Fraser Island. Op een mooie maandagochtend stapte we in een busje. Onder het rijden zette de buschauffeur de bus stop om een aantal moppen te vertellen om daarna de reis weer voort te zetten en keihard Bob Marley, Bob Dylan en Jimi Hendrix te draaien.
De volgende dag bracht ons een wandeling door een national park. Mooi, met honderden aparte planten. Zelfs lianen, waar wij natuurlijk de nodige zwaaikunsten mee hebben uitgehaald.
De 1e dag op Fraser was heel mooi. In een mooi meer gezwommen: vanaf en hoge zandduin kon je zo het water in rennen!
In de zee rond Fraser Island mag je helaas niet zwemmen. Het schijnt er vol te zitten met tijgerhaaien en dodelijke kwallen. Maar de mooie meertjes voldeden zeer goed als vervanging! Toen we 's avonds bij de tent sterren aan het kijken waren (echt heel erg veel sterren te zien hier) scheen ik voor de aardigheid eens rond met de zaklamp en stond ik oog in oog met een dingo! We hadden ze al eerder die avond om ons kamp heen zien sluipen, maar dit was wel erg dichtbij!
's Nachts begon het pas echt hard te regenen. En als iemand die de afgelopen zomervakantie bijna 1 maand in de regen in Noorwegen in een tent heeft gezeten zegt dat het hard regent, dan regent het ook echt heel hard!
Maar wonder boven wonder bleef het in het koepeltentje, op een paar druppeltjes die 's nachts op mijn hoofd belandde, droog.
Laatste stuk Oostkust
Fraser Island zat erop en niets hield ons tegen om verder te gaan naar Bundaberg.
Behalve de OZ-Experience..
We hadden 2 plekjes in de bus gereserveerd van Hervey Bay naar Bundaberg. Maar toen de bus om zeven uur in de ochtend arriveerde bleek hij 'overbooked'. Gelukkig boden ze meteen vervanging aan. De Greyhound bus. Die vertrok om 13u, dus na 6 uurtjes wachten kon het avontuur weer verdergaan!
Twee uur later, eenmaal in Bundaberg, hadden we een hostel gebeld die ons 30 min later zou ophalen. Na 1,5 uur kwam er een gaar busje met een volgepiercte chauffeur aan. Wij verwachtten een ritje van een paar minuten naar het hostel. Maar de chauffeur reed maar door! Na 25 min kwamen we dan eindelijk aan in een gaar dorpje (niet Bundaberg, waar het hostel zou zijn).
Zelfs voor de kakkerlakken was het hier te vies. Die lagen dood in de kamer. In de keuken lagen beschimmelde etensresten, kapotte oude pannen en natuurlijk liepen er wat ratten en muizen rond. De receptie was net zo'n zooi. Overal kapotte dingen, papier en meer van dat soort prullaria.
Om 8.00p.m. kropen we weer ons bedje in, al voorverwarmd door de bedbugs, en stonden we om 4.30 de volgende ochtend al op een veld vol tomaten.
Na 1 emmertje plukken werden we ergens anders naartoe gereden. Namelijk naar de capsicums (paprika's). We hebben die dag paprika's geplukt alsof ons loon ervan af hing! En dat was eigenlijk ook zo, want je kreeg $1,- per emmer (1 emmer = 50 liter..) Het was echt verschrikkelijk werk: pal in de zon en laag boven de grond, met scheldende en schreeuwende opzichters op je hielen.
Maar aan het eind van de dag keerde ik weer, met maarliefst 90 emmers op mijn naam staand, terug naar het "hostel". Uitgeput, maar als een rijk man.
Na 1 dag werken zetten wij vlug onze reis weer voort richting het noorden.
Helaas was het weer slecht weer (veel regen) waardoor het eens tot mooiste ter wereld verkozen strand, White Heaven Beach, nogal in het niet viel vergeleken met de wereld ónder de zeespiegel. Want het snorkelen was echt ge-wel-dig! De makkelijkste omschrijving is dan ook: zie 'Finding Nemo'.
Nemo himself heb ik ook gezien. Tussen de paarse anemonen. Het koraal is ook fantastisch. (Soms bewegende) gekke kunstwerken van alle kleuren. Vissen van 1 meter lang en kleine rakkertjes van een paar cm. Allemaal mooi en meestal fel gekleurd. Na deze belevenis ben ik ook wel benieuwd naar het beroemde Great Barrier Reef wat ik over een paar dagen ga beduiken.
Toen we de 2e nacht sterren aan het kijken waren ('s nachts trok het open, overdag helemaal dicht) keek ik eens naar beneden in het water. En tot mijn verbazing zag ik daar ook 'sterren'. Duizenden kleine bewegende lichtpuntjes in het water. En als je bijvoorbeeld met een stok door het water ging liet je een spoor van licht achter!
Dit heeft ons dan ook 2 volle uren weten te fascineren.
