Mode
Ik kijk nog steeds met verbazing naar alle ruches (roesjes). Stroken stof die golvend de schouderpartij accentueren of als een slinger diagonaal over een jurk zijn vastgezet. Onder-, bovenaan of aan de zijkant van een rok, langs schouderbandjes of als mouw. Ook heel opvallend vind ik de strapless tops die welbeschouwd als één grote rucheover de borstpartij vallen. De vrouwen mode in Sydney is doordrenkt met ouderwetse ruches.
Naast die gerimpelde versieringen vallen de Australische jurken op door de klassieke en gedetailleerde bloemmotieven. Een Nederlandse vriendin omschreef die, met lichte ontsteltenis in haar stem, als Holly Hobbie-jurken. Pakkend, maar vergis je niet, deze jurken zijn bijzonder kort en laten veel decolleté zien. Als moderne, ruimdenkende vrouw snap ik die keuze van mijn seksegenoten toch niet. Een broek zo kort dat de aanzet van je billen zichtbaar is? Het is vast leuk om naar te kijken, maar persoonlijk vind ik het ook vaak ongepast (wat in deze context een geestige woordkeuze is). Bovendien doet die kleding vaak denken aan ondergoed, alsof er een laagje mist. Mijn man Rob riep laatst: “Vrouwen lopen door het winkelcentrum alsof ze op weg zijn naar een cocktailparty!”
Mijn dochter heeft een teddybeer die een T-shirtje draagt met blote schouders. Ik beschouw haar knuffel als een goed souvenir, want je ziet het hier vaak; shirts, jurken en tops met grote, ronde gaten die de schouders blootleggen.Ik vind het bijzonder dat de blote schouders, sexy jurken en ruches gedragen worden door zowel jong als oud.
Op vrijdag ga ik vaak een kop koffie drinken met vriendinnen. Ik blijf het grappig vinden dat zij in sportkleding naar het café wandelen en dat ik ernaast loop in mijn ‘gewone’ Hollandse kleding. Het café zit vol met vrouwen in sportkleding. Ik fantaseer over de snelheid waarmee ze ‘s ochtends nog even boodschappen hebben gedaan of de griepprik hebben gehaald. Een nauwsluitende, zwarte legging tot op de kuit of net boven de enkels, nooit boven de knie, met een strook doorschijnende stof. Gecombineerd met een kort shirt of haltertop van een bekend sportmerk.Toen ik advies vroeg bij de aankoop van een sportbeha, vroeg de verkoopster of ik het ook echt ging gebruiken.
Als ik zo om me heen kijk, voel ik me een toerist. Een vreemde. Ik observeer en concludeer dat het heel anders is dan waar ik vandaan kom. Nog los van de synthetische stoffen, die zweterig aanvoelen in dit klimaat, moet ik goed zoeken naar iets van mijn smaak. Ik merk dat ik wel langzaam begin te wennen aan het modebeeld op straat, ik verbaas me er minder over dan toen we hier net woonden. En toch klopt er iets niet. Veel vrouwenkleding is pikant en uitdagend. Over smaak valt niet te twisten, maar zoals een Australische vriendin zei: “Het draagt niet bij aan de gelijkheid tussen mannen en vrouwen.”
Over Winnie
Winnie Maris (41 jaar) vertrok in 2017 naar Sydney, samen met haar man Rob en hun kinderen Casper en Anne. Een jaar eerder ontving ze een appje: ‘Ga je mee naar Australië?’ Rob kreeg een aanbod voor een nieuwe baan. Wat een kans! Het plan is om drie jaar Down Under te blijven en daarna weer terug te gaan naar Nederland. Casper en Anne vertaalden het naar ‘een vakantie waarbij je ook naar school gaat.’
Nieuwsgierig ervaart Winnie de cultuurverschillen en andere gewoontes. Ze observeert graag hoe mensen zich gedragen en met elkaar omgaan.Bovendien geniet ze gewoon van het feit dat ze meer van de wereld kan zien. ‘Dit land is zo enorm, dat ik ongeduldig plannen maak voor de weekenden en vakanties om zo veel mogelijk te zien.’ Maar het gezin gaat ook graag met Australische vrienden naar een barbecue in het park of een cricket wedstrijd. Afgelopen zomer maakten ze een fantastische roadtrip naar Melbourne.
Winnie schrijft regelmatig een persoonlijke blog over hun avontuur, over verschillen en overeenkomsten tussen Australië en Nederland, over blijdschap en verwarring.Om familie en vrienden in Nederland op de hoogte te houden, voor zichzelf om herinneringen te bewaren en voor iedereen die wil weten hoe het is om te emigreren en in Sydney te wonen en te werken. Je kunt Winnie ook volgen op haar blog: familiemaris. Vanaf het zuidelijk halfrond bekijkt ze het van de andere kant.
