The shark debate
Als kind keek ik graag naar documentaires op Animal Planet. Steve Irwin, the crocodile hunter, en als het weer eens Shark Week was op Discovery, zat ik de hele week lang voor de buis met veel vermaak naar de bloederige beelden te kijken. Allerlei enge dieren kwamen voorbij en gelukkig komen die in Nederland niet voor. Het kijken van al die documentaires zorgde er ook voor dat Australië voor mij een land werd waar ik liever ver van weg bleef, want te veel dodelijke dieren. Nee, geef mij maar tropisch en veel minder ‘sharky’ Bali. Australië kwam zeker niet voor op mijn lijstje met vakantiebestemmingen.
Nu zit de situatie net even anders, want laat ik nou net van Sydney verhuisd zijn naar de ‘shark hotspot’ van Australië: Byron Bay. Nergens in Australië zijn sinds 1990 zoveel aanvallen geweest als hier en met name de laatste paar jaar is er een stijging te zien.
Alles wat ik vroeger zag langskomen op de tv komt voor mij nu wel een beetje te dichtbij. Na net een dag verhuisd te zijn naar Byron Bay, laat een van de locals mij al een filmpje van YouTube zien. Net de dag ervoor opgenomen. Een witte haai schiet recht onder een surfer door bij The Pass, een van de meest populaire surfbreaks in Byron en ook populair onder beginners. Een paar dagen later hoor ik van een vriend, een surfer, dat er een haai bij Tallows Beach gespot is. Dus dat was waarschijnlijk de helikopter die ik boven het water zag hangen toen ik daar op het strand lag.
Mijn vriend was overigens zelf aan het surfen maar vond de aanwezigheid van een witte haai blijkbaar geen aanleiding om uit het water te komen.
Surfers raken er niet warm of koud van. Haai gespot? Maakt niet uit joh, kans dat je overlijdt door een verkeersongeval is groter en die haai wil je echt niet eten, die wil alleen maar proberen of je voedsel bent, dus no worries en gewoon lekker doorsurfen.
Na verschillende pogingen gewaagd te hebben in Bali, waar het water wel lekker warm is en veel minder haaien in de oceaan lijken te zitten, wil ik hier toch ook wel serieus proberen te gaan surfen. Als iedereen hier surft, moet je wel, anders maak je geen vrienden hier. Eerdergenoemde surfervriend heeft al aangeboden om mij een surfles te geven, op zijn shortboard, ook niet zo handig voor een beginner, maar ja, het idee dat er haaien in de buurt zijn, en dan niet van het vriendelijke type, weerhoudt me er tot nu toe van dieper dan mijn knieën het water in te gaan.
De stijging in het aantal ontmoetingen tussen mens en haai is opvallend de laatste jaren, wetenschappers buigen zich nog over de oorzaak, maar het kan niet genegeerd worden. Het grote aantal haaienaanvallen heeft een nationale discussie doen oplaaien over hoe dit probleem nu aan te pakken. Ook de overheid heeft zich erin gemengd. Maar moet je wel ingrijpen in de natuur? Dat is de vraag. In een aantal omliggende badplaatsen is sinds vorige week wel actie ondernomen. Daar zijn onder protest van veel woedende tegenstanders de haaiennetten opgehangen. Diervriendelijk is het allemaal niet. Uit vastgestelde cijfers blijkt dat meer dan de helft van de dieren die verstrikt raken in de netten, bijvangst is. Geen witte haaien, maar dolfijnen, schildpadden, walvissen en de bedreigde verpleegsterhaai vinden hun dood in de netten. Ook wordt er betwist of het ophangen van de netten wel een duidelijk gewenst effect heeft.
En als je er als surfer voor kiest het water in te gaan, ben je zijn gast en heb je zijn leefruimte te respecteren. Vanwege deze argumenten worden in Byron Bay, waar de groene partij aan de macht is, geen netten opgehangen.
Ook als je het de surfers vraagt willen zij geen netten, want het vormt teveel een bedreiging voor het marineleven.
Wel worden ondertussen helikopters ingezet om de haaien van een afstand te spotten.
Ondertussen heb ik toch alvast een wetsuit gekocht, een board wilde ik ook al gaan kopen, maar ik heb vooralsnog geen transport om naar het strand te gaan.
Probleem van een andere orde. Veel mensen hebben een rek op hun fiets gemonteerd - ja, eindelijk weer fietsen - maar voor mij is het te ver fietsen naar het strand. En met de strenge regelgeving mag ik ook geen longboard op mijn scooter of motor vervoeren. Dus vooralsnog kan ik nog niet surfen..
Maar alleen achterblijven op het strand terwijl iedereen in het water ligt is ook niet zo leuk. Dus ik kan niet wachten tot ik ook een golf kan proberen te pakken.
Haai of geen haai, want de kans dat je geschept wordt door een auto is groter! No worries mate!
Over Marylaine
Het land van Steve Irwin vol met snakes, sharks and crocs, dat was Australië. Daar bleef Marylaine - ML voor Aussies - liever ver vandaan. Maar toen een stage op Bali last-minute werd afgeblazen, werd in een impulsieve bui een vlucht naar Australië geboekt. Al haar Aussie vrienden waren immers zo aardig en laidback, dan moest het toch wel een tof land zijn?
In 2010 kwam Marylaine met slechts haar backpack en een retourticket aan, maar is vervolgens nooit meer weggegaan. Op de ‘north shore‘ van Sydney vond ze haar plekje . In de weekenden genoot ze van alles wat de Sydney-lifestyle te bieden heeft: de beaches, AFL-games, de ‘small bars’ en de ‘Sunday arvo’s’.
“Wonen in Sydney voelt als een groot avontuur en nog steeds verwonder ik me elke dag over de schoonheid van het land, maar ook over de soms toch wel grote cultuurverschillen.”
Inmiddels is ze verhuisd naar Byron Bay en hard opzoek naar woonruimte in dit knusse en populaire kustplaatsje.
Met veel plezier deelt ze haar verwondering en hoopt ze jullie te inspireren ook eens een impulsieve beslissing te nemen. Want je ziet, die kunnen heel verrassend uitpakken.
