr 6: ook al vol. Daarom maar besloten om Melbourne te verlaten en verder te reizen. En toen in 1 van de buiten-buitenwijken van Melbourne alsnog een camping gevonden. Daarom de volgende dag alsnog Melbourne in geweest en Melbourne Zoo bezocht. Daarna ook nog Chinatown bezocht en hier gegeten en geinternet.

Melbourne, Grantville, Gundagai, Sydney, Merimbula, Foster, Australia, week 35, 24 January - 30 January 2004

Vandaag richting Philip Island vertrokken, maar na zo'n 200 meter staan we al stil. Het begint enorm te roken en te stinken in de auto. Direct iedereen uit de auto en de motorkap omhoog gedaan. Maar hier is niets mis. Er was nml een blaadje geen smeulen en dat stonk en rook enorm. Voor de rest niets aan de hand. Daarna ontbeten naast het spoorlijn waar Puffing Billy over heen rijdt. Alleen toen net niet. Aangekomen bij het info centrum van Philip Island zeiden ze dat alles is volgeboekt. Dus moesten we een camping nemen 20 km van Philip Island.

Hier de tenten dus maar opgezet en weer naar Philip Island gegaan. Hier zijn we eerst naar het motorcircuit gegaan. Maar aangezien er een race was, konden we niet gratis naar binnen. Daarom maar koers gezet naar het Koala Conservation Centre. Hier leven zo'n 30 koala's in hun natuurlijke omgeving. Via een boardwalk kon je erg dichtbij die luie beesten komen. Ze slapen nml ongeveer 22 uur per dag.

Daarna doorgereden naar "The Nobbies". Hier waren veel broedende meeuwen en op 2 eilanden verderop zaten allemaal zeehonden. Alleen niet zichtbaar met het blote oog. Vervolgens zijn we naar de "Penquin Parade" gegaan. Voor $15 kun je de pinguïns uit het water naar hun slaapplaats zien waggelen. Je moet wel 2 uur in de kou wachten, maar het is het wel waard. Erg lachen. Vooral als er eentje schrikt van de mensenmassa en weer keihard naar het water rent. Moet hij later in z'n uppie die 25 meter weer afleggen. Voor die $15 mag je niet eens foto's maken of filmen. Wel doen natuurlijk. Maar als je betrapt wordt, wordt je camera in een plastic zak gestopt en dicht gesealed zodat je niet meet kunt filmen/fotograferen. Maar dan heb je wel een leuk aandenken, of niet Peter?

De volgende dag de terugreis naar Sydney weer ingezet. Weer vele kilometers maken. Onderweg in de Yarra valley nog een fotostop gemaakt en voor de rest vele km's gemaakt en in Gundagai maar de tenten opgezet. De winkel was al gesloten hier, dus moesten we maar weer naar de Mc toe. We moesten toch iets eten. Maandag het laatste stukje (390 km) afgelegd naar Sydney. Bij Goulburn nog "the Big Merino" op de foto gezet. In Sydney onze oude camping weer opgezocht, een gevoel van thuiskomen. Hier ff gevist. 's Avonds de stad ingegaan. Ivm Australia Day zou er een groot feest zijn in de stad. Deze alleen niet kunnen vinden. De gehele binnenstad doorgelopen en weer in O' Malleys uitgekomen. De volgende dag weer gevist en daarna de stad ingegaan om souvenirs in te kopen. Willem en Peter dan. Woensdag vroeg opgestaan, want Willem en Peter moesten al om 07:15 uur op het vliegveld wezen.

Hier nog ff wat gedronken, geroken (de liefhebbers dan) en toen was het weer tijd om afscheid te nemen en stonden we er weer alleen voor. Jongens gaaf dat jullie ff overkwamen. Het was erg leuk met jullie. Staat alles al op DVD, Peter? Wij zijn toen eerst op zoek gegaan naar een nieuw slot voor onze kofferbak. We rijden nml al een halve maand met een open kofferbak, maar geen nieuw slot gevonden. Daarna hebben we de was gedaan, de auto opgeruimd en gewassen en voor de rest niet veel. De volgende dag Sydney weer verlaten op weg naar Melbourne, want hier willen we weer aan 't werk. Of iemand moet ons een enorme donatie willen doen, zodat we niet hoeven werken.

Onderweg nog een mooie lookout bekeken over Wollongong en omgeving. Vervolgens in Kiama een paar grote roggen gezien in de haven en het blowhole bekeken. Hier spuit het water van de zee tot zo'n 60 meter de lucht in. Maar niet toen wij er waren. Daarna doorgereden naar Merimbula en hier de tent weer opgezet. De dag daarna weer verder gereden richting Melbourne. Nadat we zo'n 2 minuten in de auto zaten begon het me daar te regenen! Alsof alles van de afgelopen maand in 1 x naar beneden viel. Voor de rest niet veel beleefd onderweg. Voor vandaag was de eindbestemming Forster.

Forster, Melbourne, week 36, 31 January - 6 February 2004

De zaterdag hebben we het laatste stukje naar Melbourne afgelegd. Direct ff de stad ingegaan op zoek naar werk. Zondag zitten te niksen op de camping. Wel kwamen we hier 3 Belgen tegen, die ook in Sydney bij ons op de camping stonden. Altijd leuk om "oude bekenden" tegen te komen. Maandag ook ff de stad in geweest en de dag daarna weer zitten te niksen. En toen kwam woensdag.

Eindelijk weer zon. Dus direct de wasmachine in gebruik genomen. We hadden de afgelopen 6 dagen, ongeveer 4 uur zon gehad. In de zomer! Vandaag hebben we onze CV naar 4 uitzendbureaus gestuurd. Het wachten is nu op telefoontjes. Donderdag was Arend jarig, gefeliciteerd! De verjaardag gevierd met gebak en Hollandia bier. Kent iemand in Nederland dat? En alles wat we vrijdag hebben gedaan is wachten op een telefoontje van 1 van de uitzendbureaus, wat dus niet kwam.

Melbourne, week 37, 7 February - 13 February 2004

Zaterdag maar weer eens op internet gezocht naar een baantje en cv's verstuurt. De volgende dag zijn we naar St. Kilda gegaan, samen met 3 leuke dames van Denemarken. In St. Kilda was nml een groot, gratis festival. Met straatartiesten, live muziek, demonstraties en meer. Maandag weer zitten te niksen, boek lezen en nog meer niksen. De volgende dag weer ff de stad ingegaan om te internetten en op zoek naar werk.

Woensdag een paar belletjes gepleegd naar uitzendbureau's. Bij 1 werden we de volgende ochtend verwacht. Dus wij die kant op, en na veel papieren later, werd ons beloofd dat we gebeld zouden worden als ze werk hebben. Daarna nog ff gekeken bij de Australian Open voor rolstoelers. Gratis en er kwam nog een Nederlander in actie ook nog. Ze won met 2-0. En vrijdag maar weer eens een dag van niksen.

Melbourne, Cobram week 39, 14 February - 20 February 2004

Zaterdag hebben we de gehele dag rond en in het zwembad gelegen. 42 graden, dan zoek je wel ff wat afkoeling. De volgende dag weer wezen internetten en gekeken hoe de bouw van het F1-circuit vordert. Het schiet al mooi op. De volgende dag een beetje zitten te niksen en 's avonds werden we uitgenodigd door een Nederlands echtpaar om hun overgebleven T-bone en aardappelschijven op te eten. Natuurlijk doen we dat graag. En na die tijd er nog een heel gezellige avond van gemaakt.

Dinsdag hebben we Melbourne maar weer verlaten, want hoop op werk hier, hebben we opgegeven. Aangezien we gehoord hadden dat ze in Cobram nog mensen zochten voor fruitplukken zijn we daar maar naar toe gegaan. Aangekomen blijkt dat we de volgende dag al kunnen beginnen. Dus we zitten vanaf nu de komende twee weken peren te plukken.

Melbourne, Cobram week 40, 21 February - 27 February 2004

Na het weekend gehad te hebben, moesten we weer beginnen met peren plukken. We plukken de peren, staand op een laddertje van zo'n 3 meter. Je haalt je armen open, je krijgt allemaal splinters in je handen, 't is hard werken en de verdienste is ook niet alles. We plukken de Pakenham peren. Het plukken hiervan is iets lastiger, maar ze zijn wel iets groter. Daardoor is je zak wel iets eerder vol. Je stopt namelijk je geplukte peren in een grote zak die je over je schouder hebt hangen. Als je deze zakt vol hebt, zo'n 15 kilo, moet je hem legen in een groot houten krat. En na zo'n zak of 25 heb je dat krat vol en heb je $31.27 verdiend. Voor belasting helaas, dus haal er maar weer 30% vanaf.

Hopelijk kunnen we alle belasting terugkrijgen als we het land gaan verlaten. Dan hebben we namelijk weer wat geld als we weer terug in Nederland zijn. Je wordt per dag wel beter in peren plukken. Waar we de eerste dag 4 bins hadden geplukt, lukte het deze week zelfs een keer om 7 bins te plukken. We plukken samen, zodat we elkaar kunnen motiveren en allebei hetzelfde geld verdienen.

Cobram, Melbourne week 41, 28 February - 5 March 2004

We staan hier in Cobram trouwens op de camping op de boomgaard. Tussen 2 backpackers (2 Nederlandse dames uit Eersel)en veel seizoenswerkers. Deze gasten reizen heel Australië af en plukken op de ene plek sinaasappelen en op de andere plek weer peren. En wat ze verdienen maakt hen niks uit. Zolang ze hun eten en, nog belangrijker, hun alcohol kunnen betalen vinden ze het wel goed. En als hun alcohol op is, stappen ze gewoon al drinkend (de laatste) in de auto en komen daarna met een nieuwe doos weer terug. Niet iedereen was zo, maar wel veel. En de douches, wc's en kampkeuken zijn niet om over naar huis te schrijven, dus dat doen we maar niet.

Na het weekend weer doorgebracht te hebben met rugby spelen, niksen en drinken hebben we maandag en dinsdag nog peren zitten te plukken. Woensdag hebben we eerst onze auto nog ff gewassen en daarna de reis ingezet richting Melbourne. Onderweg kwamen we in Whunghu (ofzoiets) nog een sloop tegen. Hier maar ff gestopt, want we reden al 2.5 maand met een kofferbak die niet meer op slot kon. Hier met moeite nog een nieuw slot gevonden. (de meeste sloten hadden nml geen sleutel en dat is ook wel handig) Tegelijk ook maar wat andere dingen van auto's zitten te slopen en 2 nieuwe deurhendels gekocht en op onze auto gesleuteld. Op het heetst van de dag in de brandende zon dus we waren toen heel erg toe aan een lekkere ijsco. Dus deze gekocht in de supermarkt en daarna doorgereden naar Melbourne.

Hier onze oude camping weer opgezocht, maar helaas hadden ze slechts plek voor 2 nachten. Dus we moeten daarna maar wildkamperen, of toch op zoek naar een andere camping. Op deze camping nog wel weer de 2 Nederlandse meisjes tegen. Dus nog 2 gezellige avonden gehad met Mijke en Inge.

Donderdag hebben we eerst kaartjes gehaald voor de F1. Daarna hebben we een papier gemaakt om onze auto te verkopen. Dit papier in hostels en internetcafe's gehangen en nu is het wachten op geïnteresseerden. Wel een goede uithoudingsproef dat papieren ophangen. De halve binnenstad doorgelopen, maar je moet er wat voor over hebben om je auto te willen verkopen. Vrijdag toch nog een andere camping gevonden. Zelfs ook al een belletje gehad voor de auto. 2 Dames uit
Canada. Morgen komen ze de auto bekijken.

Melbourne, Sydney week 42, 6 March - 12 March 2004

Zaterdag naar het station gereden om de dames op te halen, maar ze waren er niet. Ze hadden zich verslapen. Nou, bel maar weer voor een nieuwe afspraak. Maar er nooit meer wat van gehoord. De volgende dag was de GP. Al rond 10 uur waren we op het circuit. Ruim op tijd voor een mooi plekke vooraan zul je zeggen. Niet dus! Wel een mooi plekkie gevonden maar dan helemaal achteraan. Vanaf ons punt kon je de auto's aan zien komen, afremmen voor de bochtencombinatie en daarna weer zien en horen versnellen voor het volgende rechte stuk. En ook belangrijk, er staat een groot tv-scherm aan de andere kant van de weg.

De hele dag door waren er andere races en demonstraties om je van hele erge verveling te behoeden. Zo'n 10 minuten voor 2, starttijd Formule 1, kwam er een straaljager over. Dichtbij, snel en heel veel kabaal. We konden zelfs de piloot zien zitten. Een goede warming-up voor onze oren dus. Vervolgens was het tijd voor de Formule 1 auto's. De start goed kunnen zien op het tv-scherm en na ongeveer een halve minuut waren ze bij ons. Wat een kabaal! Niet te beschrijven wat voor geluid er in die auto's zitten. En dan reden ze bij ons nog niet eens op volle snelheid. De eerste paar ronden konden we de race nog goed volgen, maar toen de Scuderia en anderen de achterblijvers op een ronde gingen zetten, werd de race onvolgbaar zonder tv. En dan heb je ook nog de pitstops. Dankzij de tv de race toch nog een beetje kunnen volgen.

In de laatste ronde kregen de eerste drie een staande ovatie en in de uitloopronde nog een grotere. 't Is nu hopen dat alle foto's goed gelukt zijn, want het was wel een dure dag. Daar ging het duurverdiende perenplukgeld. Maar het was wel gigantisch gaaf om mee te maken. Maandag maar weer eens de stad ingegaan om de prijs te droppen. $2000 vragen we nu voor onze buddy en direct al telefoon. Willen de auto direct zien. Is goed, kom maar mee. Testritje gemaakt en zeer geïnteresseerd. Alleen nog een Road Worthy Certificate (RWC) halen de volgende dag en dan wil deze Duitse dame onze auto wel kopen. Ook nog andere telefoontjes gehad van geïnteresseerden. Helpt dus wel, om je prijs naar beneden te doen.

De volgende ochtend ff kleren gewassen en de auto naar de garage gebracht voor de RWC. Zo'n 2 uur later konden we de auto ophalen. Alleen de mechanic had een surprise voor ons. Zoveel (kleine) dingen die fout waren, niet normaal meer. Dat gaat veel te veel kosten. Daarom maar besloten om naar Sydney te rijden om vervolgens hier de auto in een buitenwijk te dumpen. Vervolgens voor 2 weken naar NZ te gaan en dan proberen om bij terugkomst de auto in Sydney te verkopen. Maar eerst geprobeerd om onze vlucht naar Auckland met 1 week te verzetten. En dat kon. Dus nu kunnen we eerst nog de auto verkopen in Sydney.

Woensdag de gehele dag in de auto gezeten en in Sydney aangekomen. Aantal k's afgelegd: slechts 875 km. De dag daarna de auto een beetje gefikst en hem naar de garage gebracht voor een Vehicle Safety Check (VSC). Alleen een probleempje met de ruitenwissers en er zit een lek in de uitlaat. En als jullie stoelhoezen halen, kan ik het gat in de stoel ook niet zien, dus is dat ook goed. OK, wij nieuwe ruitenwissers en stoelhoezen gehaald, de mechanic de uitlaat gefikst en wij hebben onze pinkslip. (VSC)

Daarna al onze spullen uit de auto gehaald en in de backpack gepropt. Het paste ook nog! Nu kunnen we morgen naar de carmarket rijden en dan daar de auto gewoon achterlaten. En wij dus vrijdag, vol goede moed, naar de carmarket gegaan en de auto te koop aangeboden voor $2400. En nu maar hopen dat we hier niet te lang hoeven te zitten. En 's Avonds kwamen we Matthijs opeens weer tegen. Dus weer tijd voor bier en om weer eens bij te praten. Blijkt dat hij morgen naar NZ vliegt, dus misschien dat we hem daar weer tegen gaan komen. Het ga je goed Matthijs!

Sydney, Auckland week 43, 13 March - 19 March 2004

Zaterdag een goede dag in de carmarket. Nee, helaas hebben wij onze auto nog steeds niet verkocht, maar anderen wel. Daarom wordt er flink op bier getrakteerd in de garage. Om de moed erin te houden, en voor vele het hoogtepunt van de dag. Zondag was het een minder goede dag, net als maandag. Ondertussen hebben we onze prijs al gedropt naar $2100 en ook al naar $1999. Maar nog steeds niet verkocht.

Dinsdag nog verder gedropt, naar $1750 want nu begint de tijd wel heel erg te dringen. Als we hem vandaag niet verkopen, dan zijn we genoodzaakt om de auto in te leveren bij Travellers Auto Barn. Dan krijgen we er nog $400 voor als we geluk hebben. Nee, daar word je niet echt vrolijk van. Maar we hebben nog (een klein beetje) geluk vandaag. 3 Dames uit Engeland willen onze auto wil kopen. Alleen willen ze er niet meer dan $900 voor geven. Wij er nog een extra $30 voor een doos bier eruit kunnen slepen, maar meer ook niet. Dus nu zijn we onze auto kwijt, en hebben we niet de prijs gekregen waarop we gehoopt hadden. Dus of we nu vrolijk moeten worden, weten we ook niet. We zijn in ieder geval verlost uit de carmarket, dus dat is positief en donderdag kunnen we dan naar Nieuw Zeeland.

Woensdag nog ff naar Thai Airways gegaan. We skippen nu de twee weken in Thailand, dit worden nu twee dagen. Dus we moeten nu nog 4 weken overleven in Nieuw Zeeland in Australië en dan komen we alweer naar huis. Dat betekent dat we al op 16 April op Schiphol aankomen. See you there! Nadat we Thai Airways weer verlaten hebben zijn we nog ff naar de carmarket gegaan en iedereen (lees de eerste 22, toen was de doos weer leeg) daar weer wat hoop gegeven in de vorm van een biertje. Proost, en we hopen dat jullie daar niet te lang hoeven te zitten. Daarna nog ff geinternet en vervolgens klaargemaakt voor de trip naar Nieuw Zeeland.

Donderdag moeten we al om 6 uur op het vliegveld wezen, dus dat wordt vroeg opstaan. Daarom ging de wekker al om kwart voor 5. Snel ff opgefrist, luchtbed en slaapzak ingepakt en de tent opgepakt. Alles gaat mee, we blijven wel low budget leven. Vervolgens met de taxi naar 't vliegveld en daar konden we dan weer 2 uur wachten voordat we gingen vliegen. Een goede korte vlucht gehad. Na wat eten en een filmpje zaten we alweer boven Nieuw Zeeland. Daar direct naar de stad gegaan met een taxi en uitgezet pal voor een hostel.

Hier maar een bed geregeld, dan hoef je ook niet zo ver met die zware tassen te slepen. Daarna een beetje door de stad gelopen en informatie ingewonnen over reizen in Nieuw Zeeland. Vrijdag eerst naar een ander hostel gegaan, dat scheelde weer $8. Daar hebben we wel een stukkie lopen voor over. Vervolgens voor morgen en de komende 18 dagen een auto geregeld. Iets duurder dan een busreis, maar veel meer vrijheid en veel gemakkelijker.

Auckland, Hamilton, Otorohanga, New Plymouth, Ohakune week 44, 20 March - 26 March 2004

Zaterdag opgehaald door het verhuurbedrijf. Staat daar een mooie witte Toyota Corolla uit '96 op ons te wachten. Compleet met alle extra's zoals stuurbekrachtiging, automatische deurvergrendeling, airbags, airco, verwarming en nog meer wat onze Falcon niet had. Die dag naar Hamilton gereden. Onderweg kwam Jarno erachter dat hij zijn dagboek en de Lonely Planet vergeten had. Dus moeten we het nu zonder doen.

De volgende dag naar Kawhia gereden. Hier hebben ze als enige plek in Nieuw Zeeland zwarte duinen en zwart strand. Erg warm was het die dag niet, dus maar niet gezwommen. Daarna doorgereden naar Waitomo. Onderweg nog de Marokopa Falls (erg mooi) en een Natural Bridge bezocht. In Waitomo hebben we de wereldberoemde Waitomo glow worms bekeken. Eerst de grotten vanbinnen bekeken en daarna met een bootje onder de gloeiwormen doorgevaren. Een sterrenhemel in een grot. Vervolgens naar Otorohanga gereden. Hier hebben we maandag de Kiwi bekeken. Het symbool van Nieuw Zeeland. Die moet je dus wel gezien hebben.

Dezelfde dag zijn we doorgereden naar New Plymouth. Na eerst een museum daar bezocht te hebben, informatie ingewonnen over het beklimmen van Mt. Taranaki. (Mt Egmont) Het weerbericht is goed, dus we gaan de volgende dag de berg beklimmen. Iets voor 7 uur begonnen met de klim op 960 meter hoogte. Het eerste gedeelte over een "on"verharde weg omhoog is nog redelijk te doen. Daarna volgde een flink aantal trappen naar zo'n 1900 meter. Hierna begon het echte werk. Met kleine steentjes als ondergrond je omhoog zien te werken. 't Viel niet mee, maar toch op het punt aangekomen waar de grote stenen lagen. Hier begon het klimmen weer gemakkelijker te worden.

Vervolgens nog ongeveer 100 meter glijden over de eeuwige sneeuw en daarna de laatste 70 meter naar de top. En daar zaten we dan op 2518 meter hoogte. Koud! Maar wel een gigantisch gaaf uitzicht. Na hier een half uurtje genoten te hebben weer de weg naar beneden ingezet. Maar dat viel ook nog niet mee. Uiteindelijk na 6:45:58 uur weer aangekomen op het startpunt. En de volgende dag was er spierpijn :-). Toch maar uit New Plymouth vertrokken en de "forgotten world" highway verkent. Was wel mooi om te rijden, erg heuvelachtig en groen, maar viel toch wel wat tegen.

De uitzichten, een oud dorpje en een waterval waren de hoogtepunten. Voor de waterval was dit erg letterlijk. Hij was niet mooi, maar het water viel wel zo'n 85 meter. Vervolgens zijn we doorgereden naar Ohakune. Hier hebben we donderdag de kleren gewassen en een voorbereid op de Tongariro Crossing die we vrijdag gaan doen. Een 17 km lange wandeling langs nog in werking zijnde vulkanen. Daarom de volgende dag al vroeg opgestaan en met de bus naar de startplaats gegaan. Vandaag hoefden we slechts 700 meter te klimmen, gemakkelijker dus dan Mt. Taranaki.

Bij de Red Crater, het hoogste punt op bijna 1900 meter hoogte, zag je aan de ene kant een grote rode krater en aan de andere kant de Emerald Lakes. Mooie blauwe meren, zo gekleurd door de vulkanische ondergrond. Een klein stukje verder zat Te Wai-Whakaatao-te Rangihiroa. Ja probeer dat maar eens uit te spreken. Gelukkig word het ook wel the bleu lake genoemd. Iets gemakkelijker dus. Deze was alleen niet zo mooi blauw door de plotsklaps opkomende bewolking. Na dit meer begon de afdaling van 2.5 km naar de parkeerplaats, het eindpunt van de wandeltocht.

Ohakune, Wellington, Napier, Tologa Bay, Opitiki, Ngogotaha, Tokoroa, week 45, 27 March - 2 April 2004

Zaterdag zijn we naar Wellington gereden. Onderweg hebben we ons nog ff getrakteerd op een broodje kroket en een patatje met in Bull. De volgende dag hebben we The Lord of The Rings bekeken. In deze bioscoop was ook de wereldpremière geweest. En aan de hand van naambordjes kun je zien waar alle sterren gezeten hadden. Daarna zijn we naar "Te papa" gegaan. Het museum in Nieuw Zeeland. De dag daarna hebben we Wellington weer verlaten.

Eerst een bezoekje gebracht op de plek wat Rivendell was in LOTR en daarna doorgereden naar Napier. Hier is in de jaren 30 een grote aardbeving geweest, waardoor de hele stad verwoest werd. Toen hebben ze de stad weer herbouwd in art-deco stijl. Hier een kleine wandeling gemaakt langs die gebouwen. Dinsdag hebben we een meetinghouse van Mauri's bekeken in Nahaka. Erg mooi gemaakt. Het hele huis zit vol met uitgekerfde houten figuren. Daar heeft veel tijd ingezeten. Daarna op de landingsplaats van Captain Cook geweest in Gisborne, voordat we naar Tolaga Bay zijn gegaan. Hier staat de langste pier van NZ, 660 meter lang. De volgende dag begonnen met een wandeling van zo'n 2 uur naar het meeste oostelijke puntje vaste land van New Zealand gegaan. Hier de vuurtoren bekeken en iets verder op de grootste pohutukawa boom ter wereld bekeken. Een diameter van zo'n 20 meter!

Donderdag zijn we naar Rotorua gegaan. De stad van thermische activiteit. Hier in een parkje wat warm waterbronnen en modderpoelen bekeken. Vervolgens de dag doorgebracht met kleren wassen. De dag daarna hebben we nog meer thermische activiteit bekeken in het Whakarewarewa Thermal Area. Hier hadden ze veel en grote warm en heet waterbronnen en modderpoelen. Alleen van de lucht die er hangt, word je niet echt vrolijk. Hier waren ook nog verscheidende geisers, waaronder de Pohutu geiser. Deze spuit tot zo'n 30 meter de lucht in, wat enorme rook veroorzaakt. Echt een gaaf gezicht. In dit park ook nog Mauri's aan het werk gezien met houtkerven en weven. En een echte Mauri welkomstdans.

Daarna zijn we doorgereden naar Lake Taupo. Hier de Aratiata Rapids bekeken. Op deze plek zetten ze 3 x per dag de sluizen open, wat een enorme stroomversnelling veroorzaakt. Ook nog de Huka-falls bekeken, maar die vielen een beetje tegen na eerst de andere stroomversnelling gezien te hebben. Vervolgens nog iemand zien bungy-jumpen (zelf hebben we geen geld meer voor zulke dingen) zijn we weer naar het noorden gegaan naar Tokoroa. Hier kon Jarno weer zijn dartkunsten weer beoefenen, want er hing een dartbord op de camping.

Tokoroa, Tararu, Whangarei, Waitiki Landing, Orewa, Auckland, Sydney, week 46, 3 April - 9 April 2004

Zaterdag eerst een bezoek gebracht aan Hobbiton, oftewel Matama. Alleen als je de filmlocatie wou bezoeken, moest je een toertje boeken a $50. Niet gedaan dus. Wel ff zelf gezocht, maar niet gevonden. Daarna in de buurt nog de Wairere Falls bekeken en doorgereden naar de Coromandel. Eerst een bezoekje gebracht aan "hot water beach". Hier kun je zelf een gat graven op het strand, wat dan volloopt met warm water. Dit is echter alleen mogelijk tussen 2 uur voor en 2 uur na laagtij. En wij waren dus een uurtje te laat. Daarna hebben we nog de Cathedral Cove bekeken in Hahei en de tent in het donker moeten opzetten in Taruru.

De volgende dag ontbeten aan de waterkant en koers gezet naar Northland. Onze eerste stop gemaakt bij Leigh. Hier kun je mooi duiken en snorkelen bij Goat Island. Maar om alle spullen te huren, was je weer extra geld kwijt, dus daarom maar met een duikbrilletje het water ingegaan. Zo toch nog de onderwaterwereld kunnen bekijken, maar koud was het wel. Gelukkig konden we op de camping in Whangarei genieten van een warme spa. Maandag een waterval bekeken, een tree-top boardwalk gedaan en vervolgens de grotten ingedoken. Eigen zaklampje mee en de grotten 3 meter ingegaan. Maar toen stond het water te hoog, dus maar niet verder gegaan.

Daarna ff een kijkje genomen bij the bay of islands en daarna doorgereden naar Kerikeri. Hier de twee oudste Europese gebouwen in Nieuw Zeeland vastgelegd en vervolgens doorgereden naar Waitiki Landing. Hier de volgende dag vroeg opgestaan en naar Cape Reinga gegaan. Bijna het noordelijkste puntje van NZ. Hier het lighthouse bekeken en de "Columbia Bank Maelsrom" Op deze plek komen de Tasman Sea en de Pacific Ocean met elkaar in botsing, een heel raar iets. Daarna hebben we de grote zandduinen bij Te Paki bekeken. Hier kun je mooi andboarden, maar dan met je wel een bodyboard hebben. En die hebben we niet, helaas.

Vervolgens hebben we de weg richting Auckland maar weer ingezet. Onderweg nog de grootste Kauri boom ter wereld bekeken. Tane Mahuta werd hij genoemd, Lord of the Forest. Vervolgens voor de laatste x in Nieuw Zeeland de tent opgezet in Orewa. De dag daarna het laatste stukje richting Aukland gereden en weer ons oude hostel opgezocht. Hier lagen de Lonely Planet en Jarno's dagboek nog op ons te wachten. Daarna de auto ingeleverd na 4320 km afgelegd te hebben. Vervolgens nog een wasje gedraaid en onze tassen ingepakt voor de vlucht naar Sydney. Deze de volgende dag dus gehad. De film was niet echt interessant, daarom de tijd maar verdaan met boek lezen. We waren om 14:10 uur vertrokken en na bijna 3 uur vliegen waren we weer om 15:05 uur in Australië. ? Hier onze oude camping maar weer opgezocht. En vrijdag weer lekker onbeperkt geinternet voor maar $3.

Sydney, Bangkok, Staphorst week 47, 10 April - 16 April 2004

Zaterdag hebben we genoten van de zon op de camping. Nog even proberen om een mooi kleurtje te krijgen. De volgende dag zijn we naar Paddy's Markets gegaan om souvenirs in te kopen. Nu de portemonnee helemaal leeg en de tas helemaal vol. Maandag hebben we ff afscheid genomen van de stad door nog even een bezoekje te brengen aan het opera house. We waren in al die tijd dat we in Australië waren nooit dichtbij geweest.

Deze keer zijn we zelfs naar de wc geweest in het opera house. We hadden ook een rondleiding kunnen doen, maar dat vonden we te duur. Mag trouwens wel een x schoongemaakt worden van de buitenkant. Veel tegels zien er vies uit en zijn stuk. De volgende dag was het tijd om in te pakken. Nog even een wasje gedraaid en toen alles klaar was, begon de inpakklus. En alles paste, niet te geloven gewoon. De tent ook meegenomen, kan altijd van pas komen in Nederland.

Vervolgens nog met 2 Nederlanders op de camping een wijntje gedronken en toen was het tijd om naar het vliegveld gegaan. Hier nog even geinternet en daarna naar Bangkok vertrokken. In Bangkok een pakket aangesmeerd gekregen. Een hotelovernachting, taxivervoer en rondleiding door te stad voor 1300 Baht. Wel een luxe hotel, dus dat was wel lekker. Hier ons even opgefrist en daarna met de tuk-tuk de stad ingegaan. De tuk-tuk is een scootertaxi waar je moet onderhandelen over de prijs. Erg leuk, maar je moet er wel mee oppassen. We werden afgezet in Khao San Road, de backpackers straat van Bangkok. Hier binnen 1 minuut kletsnat gegooid.

Het Set Songkran Festival, het Thaise nieuwjaar, was namelijk bezig en het is hier de traditie dat je elkaar met een beetje water besprenkeld. Maar de jeugd vind dat een beetje weinig en loopt met supersookers en emmer met water door de stad. Oppassen dus! Erg nat, maar wel lekker ivm de warmte, wouden we naar de grand palace gaan. Maar bij het park ervoor werden onze handen volgepropt met zakjes maïs. "For good luck, feed the doves!" Is goed, en maar strooien, het ene zakje na de andere. Willen ze er nog geld voor hebben ook. Eindelijk van hun verlost, komt er een jongen naar ons toe. Zag ons lastig gevallen worden en wou ons helpen. Voor 30 baht regelt hij een tuk-tuk voor ons, die ons naar 3 plekken ging brengen. Eerst naar de Marble Temple, en daarna naar een monument een naar de big buddha. De Marble temple was erg leuk, en de chauffeur stond nog te wachten ook.

Toen wou hij ons eerst even een sieraadwinkel laten zien. Is goed, waarom niet. Na 2 minuten alweer naar buiten, maar dat viel verkeerd. Hij krijgt namelijk benzine bonnen als wij iets kopen, en hij kreeg ze nu dus niet. Wou ons nu naar een klerenwinkel brengen, maar dat wouden wij niet. Stap dan maar uit! Dat dus maar gedaan en met een andere taxi naar het hotel terug gegaan. Vervolgens hebben we onze rondleiding door de stad gehad, langs verschillende tempels. Zo hebben we o.a de temple of the Emeral Buddha, Reclining Buddha en de Grand Palace bezocht.

Erg mooi en zo steek je ook nog wat van hun cultuur op. Aan het eind van de dag weer naar het hotel gegaan en hier heerlijk geslapen. De volgende dag hebben we eerst een rondvaart genomen over het water in Bangkok. Zo hebben we ook een andere (armere) kant van Bangkok kunnen bekijken. In het water zitten ze te zwemmen, te wassen en weet ik veel wat nog meer. Na deze rondvaart hebben we nog verschillende markten bezocht.

Hier een nieuwe spijkerbroek gekocht. Passen deed je gewoon in het openbaar. Ook allerlei andere dingen goedkoop op de kop kunnen tikken. Over de prijs moest je gewoon onderhandelen. Bied eenderde van wat ze vragen en kom uit op de helft. Dan denk je dat je er niet te veel voor hebt betaald, maar zij hebben jou nog steeds afgezet. Cd's waren er ook te koop. Deze werden ter plekke voor je gebrand. Ook nog een mooie tempel bezocht en nog wezen eten in het restaurant van het hotel. Hierna was het tijd om naar het vliegveld te gaan en te reis naar huis in te zetten.

Tijdens de terugreis een beetje kunnen slapen. Vervolgens in koud Frankfurt moeten overstappen en naar Schiphol vertrokken. Hier opgewacht door familie en vrienden met spandoeken wat natuurlijk erg leuk was. Na weer bijgekomen te zijn, nog even wat gedronken hier en vervolgens weer naar huis te gaan. En dus eindigde ons avontuur. Nu weer flink sparen voor de volgende reis!