Eerste indrukken van Perth
Na een voor ons lang, maar voor de buitenwereld, korte procedure vanuit Koens werkgever (er zaten om precies te zijn zes weken tussen het moment van de aankondiging dat er mensen gezocht werden voor het kantoor in Perth en dat Koen uiteindelijk de 'go' kreeg), was het dan eindelijk zover! Na een Hello, Goobye-achtig afscheid op Schiphol en twee prima vluchten, hebben Koen en ik een maand geleden voet gezet op Australische bodem. Een droom van ons beiden, die na bijna 30 jaar in vervulling is gegaan! Ik was nog nooit inAustralië geweest, maar van kleins af aan had ik al visioenen van dit continent als Het Beloofde Land. Een land waar alles fijner, beter, zonniger, relaxter en mooier is. Waar dit idee vandaan komt, weet ik eigenlijk niet precies. Maar de eerste indrukken lijken mijn gedachte te bevestigen!
Voor de eerste weken hadden we een appartement in het centrum van Perth. Super dichtbij alle dingen die je in je eerste weken in een ander land nodig hebt: openbaar vervoer, internetwinkels, supermarkten, een fietswinkel, restaurantjes, etc. Heel erg relaxed! De eerste avond zijn we met veel moeite tot 21 uur wakker gebleven en konden we dan eindelijk naar bed.
De eerste dagen hebben we heel erg veel gelopen en gefietst (als echte Dutchies hebben we op onze tweede dag fietsen aangeschaft, inclusief de verplichte en uiterst charmante helm) om de stad te verkennen. Vooral om verschillende buurten te bekijken waar we eventueel wilden gaan wonen. De zoektocht naar een huis was stressvol: bezichtigingen met 40 anderen, sollicitatieprocedures, eindeloze formulieren en veel afwachten… Eén bezichtiging was echter wel briljant: bij een appartement direct aan het strand antwoordde de makelaar op onze vraag wie er nog meer in het kleine complex woonde met het legendarische: "No one fresh out of prison, or somebody who thinks he's the greatest". Hahaha, heerlijk die relaxte mentaliteit hier!
Uiteindelijk hebben we na tien stressvolle dagen (we mogen niet klagen) een heel leuk appartement gevonden! Niet in Perth, maar in Fremantle. Dit stadje ligt net onder Perth en wordt in de Lonely Planet (en dat is tenslotte de avonturiers-Bijbel) omschreven als: "Creative, relaxed, open-minded. Today's clean and green Freo makes a cosy home for performers, professionals, artists and more than a few eccentrics. There's a lot to enjoy here - fantastic museums, edgy galleries, pubs thrumming with live music and a thriving coffee culture." Amen! En wat de Lonely Planet niet had omschreven, maar wat het stadje nóg aantrekkelijker maakt, is dat er drie fijne stranden zijn! En vanaf ons appartement allemaal binnen 5 loop-, of 2 fietsminuten bereikbaar: Life's a beach!
Twee weken geleden zijn we verhuisd en proberen we het appartement met 'kunst' (lees: canvas printjes van een Australische variant van de Xenos) gezellig te maken. Op onze eerste ochtend trof Koen de eerste (…) kakkerlak aan in een klein steelpannetje. Gelukkig was deze dood. De dag erna troffen we wederom een dode kakkerlak aan. Sindsdien hebben we echter ook het geluk gehad dat we grote levende exemplaren (al gillend) uit mogen schakelen. En vanochtend was het weer feest. Gelukkig hadden we nu de 'Ready to use Ant Kill - ant, spider and cockroaches killer' in huis en het spul doet zijn naam eer aan.
Maar goed, zoals de bekende filosoof Johan Cruijff altijd zegt: "Elk nadeel heb z'n voordeel". Het nadeel dat hier grote vieze kakkerlakken leven, wordt ruimschoots goedgemaakt door de dolfijnen die hier ook wonen en bijzonder vaak gespot kunnen worden: vanaf de fiets, vanuit de trein, of gewoon als je tijdens de zonsondergang op 'jouw' strandje aan het borrelen bent. Dat is toch wel echt magisch. Het lijkt hier inderdaad verdacht veel op Het Beloofde Land..!
Over Eva
Zonder er ooit te zijn geweest, had Eva Derksen (1982) van jongs af aan de droom om ooit in Australië te wonen. Ze had visioenen van dat land als paradijs op aarde, waar uitsluitend relaxte mensen wonen, de zon altijd schijnt, waar je zonder inspanning in een surf babe verandert en waar alles gewoonweg beter is.
Begin 2012 kwam deze droom uit, toen haar vriend de kans kreeg om voor een jaar in Perth te werken. Zonder er ook maar een seconde over na te hoeven denken, zegde Eva haar baan op en reisde met hem mee naar de Westkust van Australië.
Na het regelen van een appartement, een auto en een baan, is de tijd aangebroken om te genieten van alles wat het land te bieden heeft: eindeloze zandstranden, waanzinnige roadtrips, de heerlijke Aziatische keuken, openbare bbq's, perfecte surfgolven en een overweldigende diversiteit aan wildlife.
Tussen het genieten en parttime werken door, probeert Eva ook nog haar dertigersdilemma op te lossen. Wat wil ze nou echt gaan doen, later als ze groot is? Misschien is dat wel 'iets met schrijven', aangezien ze tijdens hetuitvoerigverslag uitbrengen aan het thuisfront via haar blog, haar passie daarvoor herontdekt. Met veel plezier schrijft Eva ook voor australie.nl over leven aan de Westkust.
