Van Cairns tot Sydney
Op 17 november kwamen Jettie en Rosalie aan op het vliegveld van Cairns. Het backpacken door Australie kon beginnen!
Cairns 17-11-2005 tot en met 23-11-2005
Het eerste dat we deden toen we voet hadden gezet op Australische bodem was: de shoppingmall ingaan! Ja, wat wil je, daar hadden ze tenminste airco. Wat een hitte in Cairns en het is zo ontzettend benauwd. Een luchtvochtigheid van minstens 101%! Na de hele shoppingmall van binnen en buiten te hebben bekeken, gingen we lekker uit eten op de Esplanade, de boulevard van Cairns. Aan het eind van de dag kwamen we tot de conclusie dat op deze manier het geld wel heel snel verdwijnt. We besloten letterlijk een kijkje te nemen in de keuken van de andere backpackers. Het schijnt dus dat je naar de supermarkt kan gaan, je spulletjes in de koelkast kan zetten en zelf je eten kan koken! Zo gezegd zo gedaan. Klaar om vanaf nu als echte backpacker door het leven te gaan, met elke avond een box wijn ("goon") op tafel. Cairns is natuurlijk de plek om het Great Barrier Reef op te gaan.
Er vertrekken dagelijks vele boten vol toeristen. Wij besloten met een klein bootje te gaan. We hadden geen zin in zo'n overvolle grote boot. En daarbij was onze boot ("Noahs Ark Too") de goedkoopste van allemaal, maar 60 dollar! De boot voer 60 km de zee op en toen was het dus tijd om te snorkelen. Rosalie hoefde zelfs niks bij te betalen voor een introductie duik! Ons hostel, de Global Palace, is trouwens echt een aanrader. Midden in het centrum(pje), schoon, van alle faciliteiten voorzien en maar 15 dollar per nacht, als je minstens 4 nachten blijft. Natuurlijk slaap je dan wel in een dorm. In Cairns kun je niet zwemmen in de zee vanwege de zoutwaterkrokodillen en in het regenseizoen de stingers. Men zwemt in de kunstmatige lagoon. Om te feesten moet je naar de Rhino Bar (trendy), Gilligans en de Woolshed (dansen op tafels) gaan. Ga niet eten bij de Irish Pub P.J. O'Briens!
Cape Tribulation 24-11-2005 tot en met 26-11-2005
Vanuit Cairns vertrokken we 's ochtends met een busje dat ons naar het oudste regenwoud van de wereld (The Daintree Rainforest) zou brengen. Onderweg hebben we veel gezien. Met een soort van Amsterdamse grachten rondvaartboot hebben wij de Daintree River getrotseerd en maar liefst 1 krokodil gezien. Een krokodil van wel 1 meter (tenmiste, dat zegt Jettie, Rosalie denkt dat hij ongeveer 80 cm was) Alle toeristen renden naar de ene kant van de boot om dit monster te bekijken. Het scheelde niet veel of we hadden hem van heel dichtbij bekeken...
We hebben ons laten vertellen dat er veel meer krokodillen te zien zijn als je in het dry season gaat. De volgende stop was ons huisje voor de komende twee nachten. Zoals het een echte backpacker betaamt, sliepen wij in het zeeeeeeer luxueuse "Ferntree Rainforest Lodge" midden in het regenwoud en toch maar 5 minuten lopen van het strand. Hoe kan dat, zou je denken? Nou, dat kan omdat Cape Tribulation de enige plek in Australie is waar "the rainforest kisses the reef". Klinkt dat niet idyllisch?
Eenmaal onze spullen in ons geweldige huisje gezet, gingen we er op uit om de buurt te verkennen. We liepen nog geen 2 minuten, of er stopte een busje naast ons. Een man van zo'n 65 jaar vroeg ons waar we naar toe gingen. Hij wilde ons wel af zetten waar we naar toe wilden. Terwijl Rosalie zich nog stond af te vragen of dit nou wel zo'n verantwoord idee was, zat Jettie al in het busje. Tja, ze had het nou eenmaal warm en had geen zin om te lopen. Eenmaal rijdend in het busje zei hij dat hij een veel beter plekje wist om naar toe te gaan. Nee, we hoefden het niet op de kaart te zoeken, want het stond er toch niet op…Vervolgens reed hij een of ander bospad op richting een swimminghole waar alleen maar locals komen. We reden en reden maar, steeds dieper de bush in en steeds verder van de openbare weg. We zagen ons al genoemd in de Australisch "Opsporing verzocht". Aangekomen bij de swimminghole - die inderdaad erg mooi was - lieten we hem maar als eerste het water in springen, vanwege het krokodillen gevaar. Hij bleef in leven en wij gelukkig ook. Het bleek een hartstikke aardige man te zijn die ons de rest van de middag ook nog naar een prachtig strand, een paardenranche en een andere swimminghole bracht waar we schildpadden gezien hebben. Voor wie ook zo'n - gratis - tour wilt; ga naar het restaurant "The Dragonfly" en vraag naar Martin. Hij is trouwens Nederlands.
's Avonds werden wij opgehaald door "Muz", onze weird scientist guide voor de nachtwandeling door het regenwoud. Gewapend met enkel een zaklamp trokken we de bush in... Gelukkig liep Muz voor, om alle spinnenwebben op te vangen. Naast gevaarlijke, grote spinnen hebben wij die avond heel veel dragonlizards, wilde zwijnen, een gekko, mega-padden, een wandelende tak en zelfs een slang van wel 2.5 meter gezien. Joepieeeee, wat een joleit!!! De volgende dag stond het Great Barrier Reef op het programma.
Onze boot, de "Rum Runner" bracht ons naar het rif. Als echte snorkel-professionals sprongen we in het water! Het rif was hier een stuk mooier dan bij Cairns, het leek wel alsof we door een woud van koraal zwommen. We hebben zelfs met een grote schildpad gezwommen. Verder hebben we ook nog grote roggen, gekleurde zeeslangen, flute fish en vele andere prachtig gekleurde vissen gezien. Hele grote en hele mini visjes. Na twee intensieve dagen zijn we lekker vroeg gaan slapen. Dag drie begon met een heerlijk ontbijt buffet en zwemmen in ons mooie door regenwoud omringde zwembad. Daarna begon de reis terug naar Cairns. Onderweg nog even gestopt in Port Douglas en bij de Mossman gorge. Daar hebben we echter niet gezwommen, het was nogal moeilijk om het water tussen alle mensen die er in zaten te zien.
Mission Beach 27-11-2005
Met de Greyhound (een buspas van Cairns tot Melbourne met een geldigheidsduur van 6 maanden kost 382 dollar - met studentenkorting 342 dollar) vertrokken Jettie en Rosalie naar het bruisende Mission Beach. Toen de bus daar aan kwam, dachten wij hetzelfde: kunnen we asjeblieft in de bus blijven zitten??!! Maar nee, niet miepen dames; ga het avontuur tegemoet. Nou, er was weinig avontuur in Mission beach. Tenzij je erg van koeien houdt, gestoorde locals of dode kangaroes... Was weer een ervaring, maar 1 nacht was genoeg.
Magnetic Island 28-11-2005 tot en met 01-12-2005
De volgende ochtend verlieten wij het hippie-achtige hostel ("Scotty's Beach House") in Mission Beach en vertrokken we naar Townsville om daar de boot te nemen naar Magnetic Island, "Maggie". Het hostel "X-Base" is super relaxed! Heel modern. Het is gelegen aan de zee. Mooi voor het uitzicht en de sfeer. We kunnen er alleen niet in zwemmen vanwege de stingers. Gelukkig heeft X-Base ook een zwembad. Verder is het elke avond groot feest. Dansen aan de zee, in de open lucht. Aanrader: kom hier tijdens de maandelijkse Full Moon Party's.
De leukste manier (voor meiden en gay's) om het eiland te verkennen is om een "Topless" autootje te huren. Een Daihatsu Cuore zonder dak en helemaal uitgevoerd in het roze met wit. Zelfs de bekleding was knal roze met zilveren sterretjes!! Voor 1 dag een barbie-girl! Bij Horseshoebay en Picnic Bay hebben we eindelijk een keer in de zee kunnen zwemmen. Wel in stingernets uiteraard. Koala's zijn in het wild te zien hier. Je moet dan rond 4 uur 's middags de wandeling naar de ruines maken.
Airlie Beach 02-12-2005 tot en met 06-12-2005
Airlie Beach staat voor feesten en liggen bij de lagoon. Het is een gezellig stadje dat zo aan de Middellandse zee had kunnen liggen. Omdat iedereen vanaf hier de Whitsundays bezoekt, is het er heel druk. 's Avonds zitten clubs als "Magnums", "Beaches", de Irish Pub, "Juice Bar" en "Mama Africa" helemaal vol. Maar niet alleen de clubs zitten vol. Ook de hostels... Toen wij dus aan kwamen was er nergens meer een bedje vrij. Uiteindelijk konden we dan toch nog terecht bij "Koala's". 19 Dollar voor een kamer met een beschimmelde muur in een huisje dat ver afgelegen lag. Nou ja, het was tenminste iets. En we hadden een huisdier: een gekko.
Na 3 nachten zijn we verhuisd naar het hostel "Beaches". Mede omdat we bij Beaches een pakket konden kopen: 2 nachten hostel Beaches in Airlie Beach, 3 dagen op het Tallship "The Defender" de Whitsundays bezoeken, 2 nachten hostel Beaches in Hervey Bay en 3 dagen Fraser Island voor 550 dollar. Door met de nachtbus van Airlie Beach naar Hervey Bay te gaan en door een foutje van de receptie in Hervey Bay 1 extra nacht gratis te krijgen, hadden we dus 10 nachten en twee super tripjes voor 550 dollar, dat is acceptabel, toch?
Whitsundays 07-12-2005 tot en met 09-12-2005
Op woensdagochtend 7 december stapten Jettie en Rosalie aan boord van het 110 jaar oude en 115 feet lange schip " The Defender". De crew, inclusief een op een piraat lijkende man met ooglapje stond klaar om ons te verwelkomen, onze bagage aan te nemen en onze schoenen in te nemen. Een leven zonder schoenen werd echter zo'n gewoonte voor ons, dat we na drie dagen bij het verlaten van het schip vergaten om onze slippers aan te doen... OEPS! De eerste stop die de Defender maakte was om te gaan snorkelen.
We hadden natuurlijk al gesnorkeld bij Cairns en Cape Tribulation, deze keer was toch weer een hele nieuwe ervaring. We moesten namelijk stingersuits aan. Stingersuits zijn op wetsuits lijkende pinguin-pakken die je beschermen tegen de dodelijke attacks van de box jelly fish. Eerlijk gezegd was het snorkelen zelf wel stukken minder dan bij Cairns en was het niks vergeleken met Cape Trib.
's Avonds veranderde de hele sfeer op de boot. Lichtjes en muziek gingen aan. Iedereen stond gezellig te kletsen onder het genot van een drankje. De prachtige sterrenhemel en het geluid van de kabbelende golven van de zee deden ons besluiten niet beneden deks te gaan slapen maar romantisch op het dek. Tip: ga niet op de grond liggen, want dan loop je het risico wakker te worden door het gekriebel van grote zwarte bugs!
Wat stond er de volgende dag op het programma? ... snorkelen! Gelukkig was dit niet het enige. We zijn ook naar het zeer bekende Whitehaven Beach gegaan. Een geweldig mooi strand waar we lekker aan het relaxen waren. Totdat... er 2 boten aankwamen, waarvan 1 de "Fantasea", een boot waar heeeeeeel veel mensen op kunnen!! Binnen no time was ons paradijsje veranderd in het strand van Salou! Overal zonneschermpjes, mensen, geur van zonnebrand, en tot overmaat van ramp besloten de indringers een volleybalnet te plaatsen zo'n 5 cm verwijderd van onze handdoeken! Grrr!! Tijd om te vertrekken dus..
Na een heerlijke lunch op de boot gingen we naar de volgende stop, een lookout punt over de Whitsundays. Dit was echt zo mooi! Allemaal verschillende kleuren blauw water, super wit zand en groene bossen. Heel gaaf, precies zoals op alle postcards die je hier overal kunt krijgen! De derde en laatste dag stond in het teken van ... snorkelen!! We gingen naar een mooi eilandje waar we ook lekker konden rondlopen en relaxen. Helaas zat het er hierna op. Nog 1 keer lekker lunchen en daarna was het toch echt tijd op de Whitsundays te verlaten.
Hervey Bay / Fraser Island 10-11-2005 tot en met 14-11-2005
Voor we naar Fraser gingen, hadden we eerst een bijeenkomst in ons hostel. Wat mag er allemaal wel op Fraser en wat mag er vooral niet. Ook ontmoetten we de mensen uit onze groep. Er werden twee groepen van elk tien mensen gemaakt, maar we besloten meteen om gewoon met zijn twintigen bij elkaar te blijven. We kregen twee jeeps vol campingspullen ter beschikking. Per groep moest je eten voor de komende 3 dagen kopen.
Met de twee jeeps reden we de volgende dag naar de ferry die ons naar Fraser Island zou brengen. Eenmaal op Fraser Island (het grootste zandeiland van de wereld) aangekomen, zijn we naar lake Wabby gereden. Tenminste, we zijn gereden naar een plaats ergens in de buurt van lake Wabby. We moesten eerst nog 5,5 km lopen door de bush!! Bij het meer aangekomen zagen we dat het die 5,5 km lopen zeker waard was! Het is echt een prachtig groen meer omgeven door aan de ene kant (regen)woud en aan de andere kant een enorme zandduin. Heeeel apart gezicht, en erg leuk om vanaf te rennen!
De volgende stop was Eli Creek, een super helder beekje, stromend door de bush. Hierna moesten we opschieten, we moesten namelijk naar "Base Camp", de plek waar we onze tenten zouden opzetten. Om daar te komen moesten we over het strand rijden, en het werd vloed. Niet elke groep op Fraser overnacht op Base Camp, alleen als je het via het hostel "Beaches" boekt. Gelukkig hebben wij dat gedaan, want Base Camp was echt relaxed! Douches, wc's, barbeques en tafels tot onze beschikking. Echt back to basic dus…haha! Verder is het ook heel gezellig, omdat er elke dag groepen aankomen op het Base Camp. Lekker met zijn allen drinken en kletsen, en 's avonds naar het strand op zoek naar dingo's die we helaas niet gezien hebben.
De tweede dag stonden de Champagne Pools als eerste stop op het programma. Daarna door naar Indian Head. Dit is een lookout point over de zee en het eiland. We zagen mega roggen zwemmen, scholen vis en zelfs een super grote haai van zo'n 2 meter!! Toen we zagen hoe dicht hij bij de kust zwom begrepen we waarom er gezegd was dat we op Fraser niet in de zee mogen zwemmen. Je ziet op het strand dan ook geen mensen en parasols staan. Integendeel, het strand wordt juist gebruikt als hoofdweg van het eiland, je moet tijdens het autorijden zelfs uitkijken voor landende en opstijgende vliegtuigjes!
De laatste stop was lake Allom, waar we met turtles konden zwemmen. We zagen zes mini schildpadjes die we ook in Nederland hebben, en toen wij er met zijn twintigen bij sprongen waren ze allemaal verdwenen. Daar zaten we dan, met zijn allen in een op een sloot lijkend meertje. Toen iemand begon over waterslangen en bloedzuigers die hier wellicht zouden kunnen leven zaten we binnen no time weer gezellig in de jeep.
Dag drie stond in het teken van... meertjes!! De eerste stop was lake Boomanjin, een meer met rood water. Zag er niet heel uitnodigend uit, dus gingen we snel verder naar lake Birrabeen. Dit was echt een mooi meer. Super helder blauw water en wit zand dat zo fel was dat een aantal meiden met een grote zonnebril op het water ingingen. Zeer flash! Het was wel bijzonder, want het leek wel de zee, alleen dan met zoet water. Een bounty paradijsje. Het derde meer was een lake Birrabeen in het groot en met veel meer mensen, het bekende lake Mckenzie. Hier hebben we de rest van de middag doorgebracht, maar helaas moesten we om drie uur toch echt vertrekken naar de ferry. Het was tijd om Fraser Island te verlaten. Jammer genoeg zonder een dingo te hebben gezien, maar wel met heeeeeeel veel leuke herinneringen!!
Noosa 15-12-2005 tot en met 18-12-2005
Aanrader voor overnachtingen in Noosa is "The Halse Lodge". Een YHA hostel vlakbij de bushalte van Noosa Heads (waar de Greyhound stopt), vlakbij de main beach en Hastingsstreet. Het is een charmant oud gebouw op een heuvel, omringt door groen en voorzien van alle faciliteiten. Noosa is een klein, duur vakantie plaatsje met een national park vol koala's waarvan wij er echter geen een hebben gespot.
Verder is er een heeeeeel leuk strand genaamd Sunshine Beach! Waar mensen die van golven houden veel vertier hebben. Om bij Sunshine Beach te komen, kun je het beste de bus nemen. Lopen duurt ongeveer 50 minuten van Noosa Heads. Eindelijk konden we dan vrij van stingergevaar in de zee spelen. Na een paar minuten stond er echter een lifeguard vanaf de kant naar ons te schreeuwen en heftige gebaren te maken. Wij maakten hieruit op dat we in het door lifeguards gepatrouilleerde stukje zee moesten gaan zwemmen - tussen de vlaggetjes. Jettie vroeg zich verbaasd af waarom, er waren toch meer mensen buiten de vlaggen? Rosalie bedacht zich dat de lifeguard waarschijnlijk gezien had hoe ze door een golf meegesleurd werd, op haar onderrug op de bodem gesmakt werd en vervolgens drie keer over de kop ging...
Gelukkig waren de golven binnen de vlaggetjes even hoog, ruw en gevaarlijk (oehhhh) en werden we alsnog alle kanten op gesmeten en vinden we na een week nog steeds zandkorreltjes in onze oren!Tip om uit te gaan: ga naar "The Reef"! Trendy discotheek. Voor minder exclusieve winkels moet je in Noosa Junction zijn. Dat is 10 minuten lopen van Noosa Heads.
Mooloolaba 19-12-2005 tot en met 20-12-2005
Mooloolaba is niet echt een plek die door veel backpackers bezocht wordt. Integendeel, wij waren de enigen die de bus daar verlieten... Mooloolaba is een klein trendy Costa del Sol-achtig plaatsje (exclusief de Nederlanders) waar je lekker kunt eten als je geld hebt. Maar wij kunnen jullie vertellen dat de Mc Donalds en de Domino's hier even lekker smaken als overal anders. In onze planning lag een dagje naar de Australian Zoo te gaan, home of the (ons allen wel bekende) Crocodile Hunter Steve Irwin!!! Maar dit bleef bij een plan, want ook met studentenkorting lag dit niet in ons budget. Trouwens, wij echte avonturiers worden toch niet warm van een paar beestjes in kooien?! Wij zoeken ze zelf wel op, in het echte wild!!
Brisbane 21-12-2005 tot en met 26-12-2005
Na twee nachten Mooloolaba (wat je trouwens uit moet spreken door de klemtoon op "loo" te leggen, terwijl je probeert het gehele woord in twee lettergrepen uit te spreken) zijn we naar Brisbane gegaan. De eerste grote stad sinds Hong Kong. Het was dan ook wel even wennen aan de drukte, maar als twee echte stadsmeiden, duurde het wennen maar een paar minuten. Na het zien van alle shoppingmalls en hoge gebouwen voelden we als twee visjes in het water. Brisbane is echt een leuke stad.
Onze eerste avond werden we verwelkomd - ja, ja men wist dat wij zouden arriveren in Brisbane - door een groot (kerst)vuurwerk bij de Brisbane River. Heel leuk om te zien, zeker ook met alle door kerstverlichting versierde bootjes op de rivier en de lichtjes van de stad aan beide oevers. Kerst in Brisbane is echt leuk. Zeker als je naar South Bank gaat. Vanaf hier steken ze het vuurwerk af, er is kermis, openlucht bioscoop, kerstmarkt, straatartiesten, live muziek en er wordt gedanst. Hier bevindt zich trouwens ook de lagoon.
We hebben overnacht in het hostel "Palace Backpackers". Super lokatie midden in het CBD (Central Business District) en gewoon een goed hostel. Tip voor het uitgaan: draag geen slippers, want dan word je geweigerd! Behalve dan bij de Down Under Bar, maar daar wil je nog niet dood gevonden worden! Je kunt trouwens makkelijk een dagje met de trein naar Surfers Paradise. Let wel op, want er bestaat niet zoiets als "station Surfers Paradise", je moet uitstappen bij "Nerang". Vanaf daar gaan er bussen naar Surfers. Een soort Miami. Groot strand en heel veel hele hoge gebouwen. Twee uur reizen vanuit Brisbane en je zit in Surfers.
Byron Bay 27-12-2005 tot en met 03-01-2006
Dit surfplaatsje wordt door geen enkele backpacker die langs de oostkust reist, overgeslagen. Het plaatsje is groot geworden in de jaren '60 en dat zul je weten ook! Bij aankomst passeerden ons al mannen met zwarte teennagels, hippies die in de zestiger jaren waren blijven hangen en met elkaar tongende meisjes. Op de wc's hangen advertenties van de "Narcoticus Anonymous". Aan wietgeuren ontkom je in Byron Bay niet en al helemaal niet aan zeeeeer spirituele en artistieke mensen met gitaren, of ... nog gewilder: didgeridoo's. Oja... en met trommels! We zijn een week in Byron, in "The Arts Factory" gebleven. Leuk hostel! Maar je moet wel bestand zijn tegen legers muggen (het is omringt door een swamp) en kakkerlakken. We hebben hier ook Oud en Nieuw gevierd. Bij het Beach Hotel, de place to be in Byron. Het was alleen al om half 2 afgelopen, dus toen maar het strand op gegaan en ons gemengd met de hippies en gedanst op de sound van de didgeridoo.
Het nieuwe jaar hebben we - al zeggen we het zelf - zeer symbolisch verwelkomd. We zijn naar de vuurtoren op Cape Byron gegaan. Alwaar we op het meest oostelijke punt van het Australische mainland de zon op hebben zien komen. Het was nog best een avontuur, lopend in het pikke donker, de weg verlichtend met het licht van onze telefoons door het bos naar boven, naar de vuurtoren. Eenmaal aangekomen bleek het dat we niet de enige waren die dit geweldige idee hadden gehad. Alle Aziaten aan de oostkust leken naar dit plekje gekomen te zijn om - uiteraard - foto's te maken. Toen de eerste zonnestralen boven de zee uitkwamen, begon iedereen te juichen: HAPPY NEW YEAR!!!!
Sydney 04-01-2006 tot en met 12-01-2006
Eindelijk was het tijd voor... SYDNEY!!!!!!! Na 14 uur in de bus te hebben gezeten - een werkelijke hel voor Jettie, die blauw zag van de kou en geen oog had dicht gedaan, terwijl Rosalie een perfect slaapplekje had gevonden; liggend ONDER de stoelen - kwamen we aan in Sydney. Alle kou en pijn in ons lichaam vergaten we echter zodra de bus over de Harbour Bridge het centrum in kwam rijden. WOW!! We waren in Sydney!!!! Al hebben we hier niet echt super mooi weer gehad, we hadden het super naar ons zin. De stad is gewoonweg geweldig. Zelfs regen, Jetties door kou verlamde tenen, slecht uitzicht vanaf de Harbour Bridge, Rosalie die haar voeten in een cafe moest verwarmen boven de verwarming en een dorm met de meest afgrijselijke snurkers... nee mensen, zelfs deze kleinigheidjes konden onze blijheid hier niet bederven.
We verbleven in het "X-Base" hostel op Kent street, middenin het centrum van de stad. Darling Harbour, Circular Quay, de Rocks, de Harbour Bridge, the Opera House, de Botanische Tuinen, Hyde Park, de shops en het uitgaansleven, alles op loopafstand. Na wat daagjes Opera House en de Botanische Tuinen was het eens tijd voor wat anders. We kwamen terecht in de gay scene op Oxford Street. Tja, hebben we dat ook maar weer gezien, toch?! Omdat we veel verhalen gehoord hadden over Kings Cross, wilden we daar ook eens een kijkje nemen. Helemaal opgedoft voelden we ons echter niet erg op ons gemak tussen de nightclubs en de tippelende hoertjes. Hahahaha!! We besloten het weer over de andere boeg te gooien en probeerden om kaartjes te bemachtigen voor de Opera House. Madama Butterfly. Alles was echter al uitverkocht, je moet twee tot drie weken van te voren boeken. 55 Dollar voor een plekje met partial view. Wil je alles kunnen zien dan zit je net boven de 100 dollar.
Leuke plek om je avond te beginnen is trouwens de Opera Bar, bij the Opera House uiteraard. Een club voor een stijlvolle avond is "The Establishment" op George Street. Na vele goede verhalen gehoord te hebben over Manly (een van de northern beaches), besloten we daar twee nachten te verblijven. Dus met de ferry vanaf Circular Quay naar Manly gegaan. Helaas was het slecht weer en kunnen wij dus niet echt een goed oordeel over Manly geven. Tip: ga niet naar het hostel "Boardrider Backpackers". Het ligt centraal, maar het is ontzettend duur (30 dollar per nacht) en het stikt er van de kakkerlakken.
Katoomba 13-01-2006 tot en met 15-01-2006
De Blue Mountains... Tja, de eerste dag dat we aankwamen in Katoomba (het meest populaire plaatsje in de Blue Mountains) konden we niet echt zeggen of het er mooi was of niet. Het was een en al mist! Het stadje zelf is wel erg knus, echt een bergstadje. Vanuit Sydney is het 2 uur rijden met de trein om er te komen. Aangezien het de eerste dag alleen maar regende en de voorspellingen voor de volgende dagen ook zo waren, besloten we de volgende dag maar in grotten door te brengen. Daar zouden we niks van de regen merken.
Wij dus de tour naar de grotten, de Jenolan Caves, geboekt. Staan we de volgende dag op, schijnt de zon!! Ach, de buschauffeur (het is ongeveer een uur rijden vanuit Katoomba) zei dat het de volgende dag ook mooi weer zou zijn. Perfect, want dan zouden we gaan hiken. De grotten waren erg mooi! De eerste grot was de Lucas Cave. Het meest indrukwekkende was eigenlijk het feit dat toeristen vroeger alles mee mochten nemen uit de grot wat ze wilden. Dit heeft als gevolg dat er weinig van over is. Zo bizar, het was bijna helemaal kaal. Hoe de grot er oorspronkelijk uitgezien heeft, konden we goed zien toen we de tweede grot, de Orient Cave, bezichtigden. Heel veel kristal, prachtig.
Alles goed en wel dus, totdat we de volgende dag op stonden... regen en mist! Nou, dat zou dus geen mooie uitzichtfoto van de Three Sisters (een bekende, voor Aboriginals heilige rotsformatie) opleveren. Gelukkig bestaat er nog altijd iets dat de postcard heet! Maar regen, mist, of natte sokken in schoenen, niks houdt Jettie en Rosalie tegen om door de Blue Mountains te hiken! We hebben zelfs de Three Sisters kunnen zien en ..... we hebben ze aangeraakt. Na de Three Sisters begon de tocht met de Giant Stairway. En giant was hij; wel 900 treden steil naar beneden.
Eenmaal levend beneden in de vallei aangekomen, vervolgden wij onze wandeling door de bossen richting de Katoomba Waterfalls. Hier hebben we met gevaar voor eigen leven foto's gemaakt op de glibberige rotsen van de waterval. Tja, alles voor de perfecte foto he! Uiteindelijk weer terug naar boven met de Scenic Railway, de steilste spoorbaan in de wereld. Het kostte 30 seconden om boven te komen. En in 30 seconden waren wij op deze manier weer 8 dollar armer. Ach, weer een ervaring rijker, toch? Via de Cliff Top Walk weer terug naar de Three Sisters gelopen. Na 4 en een half uur lopen kwamen we terug bij ons hostel. Niet verkeerd voor twee stadsmeiden die er normaal alles voor doen om zo weinig mogelijk te lopen. Altijd zoekend naar de dichtsbijzijnde parkeerplaatsjes!
Sydney 16-01-2006 tot en met 18-01-2006
De volgende dag was het tijd om het beste hostel ooit te verlaten (de YHA in Katoomba), om naar onze met natte herenonderbroekjes en vieze sokken bezaaide kamer in Bondi Beach te gaan. Maar we mogen niet klagen, want als we door de broekjes (gele nog wel! wie draagt er nou gele mannen slips?!) en de regen naar buiten kijken, hebben we wel uitzicht op het strand! Dat niet klagen duurde tot de eerste dag in Bondi. Eerst al twee weken niet zo best weer gehad en nu zitten we al 3 dagen met REGEN, REGEN en nog eens REGEN. En tja, Bondi Beach in de regen is nou eenmaal niet echt waar we op zitten te wachten. Waar we nu wel op zitten te wachten is onze vlucht naar Perth morgen! Waar het zonnetje schijnt en de wijn voor ons klaar staat.
