Heimwee
Het is kouder en donkerder aan het worden in Nederland. Ik zie dat onze gezichten wit worden. Het zout en de zon zijn uit mijn haren. Ik lees nu meer boeken over mensen die op avontuur zijn dan ooit. We hebben het veel over nieuwe reisplannen en avonturen. Is het heimwee naar Australië?
Als je eenmaal op reis bent geweest, laat het je niet meer los. Met plezier haal ik mooie herinneringen op aan de mensen die we hebben ontmoet onderweg. Hoe gemakkelijk het is om contact te leggen wanneer je met je camper naast elkaar geparkeerd staat, verbaasd mij allang niet meer. Zo jammer dat we in Nederland nauwelijks gedag zeggen tegen onze buren!
In onze tweede auto, een 4WD Mitsubishi Pajero, hebben we zelf een bed gebouwd. Weliswaar met de hulp van onze Australische vriend. Onze Pajero heeft rondom ramen. Ook bij het bed. Aan de buitenkant hebben we een muggennet geplakt met tape, zodat we s'nachts toch de raampjes open kunnen doen. In de hoop nog iets van een briesje op te vangen.
Gordijntjes hebben we echt geprobeerd te maken, maar het werkte allemaal niet soepel genoeg. Zo besloten we dat we best zonder gordijntjes kunnen. Alle andere campers om ons heen hebben gordijntjes, dan kunnen wij wel zonder toch? Het levert hilarische momenten op. We kunnen niet eens rechtop zitten in ons bed. Laat staan je een beetje comfortabel en privé omkleden!
Ik mis het tanden poetsen naast je camper, al zoekend naar een fatsoenlijk plekje om de tandpasta uit te spugen. Mijn haren was ik met water uit een flesje. Kostbaar water, zeker in de Northern Territory. Snel wat zeep op mijn hoofdhuid wrijven, terwijl Mitch het zeep met koud water weer uit mijn haar probeert te spoelen. Plassen in de bosjes, en elke avond plakkerig in bed van de hitte. Wakker worden met kookaburra geluiden en voorbij stampende kangoeroes. De meeste mensen moeten er niet aan denken, maar ik denk met warme gevoelens terug aan deze momenten.
Waarschijnlijk herkent elke backpacker zich in deze kleinigheden. Reizen maakt je losser, zorgelozer en je maakt je niet meer druk om elk wissewasje. We waren op de helft van de Stuart Highway tussen Adelaide en Darwin, toen ik de volgende quote in mijn journal schreef: ''Life is not perfect. It never will be. You just have to make the very best of it, and you have to open your heart to what the world can show you; and sometimes it's terrifying, and sometimes it's incredibly beautiful, and I'll take both. Thanks.” - Graham Nash.
Over Robin
In juni 2017 is Robin samen met haar vriend Mitch, met een Working Holiday visum op zak naar Australië vertrokken. Robin backpackt al vanaf haar 17e en heeft ook voor langere periodes in het buitenland gewerkt. Ze hebben samen gekozen voor Australië, omdat ze graag met een camper wilden reizen. Australië geeft hun de ruimte om te kunnen werken als het spaargeld er te hard doorheen gaat.
Het plan was om 1 jaar te blijven, maar tegen het einde van dat jaar hadden ze 88 dagen werken op een boerderij er allang opzitten. Robin en Mitch hadden het gevoel dat ze nog niet klaar waren met Australië. Dus besloten ze nog een jaar te blijven. Zo hebben ze gereisd, gewerkt, bij een Aussie gewoond en twee auto’s gekocht die zij hun ‘huis’ noemden.
Met plezier neemt Robin jullie mee in hun Australië avonturen. Sommige situaties waren volledig gepland en andere kwamen voor hun volledig onverwacht. Hoe ga je daarmee om als je als stel 24 uur samen leeft? Eén ding weet Robin wel: het is de beste beslissing die zij ooit hebben gemaakt.
