Ingrid en Bas

Overzicht reis door Australie van Ingrid en Bas

One World Qantas brengt ons vanuit Bali en Lombok naar Darwin, Noord Australie, waar de Kea camper op ons staat te wachten. Deze hadden we tevoren gehuurd via DutchDownunder: Een echte aanrader en perfecte service! Alles klopte toen we de camper ophaalden. Onze Kea camper is gelukkig niet te groot (je moet ook lekker kunnen rijden naast wonen en af en toe even lekker gas geven) en beschikt over een zeer groot bed, magnetron, ijskastje en twee kookpitjes. Hollandsche gezelligheid aan boord dus.

In Australie kost een gemiddelde campsite rond de $17 tot $25 en zo rijden we in twee weken naar het midden van dit enorme land. Daar zitten soms wel enorme saaie stukken bij. Als we in Alice Springs aankomen is het nog eens circa 500 km naar Ayers Rock door the middle of nowhere. Wat een takke eind!! Vanuit Alice Springs vliegen we via Qantas One World naar Cairns waar een nieuwe camper staat te wachten. Wederom perfect geregeld! In vier weken tijd rijden we langs de oostkust naar Sydney en doen o.a. The Whitsunday Islands en Fraser Island aan. Do not miss this!! In zes weken hebben we dan met onze Kea zo'n 7000 km gereden in Australie..

Darwin

Vandaag naar Berry Springs. Een soort Vondelpark met braaiplaatsen en een meertje (Billabong) met waterval waar je heerlijk kunt zwemmen. Geen gevaar van Salties misschien een Freshie, maar niet gezien. Om 18:00 hadden we afgesproken met Tony nadat we hem hadden gebeld. Maar bij het afgesproken information point geen spoor van onze eerste Australische vriend. De markt in Darwin is werkelijk het bezoeken waard. Veel Aziatisch eten, live band, loslopende aboriginals die hier en daar op de Digeredoo spelen (echt kicken, ook dansbaar) en een gezellige sfeer. Dat komt omdat het van Darwin korter vliegen is naar Singapore of Bali dan naar Sydney. De markt is er op zondag (kleine markt) en donderdag (grote markt). Je gelooft het niet, maar Ingrid heeft hier een originele Sarong van Bali gekocht (!!!). Op de markt nog even een lekker Aziatisch bordje rijst gegeten nadat we de sunset op strand van Darwin hebben bekeken.

Allereerst kregen we van de buren wat huishoudelijke artikelen als aanmaakblokjes, folie etc want zij zouden vandaag verder vliegen. Handig! Na een goed ontbijt met veel fruit, gekocht bij de Woolworth de dag ervoor, naar de Aquascene. Dat was volgens een andere buurvrouw helemaal te gek. Nadat we $6 p.p. betaald hadden, viel het een beetje tegen: met high tide komen de vissen bijna het strand op, er ligt voldoende brood dus de grote vissen kunnen uit je handen eten. Echt een tourist attraction, maar wel aardig. 's Middags getogen naar een crocodile farm, om 14:00 zouden ze gevoederd worden (wauw, nu ik zit te typen op de donkere camping met kaarslicht kruipt er een Posumus door een palmboom, net een kat, de eerste die ik zie).

De freshies (krokodillen) zien er lief uit maar eten enkel vis en insecten. De salties echter zijn super gevaarlijk en we hebben een paar echt gevaarlijke gezien van 7 meter! Toen we langs het hek liepen, hoorde Bas opeens ssssh…bang!! en een croc dacht een lekker hapje te hebben, maar gelukkig stond er een goed hek tussen ons twee. Mijn hart klopte 10 minuten later nog in m'n keel! Na wat boodschappen en een fan voor $24 gekocht te hebben (Darwin temperatuur is echt tropisch - en in de camper hebben we stroom) zijn we naar de Dwarfs gereden (de pieren van Darwin).

Het is hier echt gezellig, mensen vissen, veel snacktenten met Thai food, seefood, hamburgers etc. en veel tafeltjes waar je het diner prima kunt nuttigen). Ingrid at calamari en Bas een lekkere Thaise schotel. Daar kwamen we in contact met een Australische familie met vrienden (Kim, die ogenblikkelijk z'n kaartje trok en als we in Litchfield waren, moesten we zeker bij deze Principal langskomen) die joviaal wijn en visburgers uitdeelden. De campsite hier is helemaal stil. Iedereen ligt te slapen in de campervan, 4wd, of omgebouwde slaapstation. Allen één gek zit nog te typen met kaarslicht en een wijntje: morgen lachen ze wel terug.

Lichtfield Park

Het mooiste van Litchfield Park zijn voornamelijk de watervallen: Wangi Falls, Towens Falls, Florence Falls en Burkley Holes. Die watervallen zijn echt schitterend. In de Australische zomer kan je er niet zo dicht bijstaan of erin zwemmen. Immers, water veroorzaakt dan een enorme damp en komt dan veel verder. Nu konden we in de Wangi Falls heerlijk zwemmen in werkelijk glashelder water. Bij de Florence Falls moesten we vanuit het viewpoint 136 trappen afdalen om bij het meertje te komen. Maar de beloning is groot: een klein, gezellig, maar echt prachtig meertje met eveneens kristalhelder water zorgde voor afkoeling. Echt mooi!

Daarna Burkley Hole, zeg maar de aanloop tot de watervallen, schitterend! Wij vroegen ons af waar al dat water toch vandaan komt in het droge seizoen. Er zijn immers geen heuvels of bergen te bekennen. Het schijnt dat het gesteente in Litchfield zoveel water vasthoudt in het natte seizoen opdat het gesteente als spons fungeert. Daardoor blijft in het droge seizoen het water uit het gesteente naar beneden stromen. 's Avonds gratis worstjes onder The Banyan Tree, maar zonder BYO (Buy your Own). Deze bar had een vergunning zodat we de geconsumeerde drankjes moesten kopen (vandaar ook de gratis BBQ!)

Renner Springs

Via Mataranka gereden naar Renner Springs. Te laat voor de Katherine Gorges, even de hot pool van Mataranka bezocht. Na deze duik moesten we echt door want we hebben een zware reisdag. Eerst een bezoek aan Daly Waters. Dorp bestaat uit vijf huizen, tankstation en een oude pub die zelfs in de Lonely Planet stond vanwege het (dames) ondergoed aan de muur. Verder dus naar Renner Springs, waar hooguit vier huizen, een pompstation en een camping te vinden zijn. Zo een beetje het gemiddelde van wat je hier om de 200 km tegenkomt. De wegen zijn verlaten en zo af en toe kom je een Road Train tegen. Dat is een vrachtwagencombinatie bestaande uit drie compartimenten met een maximale lengte van 57 meter (!!).

Wauw, als je die inhaalt, zorg dan dat je 'iets' speling hebt. Zeker als zo'n gevaarte ook van de andere kant komt. Maar dat gebeurt niet veel, we hebben vaak het gevoel dat we de enigen zijn hier. We rijden het stuk van Darwin naar Alice Springs, zo'n 1500 km over de Stuart Highway, zeg maar een Nederlandse provinciale weg van één baan heen en één terug, waarvan we blij mogen zijn dat deze geasfalteerd is. Tal van kleinere sand roads (zo rood als een gravelbaan) komen hierop uit. Hierop kan je enkel met een 4WD rijden (zeker in het natte seizoen). Gelukkig staat er bij ieder klein plaatsje (nou ja, weer vier huizen en een pompstation) keurig aangegeven dat het volgende servicestation bijvoorbeeld 100 km verderop is.

Alice Springs

Naar Alice Springs met onderweg meer dode kangaroos op de weg dan levenden. Wel een enorme roofvogel bovenop zijn prooi "Die is van mij" en ontweek geen aanscheurende Nederlanders in hun tuterende Van. Doodmoe aangekomen in Alice Springs op een 'Big4 Camping' overnacht voor $25 per nacht. Gegeten in een suf restaurant 'The Windmill' maar na 666 km rijden, vind je alles best.
En wie kwamen we tegen op de campingplaats? Juist, de Zwitsers van 'Shady Glenn' uit Darwin. Dat gaf een "thuisgevoel". Om 22:00 slapen, de zon allang onder. Wat is het koud hier 's nachts!!

Uluru (Ayers Rock)

Van Alice Springs naar Ayers Rock (de Aboriginals noemen de rots 'Uluru') is het nog 422 km rijden; valt tegen. In het plaatsje Yalara is maar één camping voor $15 pppn, daar gaat onze onderhandelingspositie. Grrrr.... Het parkentree is ook nog eens $16,25 en je begrijpt dat we zelf zijn gaan koken vanavond i.p.v. een dure buitenhap. Maar daar staat tegenover dat, eenmaal in het park, je schitterend op een parkeerplaats de sunset kunt aanschouwen waardoor Ayers Rock als een toverbal (zeg maar toverrots) in allerlei kleuren verandert. Om 18:04 begon de sunset en in het half uur daarvóór begint hij al rood aan te lopen. Wel een ontzettend mooi gezicht! Na zonsondergang wordt de puist weer bruin en de weg terug heel donker. Zeer mooi om te zien en 's avonds dus een heerlijke pasta uit eigen camper! Tsjee, hier is het 's avonds nog kouder!

Ayers Rock Resort

In het plaatsje Yalara bevindt zich een visitor information center waar de geschiedenis van Ayers Rock en de Olga's (partij rotsen op circa 40 km van Ayers Rock) te bezichtigen is. Het blijkt dat Ayers Rock sinds 500 miljoen jaar langzaam ontstaan is door samengeperst rood zandsteen (vormde een plateau of een grote sliert van circa 6 km onder de grond). Toen er zeewater overheen stroomde is het geheel samengeperst en het 'tipje' is omhoog gedrukt. Zo ook de Olga's (of in goed Aboriginals 'Kata Tjuta') maar dan van een bruiner en harder gesteente.

Net als Uluru zijn de Olga's er 'zomaar' in een verder verlaten vlakke woestijn. Bizar, maar heel mooi. Helaas was Uluru (360 m hoog) vandaag gesloten voor een klim wegens te veel wind. Wel een wandeling langs de rots gemaakt, en als je dichtbij aan de rand komt, is het net een rood maanlandschap en herken je de vorm niet. Weer de sunset gezien van zo'n 15 km afstand en dan zie je in een overview dat de Rock weer z'n vertrouwde vorm heeft aangenomen en in een half uur van rood naar bruin verandert.

Cape Tribulation

Wat een takkeweer vandaag! Eén en al regen, en we hadden zojuist besloten naar Daintree National Park te gaan. Een rainforest gebied boven Cairns. Dat was meer rain dan forest. Eerst een croctour met een bootje op de Daintreeriver... Waren we al in de Amazone? Het leek er veel op. De crocs vielen tegen, zo groot als kikkers. Met de ferry vervolgens naar het park, uitstappen mocht niet, maar het uitstapje waar het personeel zeer boos om werd, leverde een fraaie foto op. Zeker niet deleten! Daintreepark is een must: het tropengebied eindigt direct aan zee met een zeer breed en mooi zandstrand. Australie is zo gek nog niet !! Op de campsite terug in Port Douglas belden we de eigenaresse wakker die met een tasje beneden in de regen kwam afrekenen. Lekker praktisch hier.

Innesfail

Vandaag een rijdag naar Innesfail. Het regende tenslotte nog steeds en dan kan je maar beter wat rijden met die grote afstanden hier. Het weer werd slechter en slechter en ging tenslotte over in bliksem en gedonder. Wij hadden nog geen camping en het werd steeds donker. Aangekomen in Innesfail (inmiddels pikkedonker) adviseerde het personeel van een tankstation een mooie camping aan zee bij Flying fishpoint. Waarom zouden we dat eigenlijk doen? Het was toch maar een transitcamping en de volgende ochtend zouden we toch weer verder gaan. Maar het lot bracht ons in de zeikende regen dwars door de sugar canes, verlicht door de bliksem naar een dichtbij gelegen plaatsje. Waar is die kleresite nou? Ingrid belde maar ergens aan en kwam met een eigengemaakte kaart terug. Wat een aardige mensen hier! In de stromende regen eindelijk de campsite gevonden en met de plu's en regenjacks op de campsite naar het toilet.

Ayr

Verder rijden naar Ayr en het weer is iets opgeklaard. Op de goedkoopste camping tot nu toe ( $16) hoorde we dat er vanavond dé footballwedstrijd (Australisch rugby) wordt gespeeld: Queensland- New South Wales. De belangstelling voor de game liet in het restaurant te wensen over. Zelfs hier was de kop van Russel Crowe op tv. Roken (we zijn nog niet gestopt) en eten is een Australie een apart verhaal. We mochten ons eten, overigens de slechtste steak sandwich voor maar $4,5 tot nu toe, niet aan de bar opeten. Immers, iedereen zou dan moeten ophouden met roken! That is The Law! Maar volgens The Law mag je het eten wel consumeren zonder mes en vork aan de bar. Wij wilden graag wel met mes en vork eten dus zijn we maar twee meter verder aan een tafeltje gaan zitten waar je uiteraard niet mag roken. Rare jongens die Aussies!

3 Dagen Whitsundays and Great Barrier Reef

De Whitsundays zijn prachtige eilanden met fantastisch witte stranden. Vooral White Haven Beach, een sprookje, en we hadden perfect weer. Drie dagen lang veel gesnorkeld. Bas heeft drie duiken gemaakt waarvan één op de GBR. Alle kleuren vis en koraal, gelukkig geen haaien. The night dive 's avonds in het pikkedonker was spectaculair: je bent werkelijk al je oriëntatie kwijt, dus maar even surfacen om de Anaconda III te zien liggen. Tijdens het snorkelen gooide de kok goede rosbief in het water (zonde!). Grote vissen van bijna één meter kwamen met een noodvaart voor je masker om het vlees voor je neus weg te grijpen. De kok deed het enorm, maar wel waanzin. Maandagavond kapot terug aan land, maar wel nog stevig nadeinen van de golven. Tip: boek zo'n cruise! Op één van de mooiste campings (Mount Valley met veel gras) nog nooit zo vroeg naar bed gegaan. Zonde, maar we waren doodop.

Cape Hillsborough

Een Duits koppel van de Anaconda III gaf aan Ingie de tip om hierheen te gaan en na 160 km rijden, stonden we op een parkeerplaats van een campsite letterlijk tussen de kangaroo's en vreemdsoortige kalkoenen op maar liefst 50 meter van de zee.
Maar even gezwommen in de zee met het waanzinnig brede strand. 's Avonds gegeten met onze nieuwe buren Peg en Ray en daarna internettuuuhhh…! Het was maandag in Nederland en wie weet was er al meer nieuws over onze bonussen. En ja hoor…Het eerste nieuws over de bonus van Bas kwam binnen, erg goed nieuws, en dat hebben gelijk gevierd met 1,5 liter wijn. Peg en Ray (wat ouder) hadden er letterlijk 'zat' van.

Emu Park

Shit! Wat ging die wekker vroeg!! We besloten een half uurtje te snoozen, het bedje was zo lekker warm. En ja hoor... Om 7:00 bezoek van de politie die eerst eens even keek wat er in de wagen lag te snurken en ons luidruchtig wekte door (gelukkig) op de motorkap te bonzen. "Good morning!!" Het was een pipo van de 'Local Law Enforcement' die kwam uitleggen dat free campen verboden was. "O Yeah, is that so..?" en dan vooral ontwetend dat dit in een National Park verboden was. Bas vertelde dat de bordjes gisternacht niet te lezen waren in het pikkedonker. Klinkt redelijk. We kregen een official warning (op een bonnetje met vermelding kentekennummer). Volgende keer zou het $350 kosten. Geschikte Local Law Enforcer dus die nog nariep "You can do your morning routine somewhere else". Nog nooit zo gelachen op de vroege morgen. Na een ontbijt aan het strand, opgefrist in het strandtoilet en fris naar Emu Park gereden. Prachtige stranden hier, waar we het dagboek bijgewerkt hebben. Overnacht op (nu wel) een echte campsite bij de Rockhampton Capricorn Caves.

Op deze campsite leerden we Italiaan George kennen. George zorgde voor veel amusement doordat hij meer dan een half uur nodig had om zijn wagen met caravan in te parkeren. Genietend op onze stoeltjes sloegen we feest gade, bijgestaan door de halve camping die hulp wilde bieden en de vrouw van George die met één goed oog tactvolle aanwijzingen gaf. Hahahaha..wat een amusement vóór onze plek. In de local pub bijna een meat pakket gewonnen doordat we met de lokale loterij meespeelden.

Rockhampton Caves & Bundaberg

Wie komen we tegen bij de caves??? Jawel een Zwitser die ook op de Anaconda III zat. Klein land dat Australie. De caves vielen tegen, zeker als je de Cangoo caves in Zuid-Afrika hebt gezien. Maar vooruit, geef ze een kans die Australiers. Daarna op naar Hervey Bay, bekende strandplaats en vertrekpunt voor Fraser Island. Door een fout in de navigatie werd het die nacht kamperen in Bundaberg, 100 km ervoor. Tijd voor weer een heerlijk kiphapje in de Van en eindelijk ons eigen toilet op een campingplaats die naast het spoor lag: Bas kon geen treingetoeter meer horen....... De volgende dag dus naar Hervey Bay.

Twee dagen Fraser Island

We hadden bewust gekozen voor een tweedaagse guided tour in 4WD bus, helemaal vol met circa 50 mensen. Je hoort en ziet meer, leert mensen kennen, komt op de beste plekjes, eten is geheel verzorgd en scheuren op het strand in je eigen 4WD is alleen het eerste uur leuk: de Bus dus. Fraser Island is echt een 'freselijke' zandhoop, er ligt meer zand dan in de Sahara, maar de door het zand gefilterde meertjes zijn Crystal Clear, de zee is omgeven met Whales, Tiger- en White sharks (zwemmen is niet aan te raden) en de beaches zijn zeer breed, waar veel rental jeeps rijden en vliegtuigjes landen....!! Paradise!!! Af en toe zie je een walvis opkomen, en met een 15 minuten durende vlucht boven het eiland vlogen we boven de walvissen en ander gespuis.

Behoorlijk misselijk, vooral Bas, stonden we daarna weer voldaan op de grond. Bus driver Tony bracht ons langs heldere meertjes als Lake Wally, Lake Mackenzie, Eli Creek, een wandeling door het rainforest en bos en wees zo af en toe ook een Dingo aan. "All right guys, did you have a good time?" En in zijn mike draaide hij standaard grapjes en flauwe mopjes aan de lopende band af. Maar Tony is Tony als hij al lullend de bus door het zand laat ploegen, en zo gaat hij maar door. 's Avonds een leuk feest, erg gezellig en de volgende dag heerlijk geluierd bij Eli Creek. Na twee dagen waren we als vanouds weer doodop maar hebben met twee Duitser nog prima gegeten bij een pizzeria (geen BYO dit keer).

Mudjimba

Heerlijk uitgerust op het mooie strand van Mudjimba Beach, waar de vlaggen de zwemzone markeren. Een echte Baywatch Lifeguard lette op iedereen vanuit zijn toren. 's Middags boodschappen gedaan in het shopping center van Maroody waar Bas een echte cut-service had. Zowel letterlijk als figuurlijk. Bas werd geknipt als Beckham met het haar naar voren door een echte hairstyler. Nee nee, dit was geen Barber. Ingie moest heel hard lachen toen ze Bas zag. Wat een cut-dag! 's Avonds de eigenwijze buren geholpen met inparkeren, James luisterde alleen niet. Zijn vrouw nodigde ons uit in de caravan. Na intensief adressen uitgewisseld te hebben met James and Joyce, zelf een steak geBBQ'ed en in de Kea lekker gegeten. Als altijd daarna even kaarten.

Steve Irwin Park

Het regende vandaag, dus besloten we naar Beerwah, zo'n 80 km boven Brisbane naar The Australia Zoo te rijden waar Steve Irwin directeur is. Steve Irwin (The Crocodile Hunter, bekend in Australie en vaak te zien op Discovery en NCG) was wéér overseas. 12:00 aangekomen, net op tijd voor de grote krokodillenshow... Wat een mensen. Staanplaats achter het hek, Charlie de croc, had geen honger en het duurde lang voordat hij een bite nam. Je treft hier bijna alle Australische dieren aan (behalve Platypus en Poshumus) kangaroo's, emu's, wombats, mega turtles, dingo's en cassowarries (eindelijk onze carnavalskip gezien) Koala's zijn heel lief en mochten geaaid worden.

De zoo is erg leuk maar erg toeristisch (alleen op de carpark moet je al 10 minuten lopen naar je auto!). We hebben daarna op een campsite vijf kilometer verderop gestaan die door een Limburger (ja, zelfs hier vind je die!) werd beheerd. Na aandringen van Ingie verkocht hij zijn eieren per stuk opdat we dan zelf een eitje konden bakken in de Kea. Tien eieren in één keer kopen was een beetje veel!

Sydney

Op de campsite hebben we uiteraard de volgende dag betaald... geen free dus. En zijn doorgereden naar Sydney. Tijdens de rit foto's genomen uit de auto. Immers, we zijn bijna bij ons reisdoel: Sydney! Daar hebben we lang gezocht naar Lane Cove Caravan Park. Lekker in de zon gelunched. Ondanks alle tegenstrijdige verhalen toch besloten met de camper naar Sydney -downtown te rijden. Over de brug wilden we naar het Opera House, maar waar kwamen we terecht? Ja ja, in Kings Cross, de hoerenbuurt van Sydney! De deuren maar op slot en verder naar Star City waar we goedkoop konden parkeren. Daar zagen we voor het eerst de wolkenkrabbers van Sydney. Zelfs één van BT (maar bij een latere inspectie bleek BT alleen op de 12e etage te zitten!).

Eerst een biertje gedronken in een café waar Bas ook even naar de Tour de France kon kijken. Later gegeten in een Iers café 'O'Briens' waar weer een rookbeleid was: Boven eten en roken beneden. Terug naar de campsite, ondanks het bier ging dit gelukkig goed. Je wilt geen ongeluk met je hele huis!

Ingie moest nu naar de cut-service in het nabijgelegen winkelcentrum. Yeah, wat was het daar druk zeg. Eindelijk een plaatsje bemachtigd voor de Kea. Ingie afgezet bij de kapper die ongeveer 1,5 uur nodig had. Bas op weg naar de optometrist voor nieuwe lenzen maar zonder prescription was dat hier echt onmogelijk, zelfs illegal, dus geen lenzen. In de tijd dat Ingie bij kapper was, heeft Bas een groot pakket met de kapotte laptop, de lonely planets van 5,2 kilo naar huis gestuurd. De cut-service van Ingie was gelukkig beter gelukt dan bij Bas. Daarna besloten toch weer met ons rijdende huis naar Sydney te gaan. En te parkeren in Star City.

Het was al laat en we besloten een hotel te boeken voor de volgende dag. Het resultaat was een kamer midden in het centrum voor 108 dollar. Daarna biertje gedronken in Cockle Bay. Naar de overkant gelopen voor een goed diner. Australie is wel duur. Terug naar de camping waar onze posthumus- vrienden vandaag geen businspectie meer deden. Laatste nacht in de KEA. Het kostte maar liefst twee uur om de Kea in zijn originele status terug te brengen. Wat hebben we gepoetst! Maar wat wil je als je er vier weken in hebt gewoond!

Na een flinke zoektocht van 1,5 uur vonden we eindelijk het Kea depot (ongeveer 20 km buiten Sydney, schandalig).Wat hadden ze dat ver weg verstopt en zonder duidelijke kaart. Gelukkig was er niets aan de hand met de Kea en dat betekende dat ons eigen risico niet werd aangesproken. Met de trein terug naar de stad om later vervolgens met de reguliere ferry naar Manly te gaan. Intussen was het al donker geworden en de lichtjes van Sydney lijken mooi vanaf het water. Manly was niet echt druk, beetje koud voor de periode van het jaar. Maar het is wel een heel mooi strand.