Woestijnstad Coober Pedy
De rit van Adelaide naar Darwin maak je niet zomaar. 3.027 kilometer aan zand, stof en droogte. Ik was op voorhand behoorlijk nerveus geraakt door allerlei horrorverhalen over de beruchte Stuart Highway. Camperbusjes die oververhit zijn geraakt. Uitdroging doordat reizigers te weinig water mee hebben genomen. Mensen die met pech weg zijn gelopen van de auto naar... ja waar zijn ze heen gelopen?
Gelukkig hebben we gezellige reisgenoten ontmoet met hetzelfde plan. Voelt toch veilig. Als er iets gebeurd met onze camper of die van hen, kunnen we elkaar helpen. We hebben er bewust voor gekozen om deze roadtrip in juli te gaan maken, aangezien de temperaturen dan goed te doen zijn. Vanuit Adelaide, Zuid-Australië, vertrekken we naar het noorden. We hebben per auto 40 liter water bij ons, blikken met eten en we stoppen bij elk tankstation om te tanken. Ookal is de tank nog lang niet leeg. Vanaf het plaatsje Port Augusta merk je de veranderingen in de omgeving al. Het zand langs de weg is knalrood/oranje en er zijn weinig bomen te bekennen. We hebben onze zinnen gezet op Lake Hart voor onze eerste overnachting.
De gratis camping bij Lake Hart is absoluut de moeite waard. Met onze 4WD- auto bemachtigen we een plekje dichtbij het meer, uit de wind. Als ik zeg ''meer'' denk je waarschijnlijk aan stromend water, maar Lake Hart is volledig zout! Je mag eigenlijk niet onder de spoortunnel door en op het zout staan, maar we blijven nieuwsgierige backpackers en willen graag een foto maken. Later op de middag ervaren we de downside van de Outback: vliegen. Overal. Dat is zo irritant!
Vanaf Lake Hart is het zo'n 3,5 uur rijden naar de opal-stad van Australië: Coober Pedy. Wat een onwerkelijke stad. De Mad Max-films zijn hier niet voor niets opgenomen. Het is een van de tofste plekken die je kunt bezoeken in Australië als je het mij vraagt.
Coober Pedy verwelkomt je allereerst met een grote mijntruck op palen. Dit soort trucks worden gebruikt in de mijnindustrie. Coober Pedy wordt ook wel de opal-stad van de wereld genoemd. Er wordt namelijk veel gegraven naar deze welbegeerde steen. Opal is erg waardevol en levert veel geld op. We hebben veel gelukszoekers ontmoet die na 40 jaar graven nog altijd geloven in rijk worden van een groot stuk opal dat ze nog moeten vinden. Je kunt er zelf op zoek gaan naar opal, dat noemen ze ''noodlen'', op de zandberg net buiten Coober Pedy. Het is de moeite waard, want we vonden kleine stukjes opal om mee te nemen als souvenir.
Wanneer je verder de woestijn stad in rijdt, vraag je je af waar je beland bent. Het waait erg hard en het zand en stof doet pijn in ons gezicht. Veel huizen zijn ondergronds, omdat het in Coober Pedy wel 50 graden kan worden. De ondergrondse huizen houden de hoofden van de bewoners koel. Je kunt een ondergronds museum bezoeken en een Servische kerk om het zelf te ervaren.
Loop langs alle vreemde kunst objecten die overal te vinden zijn in Coober Pedy. Van een grote stalen boom (want er groeien hier geen bomen), oneindig veel verlaten auto's, tot vreemd uitziende heuvels met blikken mannetjes.
Ga even naar de Big Winch, waar je een prachtig uitzicht hebt over het apocalyptische landschap. Er is niet veel te doen in Coober Pedy, behalve het ervaren, voelen en zien. Op je weg naar Uluru is dit een unieke plek om nooit meer te vergeten.
Over Robin
In juni 2017 is Robin samen met haar vriend Mitch, met een Working Holiday visum op zak naar Australië vertrokken. Robin backpackt al vanaf haar 17e en heeft ook voor langere periodes in het buitenland gewerkt. Ze hebben samen gekozen voor Australië, omdat ze graag met een camper wilden reizen. Australië geeft hun de ruimte om te kunnen werken als het spaargeld er te hard doorheen gaat.
Het plan was om 1 jaar te blijven, maar tegen het einde van dat jaar hadden ze 88 dagen werken op een boerderij er allang opzitten. Robin en Mitch hadden het gevoel dat ze nog niet klaar waren met Australië. Dus besloten ze nog een jaar te blijven. Zo hebben ze gereisd, gewerkt, bij een Aussie gewoond en twee auto’s gekocht die zij hun ‘huis’ noemden.
Met plezier neemt Robin jullie mee in hun Australië avonturen. Sommige situaties waren volledig gepland en andere kwamen voor hun volledig onverwacht. Hoe ga je daarmee om als je als stel 24 uur samen leeft? Eén ding weet Robin wel: het is de beste beslissing die zij ooit hebben gemaakt.
