De fitcraze
Om half negen ‘s ochtends stond ik voor het enorme stalen bouwwerk: de Sydney Harbour Bridge. Eens per jaar wordt deze brug voor het verkeer afgesloten en is die het domein van de hardlopers. Al rennend kunnen zij genieten van het prachtige uitzicht over de haven met het Opera House. Zelf wilde ik dit ook graag een keer meemaken. Naast de andere afstanden die werden gelopen, voelde ik me een beetje de loser van de klas met de negen kilometer race, maar hé ik moet toch ergens beginnen.
Sinds ik in Sydney woon kijk ik met verbazing en lichtelijk jaloezie naar de bankiers, advocaten en adviseurs die ’s ochtends vroeg hardlopend naar hun werk gaan. De lunchpauze gebruiken ze voor een kickbokstraining of ze trekken een paar baantjes in het zwembad.
‘s Ochtends vroeg en ‘s avonds na werktijd zijn de parken bezet door de vele bootcampgroepen die zich flink in het zweet werken. Overal om je heen zijn personal trainers druk bezig met hun cliënten. In het weekend is er altijd wel ergens een hardlooprace te vinden waar vaak massaal aan wordt meegedaan. Door vele Australiërs worden Rugby of Aussie Rules Football wedstrijden gespeeld. Ook het kajakken in de haven is een populaire activiteit en als je wakker wordt even een rondje in de oceaan zwemmen is hier heel normaal– hoort iemand daar een shark alert?
Het moge duidelijk zijn, de Sydneysiders zijn sportfanaten! Maar waar halen zij die motivatie toch vandaan? Het antwoord ligt, denk ik, in de outdoor lifestyle. De vele uren zon, de prachtige parken met de mooiste looproutes en de vele dagen die op het strand worden doorgebracht, nodigen uit tot een gezonde en fitte levensstijl. Door zoveel fitte mensen om je heen wil je zelf echt niet achterblijven.
In het begin was het niet eenvoudig voor mij, want zo vlak als Nederland is zo heuvelachtig is het hier. In de avond hardlopen is ook niet een goed idee aangezien ik met de slechte verlichting en de vele kuilen, met één verkeerde stap zo in de haven lig. Dan heb ik het nog niet eens over de vele gigantische spinnen die in de bomen hangen. Ach, erger was het op het platteland, waar ik een keer al hardlopend bijna op een zwarte slang– wel dood, maar toch – was gestapt. Daar heb ik hier in Sydney gelukkig geen last van.
Maar na vele maanden van opgeven en weer beginnen, is het eindelijk gelukt om door te zetten.
Daar ga ik dan naar de finish. De pittige trainingen rond het zeer heuvelachtige Mosman Bay werpen zijn vruchten af. De eerste race is binnen, met een goede tijd ook nog. Door de regen loop ik naar de ferry om naar huis te gaan en kijk naar de marathonrenners die langskomen. Eindelijk heb ik het hardloopvirus te pakken, volgende keer de halve marathon.
En zo komt het dat ik nu net als vele andere Sydneysiders, om zes uur ‘s ochtends mijn rondje langs de baai loop. Pittig, maar het mooie uitzicht van de bootjes en de palmbomen maakt veel goed en dit is voor mij: de echte Sydney lifestyle!
Over Marylaine
Het land van Steve Irwin, vol met snakes, sharks and crocs, dat was Australië. Daar bleef Marylaine - ML voor Aussies - liever ver vandaan. Maar toen een stage op Bali last-minute werd afgeblazen, werd in een impulsieve bui een vlucht naar Australië geboekt. Al haar Aussie vrienden waren immers zo aardig en laidback, dan moest het toch wel een tof land zijn?
In 2010 kwam Marylaine met slechts haar backpack en een retour ticket aan, maar is vervolgens nooit meer weggegaan. Op de ‘north shore‘ van Sydney heeft ze haar plekje helemaal gevonden. Als je over haar balkon heen hangt, kun je ook nog mooi de Harbour Bridge zien. En in de weekenden geniet ze van alles wat de Sydney lifestyle te bieden heeft: de beaches, AFL games, de ‘small bars’ en de ‘Sunday arvo’s’.
“Wonen in Sydney voelt als een groot avontuur en nog steeds verwonder ik me elke dag over de schoonheid van het land, maar ook over de soms toch wel grote cultuurverschillen.”
Met veel plezier deelt ze haar verwondering en hoopt ze jullie te inspireren ook eens een impulsieve beslissing te nemen. Want je ziet, die kunnen heel verrassend uitpakken.
